Język franko-prowansalski
|
||
| Obszar | Włochy, Francja, Szwajcaria | |
| Liczba mówiących | ok. 113 tys. | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie Języki romańskie Zachodnioromańskie Język franko-prowansalski |
|
| Pismo/alfabet | łacińskie | |
| ISO 639-3 | frp | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język franko-prowansalski (frp. arpitan lub arpetan) – zespół dialektów romańskich używanych we Włoszech (Dolina Aosty, Piemont), w Szwajcarii (kantony Fryburg, Valais, Vaud i Genewa) oraz we Francji (Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe). Dialekty te mają charakter przejściowy między językiem francuskim a językiem oksytańskim. Dialekty języka arpitańskiego: delfinacki, lioński i sabaudzki we Francji i Włoszech oraz romandzki w Szwajcarii.
Język franko-prowansalski został w 1999 roku prawnie uznany przez Włochy za podlegający ochronie język mniejszościowy. Uważa się, że jest zagrożony wyginięciem.
Inne nazwy tego języka to francoprovençâl, franco-provençâl, burgondês, burgondian.
Zobacz też[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||||||||||||
Kontrola autorytatywna (język):
