Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
B z makronem dolnym
Ḇ ḇ
ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Minuskuła

Podstawowy alfabet

łaciński

Pochodzenie
Oparty na grafemie

b

Znak diakrytyczny

makron dolny

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

B z makronem dolnym (wielka litera: ; mała litera: ) – litera diakrytyzowana alfabetu łacińskiego pochodząca od litery b powstała przez dodanie makronu dolnego.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest używana między innymi do transliteracji biblijnego języka hebrajskiego w tłumaczeniach na języki używające alfabetu łacińskiego. Występuje w funkcji spółgłoski szczelinowej dwuwargowej dźwięcznej (/β/) zastępującej literę bet (ב).

Kodowanie komputerowe[edytuj | edytuj kod]

W unikodzie b z makronem dolnym jest kodowana:

Znak Unicode Nazwa unikodowa Nazwa polska
U+1E06 LATIN CAPITAL LETTER B WITH LINE BELOW Wielka litera b z linią u dołu
U+1E07 LATIN SMALL LETTER B WITH LINE BELOW Mała litera b z linią u dołu