Thibaut Courtois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thibaut Courtois
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Thibaut Nicolas Marc Courtois

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1992
Bree

Wzrost

200 cm[1]

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Real Madryt

Numer w klubie

1

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 Bilzerse VV
1999–2009 KRC Genk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2011 KRC Genk 41 (0)
2011–2018 Chelsea 126 (0)
2011–2014 Atlético Madryt (wyp.) 111 (0)
2018– Real Madryt 166 (0)
W sumie: 444 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009–2010  Belgia U-18 4 (0)
2011–  Belgia 102 (0)
W sumie: 106 (0)
  1. Aktualne na: 4 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 17 czerwca 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Rosja 2018 piłka nożna
Strona internetowa

Thibaut Nicolas Marc Courtois (ur. 11 maja 1992 w Bree) – belgijski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Belgii.

Brązowy medalista Mistrzostw Świata 2018, uczestnik Mistrzostw Świata 2014, 2018, 2022, Mistrzostw Europy 2016 i 2020.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Courtois w sezonie 2010/2011.

Karierę piłkarską rozpoczynał w klubie Bilzerse VV[2]. Następnie w 1999 roku podjął treningi w KRC Genk. W 2009 awansował do kadry pierwszego zespołu. 17 kwietnia 2009 zadebiutował w pierwszej lidze belgijskiej w zremisowanym 2:2 domowym meczu z KAA Gent. Przez pierwsze dwa sezony był rezerwowym dla Davino Verhulsta i László Kötelesa, a w sezonie 2010/2011 stał się podstawowym zawodnikiem Genku. W 2011 wywalczył z tym klubem mistrzostwo Belgii. W 40 meczach ligowych wpuścił 32 bramki i zachował 14 czystych kont[3][4].

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2011 roku Courtois dołączył do Chelsea za 9 milionów euro, podpisując 5-letni kontakt[5][6].

Wypożyczenie do Atlético Madryt[edytuj | edytuj kod]

Po przenosinach do Anglii Courtois szybko został wypożyczony do Atlético Madryt[7]. Otrzymał numer 13, który nosił David de Gea przed transferem do Manchesteru United.

Sezon 2011/2012[edytuj | edytuj kod]

W dniu 25 sierpnia 2011 zadebiutował w wygranym 4:0 meczu Ligi Europejskiej z Vitória de Guimarães. Trzy dni później zadebiutował w La Liga w meczu z Osasuną, zachowując czyste konto. Został on pierwszym bramkarzem drużyny. 26 listopada 2011 otrzymał pierwszą czerwoną kartkę w karierze w meczu derbowym z Realem Madryt. Już w pierwszym sezonie pobytu na Estadio Vicente Calderón bramkarz zdobył trofeum Ligi Europejskiej. W finale Atletico pokonało Athletic Bilbao 3:0.

Sezon 2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Courtois został wypożyczony na sezon 2012/2013. W pierwszym meczu nowego sezonu zagrał przeciwko Chelsea w meczu o Superpuchar Europy, a drużyna z Hiszpanii wygrała 4:1. W dalszej części sezonu Belg ustanowił rekord Atletico w meczach bez wpuszczonej bramki na swoim boisku. Passa ta trwała do meczu z Realem Sociedad, w którym Atletico przegrało 0:1. Wraz z klubem wygrał rozgrywki Pucharu Króla, pokonując w finale Real Madryt 2:1. Courtois został wybrany zawodnikiem tego meczu.

Sezon 2013/2014[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 2013 Chelsea ogłosiła, że zawodnik pozostanie na wypożyczeniu do końca sezonu 2013/2014. Courtois znowu zagrał przeciwko Chelsea w półfinałowym dwumeczu Ligi Mistrzów. Na Estadio Vincente Calderón padł wynik 0:0, a w Londynie lepsi okazali się podopieczni Diego Simeone wygrywając 3:1. 17 maja 2014 po remisie 1:1 z FC Barceloną Atletico zdobyło tytuł mistrza Hiszpanii po raz pierwszy od 1996 roku[8]. Tydzień później bramkarz wystąpił w przegranym 1:4 finale Ligi Mistrzów przeciwko Królewskim[9]. Courtois został wyróżniony indywidualnie: otrzymał Trofeo Zamora (najniższa średnia straconych goli)[10], a także został najlepszym bramkarzem Primera División w sezonie 2013/2014.

