Świadkowie Jehowy w Malezji
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
5645 |
| % ludności kraju (2023) |
0,016% |
| Liczba zborów (2023) |
119 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Malezji – społeczność wyznaniowa w Malezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 5645 głosicieli, należących do 119 zborów[1][a]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 11 982 osoby[2]. Biuro Krajowe, koordynujące działalność miejscowych głosicieli oraz w krajach, w których działalność podlega prawnemu zakazowi: w Brunei[3] i Singapurze[4], znajduje się w Malakce[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]27 stycznia 1912 roku Charles Taze Russell wygłosił przemówienie na Penangu. W tym samym roku działalność kaznodziejską na terenie dzisiejszej Malezji rozpoczęli współwyznawcy z Indii, a w 1923 roku również ze Sri Lanki (ówczesnego Cejlonu).
W roku 1930 dołączyła do nich grupa z Australii. Pięć lat później misjonarze z łodzi Towarzystwa Strażnica – Lighhtbearer („Nosiciel światła”) – upowszechniali wyznanie w głównych portach[6]. W 1937 roku do pomocy przybyli niemieccy współwyznawcy – rozpowszechniono wówczas 50 tysięcy publikacji Świadków Jehowy w ponad 20 językach. Działalność prowadzili również Claude S. Goodman i Ronald Tippin współwyznawcy z Wielkiej Brytanii[7]. W roku 1940 w całej Malezji i w Singapurze działało 16 głosicieli, a rok później już 36.
Rozwój działalności
[edytuj | edytuj kod]W marcu 1947 roku w Singapurze ze Świadkami Jehowy z Malezji spotkali się Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel z nowojorskiego Biura Głównego. Przybyli także pierwsi misjonarze, absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. W roku 1950 założono zbór w Ipoh. Rozpoczęto działalność w regionie Sabah i Kota Kinabalu, gdzie potem powstało kilka zborów. Następni misjonarze przybyli w 1951 roku, rozpoczynając działalność w Kuala Lumpur i w Penangu. Władze lokalne nałożyły w tym samym roku różne ograniczenia na działalność Świadków Jehowy, dlatego współwyznawcy z całego świata pisali petycje w tej sprawie do władz brytyjskich i lokalnych. Doprowadziło to do zniesienia restrykcji. W 1956 roku Nathan H. Knorr przemawiał do singapurskich i malezyjskich Świadków Jehowy. W 1957 roku kolejni misjonarze rozpoczęli działalność w Kuchingu i Kota Kinabalu.
W 1960 roku otwarto Salę Królestwa w Ipoh, a w 1967 roku w stolicy. W roku 1963 powstał zbór w Tawau. Od roku 1964 pionierzy z Filipin zostali przydzieleni do pomocy misjonarzom, działającym w Malezji.
W roku 1972 otwarto Biuro Oddziału w Penangu, a liczba głosicieli wynosiła około 200. W 1975 roku Malezję odwiedził N. Knorr i Frederick Franz. Rok później zanotowano 433 głosicieli, a w roku 1980 ponad 500. Trzy lata później Biuro Oddziału przeniesiono do Klang, a w roku 1995 do miasta Malakka.
W roku 1997 działalność Świadków Jehowy w Malezji została prawnie zalegalizowana. Rok później liczba głosicieli przekroczyła 2000, a w roku 2008 ponad 3250 osób. W 2011 roku przybyła kolejna grupa misjonarzy Szkoły Gilead. W 2012 roku zanotowano 4295 głosicieli, a w 2014 roku – 4803. 5 września 2014 roku ogłoszono wydanie „Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata” w języku malajskim[8]. W listopadzie 2015 roku delegacja Świadków Jehowy z Malezji brała udział w kongresie specjalnym pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!” w tajlandzkim Chiang Mai[9]. W roku 2016 przekroczono liczbę 5000 głosicieli. W 2017 roku wydano całe Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku malajskim. W dniach od 17 do 19 listopada 2017 roku w indonezyjskiej Dżakarcie odbył się kongres specjalny pod hasłem „Nie poddawaj się!” z udziałem delegacji z Malezji[10]. W 2021 roku osiągnięto liczbę 5640 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 14 430 osób.
W Petaling Jaya znajduje się jeden z 17 ośrodków szkoleń biblijnych na świecie[11].
5 czerwca 2022 roku ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata (Nowego Testamentu) w języku iban. Językiem tym posługuje się 486 głosicieli należących do 10 zborów, 2 grup i 1 grupy pilotażowej[12].
Zebrania zborowe odbywają się w językach: malajskim, angielskim, birmańskim, chińskim, iban, indonezyjskim, japońskim, koreańskim, nepalskim, tagalskim, tamilskim, wietnamskim i malezyjskim migowym.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Malezja – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Watchtower, Kontakt z lokalnym przedstawicielem [online], jw.org.
- ↑ Watchtower, Kontakt z lokalnym przedstawicielem [online], jw.org.
- ↑ Watchtower, Biuro Krajowe w Malezji [online], jw.org [dostęp 2013-12-17].
- ↑ Watchtower, Nosiciel światła zanosi prawdę biblijną do Azji Południowo-Wschodniej [online], jw.org, 30 września 2019 [dostęp 2019-09-30].
- ↑ Zaufałem Jehowie z całego serca, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1975, s. 14–19.
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2016, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 30.
- ↑ 2015 Thailand Special Convention of Jehovah’s Witnesses [online], thailand2015.org [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22] (ang.).
- ↑ Watchtower, Kongresy specjalne 2017 [online], jw2017.org, 1 października 2016 [dostęp 2017-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-09] (ang.).
- ↑ Watchtower, Osiągnięcia organizacji – ulepszanie w szkoleniach teokratycznych [online], jw.org, 17 listopada 2020 [dostęp 2020-11-17].
- ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku iban [online], jw.org, 9 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Świadków Jehowy 1993 (historia działalności) (ang.)
- Rocznik Świadków Jehowy 1994–2017
- Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego, s. 413
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” 1 stycznia 1951, s. 21–24 (ang.)
- „Free Press”, Singapur 13.08.1951
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Malezja [online], jw.org [dostęp 2020-12-22].
- Dane statystyczne (archiwum). watchtower.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-19)].
- Religion by Location: Malawi, continued.... adherents.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-05)]. (ang.).
- Jehovah's Witnesses Interactive Map of the Worldwide Work [online], ilabmedia.com [dostęp 2010-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2005-05-04] (ang.). – interaktywna mapa z danymi statystycznymi z lat 2002–2008