Richard Gere
Ilustracja Richard Gere (2012) | |
Imię i nazwisko |
Richard Tiffany Gere |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1949 |
Zawód |
aktor, producent filmowy |
Współmałżonek |
Cindy Crawford |
Lata aktywności |
od 1973 |
Richard Tiffany Gere[1][2][3] (ur. 31 sierpnia 1949[4] w Filadelfii[5]) – amerykański aktor i producent filmowy pochodzenia irlandzkiego[6].
Życiorys
Życiorys
Przyszedł na świat w rodzinie metodystów jako drugi z pięciorga dzieci Doris Ann (z domu Tiffany, 1924—2016) i Homera George’a Gere (1922—1999)[7], farmera i agenta ubezpieczeniowego Nationwide Mutual Insurance Company[8]. W 1967 roku ukończył szkołę średnią North Syracuse Central High School[9] w Północnym Syracuse w stanie Nowego Jorku. Muzykował w domu wraz ze swymi braćmi i siostrami, ale w wieku osiemnastu lat po otrzymaniu stypendium sportowego wybrał wydział filozofii i dramatu na Uniwersytecie Stanowym Massachusetts w Amherst w stanie Massachusetts, gdzie występował na studenckiej scenie. Jednak po dwóch latach w roku 1969 porzucił studia i założył zespół rockowy Strangers, który szybko się rozpadł w atmosferze wzajemnych pretensji. Wkrótce potem występował na scenie Provincetown Playhouse i Seattle Repertory Theatre[10].
Kariera
Pojawił się po raz pierwszy na małym ekranie w telewizyjnym dramacie ABC Chelsea D.H.O. (1973). Dwa lata później trafił na kinowy ekran w dramacie kryminalnym Raport dla komisarza (Report to the Commissioner, 1975) z Hectorem Elizondo, wystąpił gościnnie w jednym z odcinków serialu CBS Kojak (1976). Został dostrzeżony w roli barowego podrywacza w dramacie Richarda Brooksa W poszukiwaniu idealnego kochanka (Looking for Mr. Goodbar, 1977) z Diane Keaton, gdzie emanował witalizmem i zmysłowością, elektryzował spojrzeniem małych ale wyrazistych oczu, niepokoił pojawiającym się czasem uśmiechem drapieżnika. Stworzył wyrazistą i sympatycznie wyciszoną postać amerykańskiego żołnierza w melodramacie wojennym Jankesi (Yanks, 1979). Za rolę romantycznego farmera i zdolnego do zbrodni kochanka w dramacie Niebiańskie dni (Days of Heaven, 1978) z Samem Shepardem został uhonorowany włoską nagrodą Davida. W 1979 roku powrócił na Broadway w sztuce Bent jako homoseksualny mieszkaniec Dachau, ofiara Holocaustu.
W thrillerze Amerykański żigolak (American Gigolo, 1980) zagrał utrzymanka bogatych kobiet, oskarżonego o zamordowanie jednej z nich. Sugestywną i przemyślaną kreacją Zacka Mayo w melodramacie o moralnych problemach kariery wojskowej Oficer i dżentelmen (An Officer and a Gentleman, 1982) z Debrą Winger i Davidem Caruso zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Utrzymany w poetyce jaskrawych wideoklipów remake obrazu Jean-Luca Godarda – Do utraty tchu (Breathless, 1983) u boku Valérie Kaprisky stał się niepowodzeniem. W gangsterskiej opowieści Francisa Forda Coppoli Cotton Club (The Cotton Club, 1984) zagrał świetnie zapowiadającego się muzyka jazzowego, który ratuje życie jednemu z najgroźniejszych gangsterów w mieście. Ekranowa biblijna postać Dawida w hollywoodzkiej produkcji Król Dawid (King David, 1985) otrzymała nominację do antynagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora. Zabrał przychylne recenzje za rolę skorumpowanego i bezwzględnego policjanta w thrillerze Wydział wewnętrzny (Internal Affairs, 1990) z Andy Garcią i Williamem Baldwinem. Niebywałym sukcesem okazała się kreacja bogacza zakochanego w prostytutce w komedii romantycznej Pretty Woman (1990) z Julią Roberts, za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu. Postać adwokata-mistrza manipulacji mediami i opinią publiczną w kryminalnej komedii muzycznej Chicago (2002) z Catherine Zeta-Jones i Renée Zellweger przyniosła mu nagrodę Złotego Globu.
Zajął się także dubbingiem, m.in. jako Clair Patterson w serialu Cosmos: A Spacetime Odyssey (2014)[11].
