Przejdź do zawartości

Milrinon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milrinon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H9N3O

Masa molowa

211,22 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

78415-72-2

PubChem

4197

DrugBank

DB00235

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C01CE02

Milrinon, milrynonorganiczny związek chemiczny, lek pobudzający czynność serca.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Milrinon wykazuje działanie o niezupełnie jeszcze wyjaśnionym mechanizmie na układ krążenia. Milrinon (tak jak amrynon, wesnarynon)[2] jest inhibitorem izoenzymu fosfodiesterazy III cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) w mięśniu serca i naczyń, przyśpiesza wewnątrzkomórkowe przemieszczenia jonów wapniowych i sodowych przez błony komórkowe. U pacjentów z zastoinową niewydolnością krążenia po dożylnym podaniu szybko zwiększa objętość wyrzutową i pojemność minutową serca nie wpływając na zużycie tlenu[3].

Działa bezpośrednio na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych zmniejszając obwodowy opór naczyniowy, a także zwiększa przepływ przez płucny układ naczyń włosowatych prowadząc do zmniejszenia ciśnienia w krążeniu płucnym.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Milrinon jest stosowany w krótkotrwałym (do 48 godzin) leczeniu dożylnym w ostrej zastoinowej niewydolności krążenia[2][4]. U chorych z migotaniem i trzepotaniem przedsionków[3].

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]
  • nadwrażliwość na substancję lub jakikolwiek inny składnik preparatu
  • wady zastawek
  • świeży zawał mięśnia sercowego (brak badań klinicznych na pacjentach)
  • nie należy stosować u dzieci i w ciąży (bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały ustalone)

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]
Leczenie rozpoczyna się od podawania dawki nasycającej, a następnie w ciągu 15 minut należy rozpocząć ciągły wlew dożylny (dawka podtrzymująca) przez najwyżej 48 godzin.
  • bolus 25–75 ug/kg w ciągu 10–20 minut
  • wlew 0,375–0,75 ug/kg/min

[potrzebny przypis]

Przedawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Możliwe niedociśnienie ze względu na zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. W takim przypadku należy ograniczyć lub czasowo przerwać podawanie leku, aż stan pacjenta się ustabilizuje. Nie jest znane specyficzne antidotum.

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Milrinone, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00235 (ang.).
  2. a b Dariusz Andrzejaczak, Dorota Górska. Leki stosowane w chorobach układu krążenia a cytokiny. „Wiadomości Lekarskie”. 59 (3–4), s. 232–237, 2006. PMID: 16813270. 
  3. a b c d e Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 1995, s. 570. ISBN 83-85632-41-7.
  4. a b c d Milrinone Lactate (milrinone lactate) Injection, Solution. DailyMed, U.S. National Library of Medicine. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-24)]. (ang.).