La Manche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 19:05, 14 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
La Manche
English Channel
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne kanału
Kontynent

Europa

Państwa

 Francja
 Wielka Brytania

Powierzchnia

75000 km²

Średnia głębokość

48 m

Największa głębia

174 m

Objętość

4050 km³

Zasolenie

34-35

Temperatura

5-15 °C

Wyspy

Île-de-Bréhat, Île-de-Batz, Chausey, Tatihou, Îles Saint-Marcouf, Isle of Wight, Jersey, Guernsey, Alderney, Sark, Herm

Mapa morza

La Manche (z fr. dosł. „rękaw”; ang. English Channel, „Kanał Angielski”) – kanał morski oddzielający Wielką Brytanię od Francji. Poprzez Cieśninę Kaletańską łączy Morze Północne z otwartymi wodami Oceanu Atlantyckiego.

Podstawowe dane

  • powierzchnia: 75 tys. km²
  • długość: 563 km
  • najwęższe miejsce: 32 km
  • najszersze miejsce: 249 km
  • średnia szerokość: 158 km
  • średnia głębokość: 48 m
  • wysokość pływów: 15 m
  • średnie zasolenie: 35‰ (3,5%)

Kanał La Manche powstał pod koniec plejstocenu, gdy w wyniku topnienia rozległych czap lądolodów Europy i Ameryki Północnej, podniósł się znacznie poziom mórz[1].

Kanał odgrywał strategiczną rolę w wielu wojnach toczących się na kontynencie europejskim. Bardzo utrudniał podbój Brytanii. Ostatnia próba zakończona powodzeniem miała miejsce w 1066 r. (Inwazja Normanów na Anglię). Napoleon Bonaparte i Hitler nawet nie próbowali desantu. Jest on również ważnym szlakiem morskim łączącym takie znaczące porty morskie jak Rotterdam czy Hamburg z Oceanem Atlantyckim. Przy samym kanale położone są: Hawr, Cherbourg, Boulogne-sur-Mer, Calais, po stronie francuskiej oraz Dover, Portsmouth, Plymouth i Southampton po brytyjskiej. Kanał La Manche znany jest jednak z trudnych warunków żeglugi – często występują tu burze i mgły. Przez kanał realizowane są liczne połączenia promowe między Wielką Brytanią a Francją i Belgią.

Brzegi kanału łączy wiele promów morskich, a od 1994, po kilkuletniej budowie, także tunel kolejowy pod kanałem, tzw. Eurotunel, który skrócił znacznie czas podróży między Paryżem a Londynem. Równocześnie jednak tunel stał się dogodną drogą dla nielegalnych imigrantów, którzy chcą się przedostać z Francji na Wyspy Brytyjskie.

Na kanale La Manche położona jest grupa wysp – Wyspy Normandzkie – stanowiące autonomiczną część Wielkiej Brytanii.

Historyczne osiągnięcia

Jako pierwsi nad kanałem La Manche przelecieli balonem Francuz Jean-Pierre Blanchard i Amerykanin John Jeffries 7 stycznia 1785 z Dover do Guînes.

Francuz Louis Blériot 25 lipca 1909 jako pierwszy dokonał tego samolotem z Les Barraques (obecnie Bleriot Plage) koło Sangatte do Dover.

Pierwszym człowiekiem, który przepłynął wpław kanał La Manche z Dover do Calais był angielski kapitan Matthew Webb 24 sierpnia 1875, a pierwszą kobietą Amerykanka Gertrude Ederle 6 sierpnia 1926 z przylądka Cap Gris do Kingsdown.

Zobacz też

Przypisy

  1. Być może wskutek katastrofalnej powodzi wywołanej przerwaniem naturalnej grobli wapiennych skał oddzielających suchy ląd od znajdującego się na obszarze południowym dzisiejszego Morza Północnego jeziora zasilanego wodą z topniejących lodowców z obszarów Brytanii i Skandynawii, a także przez systemy rzeczne Tamizy i Renu [1]