Życie prywatne
Spotykał się z Dianą Ross (1966), Carole Mallory (1970-75), Barbarą Carrerą (1970), Penelope Milford (1971-78), dyrektor Columbia Pictures Dawn Steel (1975-78), Dalilą Di Lazzaro (1978-80), modelką Tiną Chow (1950; zm. 1992 na AIDS), malarką Sylvią Martins-Niarchos, modelką Laurą Bailey (1980-82), Barbrą Streisand (1980), Priscillą Presley (1983) i Kim Basinger (1986)[12]. W lipcu 1987 poznał modelkę Cindy Crawford, z którą 12 grudnia 1991 roku w Las Vegas zawarł związek małżeński. Jednak w roku 1995 doszło do rozwodu[13]. Spotykał się z Julią Roberts (1989), Laurą Bailey (1995) i Umą Thurman (w styczniu 1996). W latach 90. związany był także z modelką Elizabeth Nottoli i projektantką mody Diane von Furstenberg[14].
W lutym 1996 roku związał się modelką i aktorką Carey Lowell, powszechnie znaną z roli Pam Bouvier w serii o Jamesie Bondzie Licencja na zabijanie (Licence to Kill, 1989) z Timothy Daltonem. Wzięli ślub 9 listopada 2002 roku. Mają syna Homera Jamesa Jigme (ur. 6 lutego 2000)[15]. We wrześniu 2013 roku, po 11 latach małżeństwa, doszło do separacji, a 18 października 2016 roku w New York Supreme Court rozwiedli się[16][17].
Filmografia
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1975 | Strike Force | Walter C. Spencer (oficer policji) | Barry Shear |
Raport dla komisarza (Report to the Commissioner) | Billy | Milton Katselas | |
1976 | Baby Blue Marine | Raider | John D. Hancock |
Kojak | Geno Papas | odc. 4.1: "Birthday Party" | |
1977 | W poszukiwaniu idealnego kochanka (Looking for Mr. Goodbar) | Tony Lopanto | Richard Brooks |
1978 | Bracia krwi (Bloodbrothers) | Thomas „Stony” De Coco | Robert Mulligan |
Niebiańskie dni (Days of Heaven) | Bill | Terrence Malick | |
1979 | Jankesi (Yanks) | Matt Dyson | John Schlesinger |
1980 | Amerykański żigolak (American Gigolo) | Julian Kaye | Paul Schrader |
1982 | Oficer i dżentelmen (Officer and a Gentleman, An) | Zack Mayo | Taylor Hackford |
1983 | Konsul honorowy (The Honorary Consul) | dr Eduardo Plarr | John Mackenzie |
Do utraty tchu (Breathless) | Jesse Lujack | Jim McBride | |
1984 | Cotton Club (The Cotton Club) | Dixie Dwyer | Francis Ford Coppola |
1985 | Król Dawid (King David) | Dawid | Bruce Beresford |
1986 | Bez litości (No Mercy) | Eddie Jillette | Richard Pearce |
Żądza władzy (Power) | Pete St. John | Sidney Lumet | |
1988 | Witaj w domu (Miles from Home) | Frank Roberts Jr. | Gary Sinise |
1989 | Simpsonowie (The Simpsons) | w roli samego siebie (głos) | |
1990 | Wydział wewnętrzny (Internal Affairs) | Dennis Peck | Mike Figgis |
Pretty Woman | Edward Lewis | Garry Marshall | |
1991 | Sierpniowa rapsodia (Hachi-gatsu no kyôshikyoku) | Clark | Akira Kurosawa |
Głosy, którym zależy (Voices That Care, film dokumentalny) | chórzysta | David Jackson (w napisach: David S. Jackson), James Yukich | |
1992 | Diagnoza zbrodni (Final Analysis) | dr Isaac Barr | Phil Joanou |
1993 | Mr. Jones | Pan Jones | Mike Figgis |
Sommersby | John Robert 'Jack' Sommersby | Jon Amiel | |
A orkiestra grała dalej (And the Band Played On) | choreograf | Roger Spottiswoode | |
1994 | Na rozstaju (Intersection) | Vincent Eastman | Mark Rydell |
1995 | Rycerz króla Artura (First Knight) | Lancelot | Jerry Zucker |
1996 | Lęk pierwotny (Primal Fear) | Martin Vail | Gregory Hoblit |
1997 | Szakal (The Jackal) | Declan Joseph Mulqueen | Michael Caton-Jones |
Leute heute (program ZDF) | w roli samego siebie | ||
Fatalna namiętność (Red Corner) | Jack Moore | Jon Avnet | |
1999 | Uciekająca panna młoda (Runaway Bride) | Ike Graham | Garry Marshall |
2000 | Dr T i kobiety (Dr. T and the Women) | dr „T” Sullivan | Robert Altman |
Miłość w Nowym Jorku (Autumn in New York) | Will Keane | Joan Chen | |
2002 | Przepowiednia (The Mothman Prophecies) | John Klein | Mark Pellington |
Niewierna (Unfaithful) | Edward Sumner | Adrian Lyne | |
Chicago | Billy Flynn | Rob Marshall | |