Powrót do Chelsea[edytuj | edytuj kod]

24 czerwca 2014 selekcjoner reprezentacji Belgii stwierdził, że to Courtois po powrocie do Chelsea stanie między słupkami tej drużyny[11]. Courtois dostał numer 13, który nosił Victor Moses. 18 sierpnia 2014 zadebiutował w barwach The Blues w meczu z Burnley[12]. 11 września 2014 podpisał nowy pięcioletni kontrakt z klubem[13]. 1 marca z drużyną Chelsea zdobył Puchar Ligi Angielskiej[14]. 3 maja wraz z klubem zdobył mistrzostwo Anglii i został jedynym Belgijskim zawodnikiem, który uczynił to w trzech różnych ligach[15]. W sezonie 2016/2017 po raz drugi wywalczył tytuł mistrza kraju oraz zdobył Złote Rękawice Premier League.

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

8 sierpnia 2018 Real Madryt poinformował o uzyskaniu porozumienia z Chelsea w sprawie transferu Belga do hiszpańskiego zespołu[16][17].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii zadebiutował 15 listopada 2011 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z Francją.

Mistrzostwa Świata 2014[edytuj | edytuj kod]

Courtois został powołany na eliminacyjne mecze Mistrzostw Świata 2014, gdzie był pierwszym bramkarzem. Belgia awansowała do fazy grupowej zajmując 1. miejsce. Czerwone Diabły trafiły do grupy H z: Algierią, Koreą Południową i Rosją. 17 czerwca 2014 roku Courtois zadebiutował na Mistrzostwach Świata. Bramkarz tylko raz dał się pokonać z rzutu karnego, a przez kolejne dwa mecze zachował czyste konto[18]. Belgia rozgrywki na tym turnieju zakończyła w ćwierćfinale przegrywając z Argentyną[19] 1:0.

Mistrzostwa Europy 2016[edytuj | edytuj kod]

Courtois rozegrał wszystkie mecze eliminacyjne do Mistrzostw Europy 2016, pomagając w awansie Belgom po raz pierwszy od 16 lat[20]. Nie wystąpił jedynie w dwóch ostatnich meczach z powodu kontuzji. Podczas fazy grupowej imprezy, bramkarz zachował dwa czyste konta, w meczu z Irlandią[21] i Szwecją[22], a Czerwone Diabły awansowały z drugiego miejsca (porażka z Włochami 0:2)[23]. Belgia sensacyjnie odpadła w ćwierćfinale z Walią, przegrywając 1:3[24]. Courtois rozegrał wszystkie pięć spotkań, w których trzy razy udało mu się nie dopuścić do utraty gola.

Courtois broniący strzał w meczu ćwierćfinałowym MŚ 2018 z Brazylią.

Mistrzostwa Świata 2018[edytuj | edytuj kod]

