Stanley Matthews
 |
Ten artykuł od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||
| Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
| Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||
|
{{{medale}}}
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
| {{{odznaczenia}}} | |||||||||
| [{{{www}}} Strona internetowa] | |||||||||
Sir Stanley Matthews (ur. 1 lutego 1915 w Hanley, zm. 23 lutego 2000) – angielski piłkarz, prawoskrzydłowy. Pierwszy zdobywca Złotej Piłki tygodnika „France Football”.
Jeden z największych fenomenów światowego futbolu, podziwiany za elegancki i skuteczny styl gry (obdarzono go przydomkiem The Wizard of the Dribble – czarodziej dryblingu), ale także za piłkarską długowieczność – pierwszy zawodowy kontrakt (ze Stoke City) podpisał w 1932, a profesjonalną karierę skończył w 1965, już po 50 urodzinach. Poza Stoke, którego barw bronił w latach 1932-1947 oraz 1961 – 1965, grał także w Blackpool F.C., gdzie stworzył niezapomniany duet ze Stanem Mortensenem – wspólnie zdobyli Puchar Anglii w 1953. W spotkaniu finałowym Mortensen strzelił 3 bramki, a Matthews rozegrał jeden z najlepszych meczów w karierze. W 1948 został piłkarzem roku w Anglii w premierowym plebiscycie zorganizowanym przez dziennikarzy piszących o piłce (kolejny raz zdobył ten tytuł 15 lat później).
W reprezentacji debiutował w meczu z Walią w 1934, ostatni raz zagrał w 1957. Łącznie zagrał w 54 meczach i strzelił 11 bramek. Brał udział w dwóch turniejach finałowych piłkarskich mistrzostw świata (1950, 1954), jednak oba starty zakończyły się klęską Anglików.
Za swoje boiskowe osiągnięcia został w 1965 uhonorowany tytułem szlacheckim.
<ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>