Przejdź do zawartości

Język piemoncki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lenga piemontèisa
Obszar

Włochy

Liczba mówiących

ok. 2 mln

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 7 wypierany
Kody języka
ISO 639-2 roa
ISO 639-3 pms
IETF pms
Glottolog piem1238
Ethnologue pms
WALS itu
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku piemonckim
Słownik języka piemonckiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Języki zachodnioromańskie zaznaczono na zielono

Język piemoncki (piemontèis) – etnolekt romański używany w Piemoncie (północno-zachodnie Włochy). Tradycyjnie uznawany był za dialekt języka włoskiego, jednakże znacznie różni się od standardowego włoskiego. Z językoznawczego punktu widzenia język piemoncki nie tylko nie jest dialektem języka włoskiego, ale nawet zaliczany jest do innej podgrupy języków romańskich – język piemoncki jest klasyfikowany w podgrupie gallo-italskiej języków zachodnioromańskich[1][2], zaś włoski należy do grupy italsko-dalmatyńskiej[3], zbliżony jest zatem (lingwistycznie i geograficznie) z jednej strony do innych języków gallo-italskich północnych Włoch, lombardzkiego i liguryjskiego, z drugiej zaś do francuskiego i oksytańskiego.

W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[2]. Pierwsze teksty piemonckie napisane w lokalnym dialekcie pochodzą z XII wieku[potrzebny przypis]. Język literacki ukształtował się w wiekach XVII i XVIII, miał jednak w obejmującym Piemont Królestwie Sardynii nieco niższą rangę niż francuski i włoski. Twórczość w nim trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Owocem tego jest bogata literatura, w tym poezja, proza, dramat, publicystyka, publikacje naukowe oraz przekłady dzieł obcych.

Jego znajomość jest w zaniku, zwłaszcza w miastach i wśród przedstawicieli młodszego pokolenia[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gallo-Italian – MultiTree. multitree.linguistlist.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-02)]..
  2. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Piedmontese, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  3. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Italian, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]