Courtois został powołany do 23-osobowej kadry Belgii na Mundial 2018 w Rosji[25]. W grupowych zmaganiach bramkarz, dwukrotnie dał się zaskoczyć w jednym spotkaniu przeciwko Tunezji, a w pozostałych dwóch meczach z Panamą (3:0), oraz meczu decydującym o pierwsze miejsce w grupie z Anglią (1:0) zachowywał czyste konto. Jego interwencje w meczu ćwierćfinałowym z Brazylią pozwoliły Belgii awansować do półfinału po raz pierwszy od 1986 roku[26]. Na ostatniej prostej w drodze do wielkiego finału, Courtois wpuścił jedyną i decydującą o losach tego spotkania bramkę, i to Trójkolorowi zagrali w finale[27]. W spotkaniu o trzecie miejsce Belgia nie dała szans Anglikom, wygrywając 2:0[28]. Był to pierwszy w historii medal tego kraju na Mistrzostwach Świata. Został wybrany najlepszym bramkarzem tego turnieju i otrzymał złote rękawice[29].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 4 czerwca 2023)
Klub Sezon Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Inne Łącznie
Liga Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
KRC Genk 2008/09 Belgian First Division 1 0 0 0 1 0
2009/10 Belgian Pro League 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2010/11 Belgian Pro League 40 0 1 0 3 0 44 0
Łącznie 41 0 1 0 3 0 0 0 45 0
Atlético Madryt 2011/12 La Liga 37 0 0 0 15 0 52 0
2012/13 La Liga 37 0 8 0 0 0 1 0 46 0
2013/14 La Liga 37 0 5 0 12 0 2 0 56 0
Łącznie 111 0 13 0 27 0 3 0 154 0
Chelsea 2014/15 Premier League 32 0 0 0 2 0 5 0 39 0
2015/16 Premier League 23 0 3 0 0 0 3 0 1 0 30 0
2016/17 Premier League 36 0 3 0 0 0 39 0
2017/18 Premier League 35 0 1 0 1 0 8 0 1 0 46 0
Łącznie 126 0 7 0 3 0 16 0 2 0 154 0
Real Madryt 2018/19 La Liga 27 0 1 0 5 0 2 0 35 0
2019/20 La Liga 34 0 0 0 7 0 2 0 43 0
2020/21 La Liga 38 0 0 0 12 0 1 0 51 0
2021/22 La Liga 36 0 1 0 13 0 2 0 52 0
2022/23 La Liga 31 0 5 0 10 0 3 0 49 0
Łącznie 166 0 7 0 47 0 10 0 230 0
Łącznie w karierze 444 0 28 0 3 0 93 0 15 0 583 0

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 17 czerwca 2022)
Reprezentacja Rok Występy Bramki
 Belgia 2011 1 0
2012 6 0
2013 7 0
2014 13 0
2015 6 0
2016 14 0
2017 8 0
2018 15 0
2019 9 0
2020 2 0
2021 13 0
2022 6 0
2023 2 0
Ogólnie 102 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

KRC Genk[edytuj | edytuj kod]

Atlético Madryt[edytuj | edytuj kod]

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Belgia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego siostrą jest libero reprezentacji Belgii Valérie Courtois[32], a jego bratem jest Gaetan Courtois.

Poza futbolem[edytuj | edytuj kod]

W kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Inspiracja belgijskim bramkarzem skłoniła jednego z kolumbijskich fanów do stworzenia nowego, szeroko rozpowszechnionego blogu o nazwie Thibauting[33]. W listopadzie 2013 ta nazwa stała się na tyle popularna, że postanowiono przeprowadzić sondę w celu określenia najlepszego nowego słowa sportowo-rozrywkowego w Belgii[34]. Ostatecznie znalazło się ono na drugim miejscu[35]. Termin ten wymawia się Tebowing.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2014, Courtois wywołał pewne poruszenie w reprezentacji, mówiąc o koledze z drużyny Simonie Mignolecie, który był potencjalnym rywalem o miejsce w bramce, używając słów: „Musisz wiedzieć, jak być pokornym i pełnym szacunku, i powinieneś o tym pamiętać”[36], pomimo faktu, że w poprzednich wywiadach Mignolet powiedział tylko, że jego ambicją jest kontynuowanie ciężkiej pracy i odzyskanie swojego miejsca w drużynie narodowej[37].

