Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej 2019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej 2019
30th Southeast Asian Games
2017 2021
Stolica igrzysk

 Filipiny
New Clark City

Liczba ekip

11

Liczba sportowców

5300

Liczba konkurencji

530 w 56 dyscyplinach

Otwarcie

30 listopada

Zamknięcie

11 grudnia

Oficjalne otwarcie

prez. Rodrigo Duterte

Przysięga olimpijska

Francesca Altomonte (sportowcy)
Daren Vitug (sędziowie)

Znicz olimpijski

Manny Pacquiao i
Nesthy Petecio

Stadion

Philippine Arena

[[commons:{{{commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej 2019 – 30. edycja igrzysk Azji Południowo-Wschodniej. Zawody odbyły się w dniach 30 listopada – 11 grudnia w Filipinach.

Ceremonia otwarcia[edytuj | edytuj kod]

Ceremonia otwarcia igrzysk Azji Południowo-Wschodniej odbyła się 30 listopada 2019 roku w Philippine Arena w Bocaue. Uroczystość rozpoczęła Lani Misalucha, śpiewając hymn Filipin. Pierwsze przedstawienie ukazujące kulturę państwa organizującego igrzyska otworzył taniec Sarimanok, który później ustąpił miejsca tradycyjnym tańcom. Choreografia była inspirowana przez sztukmistrza samoobrony, Sagayana i Singkila.

Drugi występ zaczął się od pokazu tańca La Jota Manileña, który jest połączeniem stylu latynoamerykańskiego i prehiszpańskiego. Taniec ten poprowadził do parady sportowców przypominającą paradę w Santa Cruz. Wejście na stadion każdego z państw były oznaczone bambusowymi łukami oraz towarzyszyły im jedenaścioro filipińskich królowych piękności. Przy prezentacji reprezentacji Filipin został przedstawiony hit zespołu Hotdog pt. „Manila” z 1976 roku. Po przemarszu wszystkich uczestników Robert Seña zaśpiewał piosenkę powitalną zatytułowaną „Kay Ganda ng Ating Musika”.

Następnie nadszedł czas na kilka słów od najważniejszych osób. W pierwszej kolejności swoje przemówienie ogłosili kolejno: Przewodniczący Komitetu Organizującego Igrzyska Południowo-Wschodniej, Alan Peter Cayetano, Prezydent Filipińskiego Komitetu Olimpijskiego, Abraham Tolentino oraz Prezydent Filipin, Rodrigo Duterte.

Po przemówieniach na stadion została wniesiona flaga Federacji Igrzysk Azji Południowo-Wschodniej. Czynność tę wykonali: lekkoatletka Lydia de Vega, pływaczka Akiko Thomson, pływak Eric Buhain, koszykarz Alvin Patrimonio, bowlerka Bong Coo, bilardzista Efren Reyes, bokser Mansueto Velasco oraz bowler Paeng Nepomuceno. Następnie przysięgę w imieniu sportowców złożyła softballistka Francesca Altomonte, zaś w imieniu sędziów – sędzia sportów elektronicznych Daren Vitug.

Trzeci występ artystyczny został zaprezentowany przez duet Aicelle Santos i Christiana Bautistę, którzy zaprezentowali utwór pt. „Minamahal Kita”. Po skończeniu tej pieśni na scenę wkroczyli tancerze hip-hopowi, którzy zaprezentowali choreografię taneczną do piosenek zmarłego rapera Francisa Magalony. Duplikat utworu zaśpiewali wspólnie Iñigo Pascual, Elmo Magalona i KZ Tandingan. Gościem specjalnym był apl.de.ap, członek zespołu Black Eyed Peas, który zaśpiewał swój przebój pt. „Bebot”.

Ostatni blok artystyczny otworzył otworzył taniec z lampionami, by później na scenie zaprezentowali się wszyscy wykonawcy tej ceremonii, śpiewając oficjalną piosenkę tych zawodów pt. „We Win As One” napisaną przez Floya Quintosa i Ryana Cayabyaba.

Ostatni symboliczny gest wykonali bokserzy Manny Pacquiao i Nesthy Petecio, zapalając znicz olimpijski, po czym nastąpił pokaz wyrobów pirotechnicznych[1].