2004 | Zatańcz ze mną (Shall We Dance) | John Clark | Peter Chelsom |
2005 | Sezon na słówka (Bee Season) | Saul Naumann | David Siegel, Scott McGehee |
2006 | Blef (The Hoax) | Clifford Irving | Lasse Hallström |
Emperor Zehnder | Bruno P. Zehnder | Gregory Hoblit | |
2007 | W pogoni za zbrodniarzem (The Hunting Party) | Simon Hunt | Richard Shepard |
I'm Not There. Gdzie indziej jestem | Bob Dylan jako Billy Kid | Todd Haynes | |
Drapieżnik (The Flock) | agent Erroll Babbage | Andrew Lau | |
2008 | Noce w Rodanthe (Nights in Rodanthe) | dr Paul Flanner | George C. Wolfe |
2009 | Amelia Earhart (Amelia) | George Palmer Putnam | Mira Nair |
Mój przyjaciel Hachiko (Hachiko: A Dog's Story) jako profesor Parker Wilson | Parker Wilson | Lasse Hallström | |
2010 | Gliniarze z Brooklynu (Brooklyn's Finest) | Eddie Dugan | Antoine Fuqua |
2011 | The Double (Druga twarz) | Paul Shepherdson | Michael Brandt |
2012 | Arbitraż (Arbitrage) | Robert Miller | Nicholas Jarecki |
2013 | Movie 43 | Boss (część „iBabe”) | Steven Brill |
2014 | Cosmos: A Spacetime Odyssey | Clair Patterson (głos) | Brannon Braga |
Henry i ja (Henry & Me) | Henry (głos) | Barrett Esposito | |
Poza czasem (Time Out of Mind) | George Hammond | Oren Moverman | |
2015 | Drugi Hotel Marigold (The Second Best Exotic Marigold Hotel) | Guy Chambers | John Madden |
The Benefactor | Franny | Andrew Renzi | |
2016 | Norman | Norman Oppenheimer | Joseph Cedar |
2017 | The Dinner | Stan Lohman | Oren Moverman |
Three Christs | Jon Avnet |
Przypisy
- ↑ Richard Gere. SensaCine.com. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Richard Gere - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-01-15]. (węg.).
- ↑ Richard Gere. Listal. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Richard Gere. AlloCiné. [dostęp 2017-01-15]. (fr.).
- ↑ Richard Gere. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Richard Gere – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Richard Gere Biography (1949-). Film Reference. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Richard Gere. MYmovies.it. [dostęp 2017-01-15]. (wł.).
- ↑ Richard Gere - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-01-15]. (rum.).
- ↑ Richard Gere American actor and humanitarian. Britannica.com. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Lauren Davis: This Week's TV: A Disturbingly Sexy French Comic Book Comes To TV!. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Cindy Crawford w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Richard Gere w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Carey Lowell w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Haidi Parker (2016-10-18): It's over! Richard Gere and Carey Lowell 'finalize divorce settlement over his $120m fortune after four year battle'. Daily Mail. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Jodi Guglielmi (2016-10-19): Richard Gere and Carey Lowell Finalize Divorce: Report. People. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Richard Gere w bazie IMDb (ang.)
- Richard Gere w bazie Filmweb
- ISNI: 0000000121308766
- VIAF: 46748186
- LCCN: n86041334
- GND: 119101858
- NDL: 00620722
- LIBRIS: 53hlqdqp04rrf7r
- BnF: 12379340n
- SUDOC: 057796890
- NLA: 35830709
- NKC: xx0040510
- BNE: XX1113969
- NTA: 071340920
- BIBSYS: 97055355
- CiNii: DA10940068
- PLWABN: 9810555310405606
- NUKAT: n2002085062
- J9U: 987007436213505171
- PTBNP: 1159264
- CANTIC: a11447436
- LNB: 000264908
- CONOR: 7835491
- KRNLK: KAC2020K1119
- LIH: LNB:pno;=CX
- WorldCat: lccn-n86041334
- Amerykańscy aktorzy filmowi
- Amerykańscy producenci filmowi
- Amerykańscy aktorzy dubbingowi
- Amerykańscy producenci telewizyjni
- Amerykanie pochodzenia irlandzkiego
- Amerykańscy aktorzy teatralni
- Amerykańscy aktorzy telewizyjni
- Laureaci Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu
- Urodzeni w 1949
- Amerykańscy aktorzy głosowi
- Ludzie urodzeni w Filadelfii