W kwietniu 2018, selekcjoner Marc Wilmots, który stracił pracę, oskarżył Courtois i jego ojca Thierry’ego o wyciek podstawowego składu drużyny belgijskiej, zanim miał zostać ujawniony publicznie. Bramkarz zaprzeczył takowym zarzutom[38][39].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thibaut Courtois Profile. premierleague.com. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  2. kbilzersevv.be.
  3. Courtois History. 101 Great Goals. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 maja 2019)].
  4. STATS Hosted Solution | Player Stats – Thibaut Courtois – Racing Genk. Hosted.stats.com. [dostęp 2012-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 kwietnia 2012)].
  5. Courtois Completed. Chelsea F.C., 26 lipca 2011. [dostęp 2014-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2013)].
  6. Chelsea agree deal to sign goalkeeper Thibaut Courtois from Genk. „The Guardian”, 16 lipca 2011. [dostęp 2015-11-20]. 
  7. Chelsea keeper Courtois targets starting line-up spot after completing Atletico loan. „Daily Mail”, 26 czerwca 2011. London. [dostęp 2014-04-19]. 
  8. Atletico mistrzem Hiszpanii. (pol.).
  9. Puchar Europy dla Realu!
  10. Palmares Trofeo Zamora.
  11. Courtois będzie bronił w Chelsea. chelsealive.pl. [dostęp 2014-06-24]. (pol.).
  12. Burnley 1-3 Chelsea. BBC.sport. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  13. Courtois signs new deal. chelseafc.com. [dostęp 2014-09-11]. (ang.).
  14. Chelsea 2-0 Tottenham Hotspur. BBC Sport. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  15. Chelsea mistrzem Anglii. eurosport.onet.pl. [dostęp 2015-05-03]. (pol.).
  16. Official announcement: Thibaut Courtois. realmadrid.com, 8 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-08]. (ang.).
  17. Oficjalnie: Thibaut Courtois piłkarzem Realu Madryt!. realmadryt.pl, 8 sierpnia 2018. [dostęp 2019-01-23]. (pol.).
  18. Thibaut Courtois – statystyki piłkarza. FIFA.com. [dostęp 2014-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 czerwca 2014)]. (ang.).
  19. Higuain bohaterem: Argentyna 1-0 Belgia. sport.pl. [dostęp 2014-07-05]. (pol.).
  20. European Qualifiers – Thibaut Courtois. uefa.com. (ang.).
  21. Maksym Jaworski: Lukaku zamyka usta krytykom. Belgia nie daje żadnych szans Irlandii. przegladsportowy.pl. [dostęp 2016-06-18]. (pol.).
  22. Szwecja 0:1 Beglia. Zlatan Ibrahimović pożegnał się z kadrą smutno. sport.pl. [dostęp 2016-06-22]. (pol.).
  23. Belgia – Włochy 0-2. interia.pl. [dostęp 2016-06-13]. (pol.).
  24. Rafał Stec: Walia poszła na całość. sport.pl. [dostęp 2016-07-01]. (pol.).
  25. Roberto Martinez annonce sa liste des 23 Diables Rouges. [w:] Metro [on-line]. 2018-06-04. [dostęp 2018-07-07].
  26. Paweł Kapusta: Mundial 2018. Brazylia – Belgia. Dwa ciosy i wysoka garda!. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2018-07-06]. (pol.).
  27. Dominik Wardzichowski: Mbappe czarował, Umtiti dał finał. sport.pl. [dostęp 2018-07-10]. (pol.).
  28. Mundial 2018. Belgia – Anglia 2:0. Belgowie z brązowymi medalami. sport.pl. [dostęp 2018-07-14]. (pol.).
  29. 2018 World Cup summary. [w:] FIFA.com [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 lipca 2010)].
  30. Marcin Karbowski: Znany portal wybrał jedenastkę rundy jesiennej. Robert Lewandowski i jeszcze trzech innych napastników. meczyki.pl, 2021-12-26. [dostęp 2021-12-26]. (pol.).
  31. Courtois MVP, www.realmadryt.pl [dostęp 2022-05-29].
  32. Siostra Courtois zagra w Polsce!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2015-03-08]. (pol.).
  33. Courtois speelt mee met eigen internethype: Thibauting. Sporza, 21 stycznia 2013. [dostęp 2014-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2014)].
  34. Wordt Thibauting 'Sportwoord van het Jaar’?. „De Standaard”, 26 listopada 2013. [dostęp 2014-09-01]. 
  35. Hét Woord van het Jaar 2013 is bekend!. Van Dale. [dostęp 2014-09-01].
  36. Chelsea’s Thibaut Courtois blasts ‘disrespectful’ Liverpool stopper Simon Mignolet in Belgium no.1 battle. Metro, 7 lutego 2014.
  37. Claudio Reulens: Mignolet: „Er kan maar één doelman spelen...”. Voetbalnieuws.be, 1 stycznia 2014.
  38. Guillaume Maillard-Pacini: Marc Wilmots attaque le père de Thibaut Courtois: „Il a vendu la sélection”. Eurosport, 24 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-24].
  39. Chris Burton: Chelsea keeper Courtois faces Belgium mole accusations. Goal.com, 24 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]