Ceremonia zamknięcia[edytuj | edytuj kod]

Ceremonia zamknięcia igrzysk odbyła się 11 grudnia New Clark City Athletics Stadium. Rozpoczęła się wkroczeniem sportowców na środek stadionu. Następnie na scenie pojawił się Arnel Pineda, śpiewając piosenki znanych wykonawców, po czym na tle czarnego nieba zaprezentowano choreografię świecących się materii, kończąc powietrzny występ na napisach „We Win As One”.

Następnie wręczono nagrody najlepszym zawodnikom tych igrzysk: Singapurczykowi Quah Zheng Wen oraz Wietnamce Nguyễn Thị Ánh Viên. Oboje zdobyli p sześć złotych i dwa srebrne medale oraz zwycięzcy nagrody fair play – filipińskiemu surferowi Rogerowi Casugayowi za ocalenie konkurenta Aripa Nurhidayata w rundzie eliminacyjnej, po tym jak Indonezyjczyk spadł w deski i miał trudności z wynurzeniem się ponad powierzchnię wody[2].

Później nastąpiły przemówienia przewodniczącego komitetu organizującego igrzyska Azji Południowo-Wschodniej Alana Petera Cayetano oraz przewodniczącego Filipińskiego Komitetu Olimpijskiego Abrahama Tolentino, po których ogłoszono zamknięcie igrzysk. Z masztu została zdjęta flaga Igrzysk Azji Południowo-Wschodniej, po czym zgaszono znicz. Flagę przekazano Wietnamowi, który zorganizuje 31. edycję igrzysk Azji Południowo-Wschodniej w 2021 roku.

Po pięciu minutach pokazów fajerwerków uroczystą noc zakończyła grupa Black Eyed Peas, śpiewając swoje największe przeboje[3].

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Listopad/Grudzień 24
Nd		 25
Pn		 26
Wt		 27
Śr		 28
Cz		 29
Pt		 30
So		 1
Nd		 2
Pn		 3
Wt		 4
Śr		 5
Cz		 6
Pt		 7
So		 8
Nd		 9
Pn		 10
Wt		 11
Śr		 Konkurencje
Ceremonie ● ●
Aerobik 3 3
Arnis 8 8 4 20
Badminton ● ● 1 1 ● ● ● ● 5 7
Baseball ● ● ● ● ● 1 1
Bieg z przeszkodami ● 4 2 6
Bilard ● ● 1 1 1 2 2 3 10
Boks ● ● ● ● 13 13
Boks tajski 2 ● ● ● 7 7
Bowling 2 2 1 2 ● 2 9
Bowls ● 4 ● 2 6
Duathlon 2 1 3
Gimnastyka artystyczna ● 5 5
Gimnastyka sportowa 1 1 5 5 12
Golf ● ● 2 ● 2 4
Halowy hokej na trawie ● ● ● ● ● ● 2 2
Hokej na lodzie ● ● ● ● ● ● ● 1 1
Hokej podwodny ● 2 2 4
Judo 2 6 6 2 16
Jujutsu 6 5 11
Kajakarstwo 4 3 7
Karate 4 5 4 13
Kick-boxing ● ● 3 5 8
Kolarstwo 2 2 2 1 1 2 1 2 13
Koszykówka ● ● ● ● ● ● 2 2
Koszykówka 3×3 ● 2 2
Kurasz 5 5 10
Lekkoatletyka 2 8 16 11 11 48
Łucznictwo ● ● ● 5 5 10
Łyżwiarstwo ● 2 3 3 8
Narciarstwo wodne i wakeboarding ● ● 5 5
Netball ● ● ● ● ● ● 1 1
Pencak silat 3 1 ● 5 9
Pétanque ● 2 2 4
Pięciobój nowoczesny 3 2 1 6
Piłka nożna ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● 1 1 2
Piłka siatkowa ● ● ● ● ● ● ● 1 1 2
Piłka wodna ● ● ● ● 2 2
Plażowa piłka ręczna ● ● ● ● 1 1
Pływanie 7 6 6 7 6 6 38
Pływanie na otwartym akwenie 1 1
Podnoszenie ciężarów 2 3 3 2 10
Polo ● ● ● 1 ● ● ● 1 2
Rugby 7 ● 2 2
Sambo 4 3 7
Sepak takraw 2 ● ● 1 ● ● 1 1 1 6
Siatkówka plażowa ● ● ● ● ● ● 2 2
Skateboarding ● 2 ● 2 4 8
Skoki do wody 2 2 4
Softball ● ● ● ● ● ● 2 2
Soft tenis 1 1 ● 1 3
Sport elektroniczny ● ● ● 1 3 2 6
Squash ● ● 2 ● ● 1 ● ● 2 5
Strzelectwo 3 1 2 2 1 1 1 1 2 14
Surfing ● ● ● ● 4 4
Szachy ● ● 2 ● ● ● 1 2 5
Szermierka 2 2 2 2 2 2 12
Taekwondo 8 8 6 22
Taniec sportowy 14 14
Tenis stołowy ● 2 ● ● 2 4
Tenis ziemny ● ● ● ● 2 3 5
Tradycyjny wyścig łodzi 3 3 6
Triathlon 2 1 3
Unihokej ● ● ● ● ● 2 2
Windsurfing ● ● ● 3 3
Wioślarstwo ● 3 3 6
Wushu 3 2 11 16
Zapasy 7 7 14
Żeglarstwo ● ● ● 7 ● 2 9
Liczba finałów – – – – – – – 46 37 37 36 40 43 67 89 86 48 1 530

