Andrzej Kisielewicz (matematyk)
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1953 |
|---|---|
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1979 |
| Habilitacja | |
| Profesura |
2005 |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Andrzej Marian Kisielewicz (ur. 15 maja 1953 w Jeleniej Górze) – polski matematyk, specjalizujący się w algebrze, kombinatoryce i logice; nauczyciel akademicki związany z uczelniami we Wrocławiu i w Opolu; działacz opozycyjny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1953 roku w Jeleniej Górze, gdzie ukończył szkołę podstawową. Następnie ukończył III Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu[1]. Studiował matematykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończył w 1976 roku. W tym samym roku pracował w Szwecji jako mechanik samochodowy[2]. W międzyczasie podjął się pisania pracy doktorskiej. Trzy lata później uzyskał stopień naukowy doktora nauk matematycznych w zakresie matematyki na podstawie pracy pt. O liczbie operacji algebraicznych w algebrach idempotentnych, napisanej pod kierunkiem doc. Jerzego Płonki[3] w Instytucie Matematycznym PAN w Warszawie[4][5].
W 1979 roku został zatrudniony jako adiunkt w Instytucie Matematyki na Politechnice Wrocławskiej. W październiku 1980 roku przystąpił do NSZZ „Solidarność”. Dzień po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, 14 grudnia 1981 roku współorganizował strajk okupacyjny na politechnice, który następnie został spacyfikowany przez ZOMO. Zaangażował się później w podziemną działalność opozycyjną, w tym od 1982 roku w Solidarności Walczącej. 13 grudnia 1983 roku umożliwił studentom zorganizowanie w sali wykładowej krótkiej uroczystości poświęconej rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, za co odsunięty od prowadzenia zajęć na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr oraz przeniesiony do pracy w filii w Legnicy[2].
W końcowym okresie PRL-u przebywał w Kanadzie, gdzie w latach 1989–1990 wykładał na Manitoba University w Winnipeg. Następnie był do 1992 roku na stypendium naukowym w Darmstadt w Niemczech[6]. W tym samym roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk matematycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, na podstawie rozprawy pt. Trzy problemy związane ze składaniem funkcji[7][8][9]. Wypromował licznych doktorów[3][5].
W 1993 roku został pracownikiem naukowym Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1996 roku otrzymał tam stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od 1999 roku również wykłada na Uniwersytecie Opolskim. W latach 1997–2001 należał do jednych z głównych organizatorów wrocławskiego „Salonu Profesora Dudka”, w tym m.in. spotkań z Leszkiem Kołakowskim, Władysławem Bartoszewskim i Lechem Wałęsą[6]. W roku akademickim 2001/2002 był stypendystą Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Vanderbilt w Nashville w Stanach Zjednoczonych. W 2001 roku otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych[10]. W roku 2005 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, jednak jego wręczenie nastąpiło rok później, z powodu odmowy przyjęcia tego tytułu z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego[2].
Był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 roku[11]. W okresie rządu Beaty Szydło, pierwszego rządu Mateusza Morawieckiego i drugiego rządu Mateusza Morawieckiego był członkiem rad nadzorczych m.in. „Spedtrans”, „Teta”, PKO BP i przewodniczącym Rady Nadzorczej KGHM Polska Miedź.[12]
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Wprowadzenie do informatyki. Poradnik dla ucznia i nauczyciela, Helion 2002, ISBN 83-7361-793-0
- Sztuczna inteligencja i logika. Podsumowanie przedsięwzięcia naukowego, WNT 2011, ISBN 978-83-204-3707-2
- Logika i argumentacja, PWN 2017, ISBN 978-83-01-19257-0
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2017)[13]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2016)[14]
- Krzyż Solidarności Walczącej (2010)[15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ I. Barycka, A. Kosmulska, A. Lewańska, M. Bednarek (red.): Księga Pamiątkowa Jubileuszu 50-lecia III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu. Wrocław: Komitet Organizacyjny Jubileuszu 50-lecia III LO, 1996, s. 213. ISBN 83-906581-5-1.
- ↑ a b c A. Adamski, Andrzej Kisielewicz, [w:. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-18)]. „Encyklopedia Solidarności”] [on-line] [dostęp 2012-03-29].
- ↑ a b Andrzej Kisielewicz in Mathematical Genealogy Project. [dostęp 2023-04-25]. (ang.).
- ↑ O liczbie operacji algebraicznych w algebrach idempotentnych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-03-30].
- ↑ a b Prof. zw. dr hab. Andrzej Marian Kisielewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-04-25].[martwy link]
- ↑ a b Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 7, Nr 8 (65), sierpień 2001, s. 16.
- ↑ Trzy problemy związane ze składaniem funkcji w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-03-30].
- ↑ Andrzej Kisielewicz: Lista publikacji w MathSciNet. 1981, American Mathematical Society [dostęp 2023-04-25]. (ang.).
- ↑ Andrzej Kisielewicz: Lista publikacji w zbMATH. 1981, FIZ Karlsruhe GmbH [dostęp 2023-04-25]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 22, poz. 361.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-06].
- ↑ Afera e-mailowa. Porady kampanijne dla PiS: "Trzeba samemu podyktować tematykę konfliktu, zanim zrobi to przeciwnik" [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2021-09-06].
- ↑ Honory dla Solidarności Walczącej. prezydent.pl, 2017-06-21. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 836.
- ↑ Kornel Morawiecki: Regulamin „Krzyża Solidarności Walczącej”. sw.org.pl, 2010-04-15. [dostęp 2016-07-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Kisielewicz – strona prywatna
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-18)].
- Prof. dr hab. Andrzej Marian Kisielewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-03-30].[martwy link]
- Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 7, Nr 8 (65), sierpień 2001, s. 16.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Działacze Solidarności Walczącej
- Ludzie nauki związani z Jelenią Górą
- Ludzie urodzeni w Jeleniej Górze
- Ludzie związani z bankowością w Polsce
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Solidarności Walczącej
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Polscy matematycy XX wieku
- Polscy matematycy XXI wieku
- Uczestnicy wydarzeń Grudnia 1981
- Wykładowcy Politechniki Wrocławskiej
- Wykładowcy Uniwersytetu Opolskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego
- Urodzeni w 1953
- Polscy stypendyści Fulbrighta
- Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego nr III im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu