Dipirydamol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dipirydamol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C24H40N8O4

Masa molowa

504,63 g/mol

Wygląd

jasnożółty, krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

58-32-2

PubChem

3108

DrugBank

DB00975

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

B01 AC07

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Dipirydamol (łac. Dipyridamolum) – lek rozszerzający naczynia krwionośne serca, zwiększający jego dokrwienie, zapobiegający powstawaniu zakrzepów krwi. Działa na zasadzie hamowania fosfodwuesterazy, enzymu rozkładającego cAMP (cAMP zmniejsza agregację płytek) i hamujący wychwyt zwrotny adenozyny (która pobudza cyklazę adenylową do syntezy cAMP).

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Dipirydamol dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w surowicy krwi następuje po 1,25 godziny. Lek w 91-99% wiąże się z białkami osocza. Biologiczny okres półtrwania wynosi średnio 3 godziny. Wydalanie następuje przez nerki.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Curantyl N 75 – tabletki powlekane 0,075 g

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. W początkowym okresie leczenia przeciwzakrzepowego zwykle podaje się 75 mg przed posiłkami trzy razy na dobę. Następnie dawkę należy zmniejszyć do podtrzymującej.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Dipirydamolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  2. a b Dipirydamol (nr D9766) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. Dipyridamole, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).
  4. a b Dipirydamol. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  5. Dipyridamole, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00975 (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
  • Alberts M.J., Atkinson R. Risk reduction strategies in ischaemic stroke. Clin. Drug Invest. 2004; 5: 245–254
  • "Zastosowanie leków przeciwpłytkowych w ostrej fazie udaru mózgu" - dr med. Arleta Kuczyńska-Zardzewiały, Polski Przegląd Neurologiczny, 2008, tom 4, supl. A