Ö
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ö ö
Ö, Öö (O Diaereza) lub (O umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowickim, szwedzkim, islandzkim, fińskim, węgierskim, estońskim, tureckim, azerskim i wielu alfabetach fonetycznych.
Oznacza zwykle samogłoskę średnią przednią zaokrągloną taką jak [ø] lub [œ].
W języku szwedzkim, fińskim i islandzkim jest ostatnią literą alfabetu.
W piśmie ręcznym nieodróżniana od litery Ō. Powstała z litery Œ.[potrzebne źródło]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
