Nektarnik szkarłatny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nektarnik szkarłatny
Chalcomitra senegalensis[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

nektarniki

Rodzaj

Chalcomitra

Gatunek

nektarnik szkarłatny

Synonimy
  • Certhia senegalensis Linnaeus, 1766[2]
  • Nectarinia senegalensis (Linnaeus, 1766)[1]
Podgatunki
  • C. s. senegalensis (Linnaeus, 1766)
  • C. s. acik (Hartmann, 1866)
  • C. s. proteus (Rüppell, 1840)
  • C. s. lamperti (Reichenow, 1897)
  • C. s. saturatior (Reichenow, 1891)
  • C. s. gutturalis (Linnaeus, 1766)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Nektarnik szkarłatny[4], nektarnik senegalski (Chalcomitra senegalensis) – gatunek małego ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Gatunek niezagrożony.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono kilka podgatunków C. senegalensis[5][2]:

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny
W szacie godowej samiec ma intensywnie czarne upierzenie z jaskrawoczerwoną plamą na piersi. Samce w szacie spoczynkowej, samice i młode są matowoczarne, z nieco jaśniejszym, plamkowanym spodem. Dziób długi, cienki, zakrzywiony do dołu.
Rozmiary
Długość ciała ok. 15 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 30 cm
Masa ciała
ok. 10–11 g.
Głos
Głos kontaktowy to częste, złożone z trzech wznoszących tonów okrzyki. Śpiew to głośny, niezbyt charakterystyczny tryl.
Zachowanie
Mało płochliwy – pozwala człowiekowi zbliżyć się do siebie na odległość niecałego metra.
Długość życia
Przeciętnie 3–4 lata.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Zadrzewienia, nadrzeczne zarośla, parki.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się nektarem i owadami. Żeruje często w niewielkich grupkach. Może odbywać sezonowe migracje w poszukiwaniu kwiatów bogatych w nektar, np. Leonotis.

Lęgi[edytuj | edytuj kod]

Gniazdo
Często zbudowane w pobliżu gniazd szerszeni, dla ochrony jaj i piskląt (owady przepłaszają nieproszonych gości).
Jaja
Samica składa 2 jaja.
Wysiadywanie
Jaja są wysiadywane przez około 14–15 dni.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje nektarnika szkarłatnego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako bardzo liczny i szeroko rozpowszechniony w zadrzewieniach na sawannach. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Chalcomitra senegalensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Scarlet-chested Sunbird (Chalcomitra senegalensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  3. a b Chalcomitra senegalensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-08].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • dr Christopher M. Perrins (główny konsultant), we współpracy z Międzynarodową Radą Ochrony Ptaków (ICBP): Wielka encyklopedia ptaków. tłum. Paweł Kozłowski, Michał Kossakowski, Leszek Myszkowski. Warszawa: Muza, 2004, s. 308. ISBN 83-7319-521-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]