     Ceremonia otwarcia

     Ceremonia zamknięcia

     Finały

     Dzień zawodów

Dyscypliny[edytuj | edytuj kod]

28 listopada 2018 roku Filipiński Komitet Organizacyjny ogłosił, że w programie igrzysk Azji Południowo-Wschodniej po raz pierwszy w historii pojawi się e-sport. W ramach nowej dyscypliny zostało rozegranych sześć medalowych konkurencji, po dwie na komputer osobisty, urządzenie mobilne oraz konsolę gier wideo[4]. Zawody będą toczyć się m.in. w grach: Dota 2, StarCraft II, Arena of Valor, Mobile Legends: Bang Bang i Tekken 7[5].

Dyscypliny rozegrane na Igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej 2019:

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

W igrzyskach wzięło udział 530 zawodników z jedenastu państw.

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Reprezentacja Złoto Srebro Brąz Razem
1.  Filipiny 149 117 121 387
2.  Wietnam 98 85 105 288
3.  Tajlandia 92 103 123 318
4.  Indonezja 72 84 111 267
5.  Malezja 55 58 71 184
6.  Singapur 53 46 68 167
7.  Mjanma 4 18 51 73
8.  Kambodża 4 6 36 46
9.  Brunei 2 5 6 13
10.  Laos 1 5 29 35
11.  Timor Wschodni 0 1 5 6
Razem 530 528 726 1784

Symbole[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2018 roku przewodniczący komitetu organizacyjnego, Alan Peter Cayetano, zaproponował logo, które zostało skrytykowane przez społeczeństwo. Po dokonaniu poprawek tworzy ono teraz jedenaście okręgów w barwach Filipin ułożone w kształt jego granic. Symbolizują one jedenaście państw występujących w zawodach[6].

Na maskotkę wybrano „Pami”, która również została skrytykowana.

Oficjalnym hasłem igrzysk został „We win as one”.

Laureatka nagrody Tony Lea Salonga, filipiński artysta Ryan Cayabyab oraz wielokrotnie nagradzany pisarz i reżyser Floy Quintos połączyli siły w stworzeniu oficjalnej piosenki igrzysk. Zatytułowano ją „We Win As One”[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Performances at the SEA Games 2019 opening ceremonies. Rappler, 2019-11-30. [dostęp 2019-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-05)]. (ang.).
  2. ↑ Filipino surfer who rescued opponent wins SEA Games gold [online], New Straits Times, 8 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-13] (ang.).
  3. ↑ Curtain falls on SEA Games 2019 with exuberant closing ceremony [online], Channel News Asia, 11 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-30] (ang.).
  4. ↑ ESports to debut in 2019 SEA Games. The Manila Times, 2018-11-29. [dostęp 2019-11-22]. (ang.).
  5. ↑ SEA Games preps for e-sports in full gear. Philippine News Agency, 2019-03-08. [dostęp 2019-11-22]. (ang.).
  6. ↑ The Logo of the Rings: 2019 SEA Games committee explains logo’s meaning again. Inter Aksyon, 2019-02-19. [dostęp 2019-11-22]. (ang.).
  7. ↑ Lea Salonga lends iconic voice to SEA Games 2019 theme song. Manila Standard, 2019-09-08. [dostęp 2019-11-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igrzyska_Azji_Południowo-Wschodniej_2019&oldid=70135189”