Przejdź do zawartości

27 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
27 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Laibach
27 Landwehr Infanterie Regimenter Laibach
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1901

Rozformowanie

1918

Tradycje
Kontynuacja

2 Górski Pułk Strzelców

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Lublana

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

22 Dywizja Piechoty Obrony Krajowej

27 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Laibachpułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

27 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Laibach został sformowany 1 października 1901 roku w Laibach (obecnie Lublana) z połączenia III i IV batalionu 4 Pułku Piechoty Obrony Krajowej Klagenfurt oraz nowo utworzonego batalionu[1][2]. Pułk został włączony w skład 44 Brygady Piechoty Obrony Krajowej Laibach należącej do 22 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej Graz[3][4].

Pułk był uzupełniany systemem terytorialnym. W tym celu został utworzony pułkowy okręg uzupełnień z Komendą Okręgu Uzupełnień Nr 27 (niem. Landwehr Ergänzungsbezirks Commando Nr 27 Laibach). Komendantowi okręgu uzupełnień podlegali oficjałowie ewidencyjni, eksponowani w miejscowościach: Stein, Gurkfeld, Gottschee, Rudolfswert, Adelsberg i okolicy Laibach oraz asystenci ewidencyjni, eksponowani w miejscowościach: Littai, Tscherneblm, Volsca i Loitsch. Komendant okręgu był równocześnie komendantem Okręgu Uzupełnień Pospolitego Ruszenia Nr 27 Laibach (niem. Landstrumbezirks Commando Nr 27 zu Laibach). Okręg ten został utworzony 1 października 1901 roku z połączenia batalionowych okręgów uzupełnień nr 24 Rudolfswert i nr 25 Laibach[5].

1 listopada 1907 roku pułkownik Bruno von Schmidt został mianowany generałem majorem i komendantem 87 Brygady Piechoty OK Linz[6].

4 grudnia 1910 roku pułkownik Eduard Kreysa został mianowany generałem majorem ze starszeństwem z 1 listopada 1910 roku i komendantem 52 Brygady Piechoty OK Leitmeritz[7].

11 kwietnia 1917 roku został przemianowany na 2 Górski Pułk Strzelców (niem. Gebirgs Schützenregiment Nr 2)[8].

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci pułku
  • płk Bruno von Schmidt (1903 – 1907)
  • płk Eduard Kreysa (1908[9] – 1910)
  • płk Heinrich Thalhammer (1910)
  • płk Karl Zahradniczek (1914)
Obsada personalna w 1902 roku[1]
  • komendant pułku – płk Bruno von Schmidt
  • adiutant pułku – por. Ernst Liendl
  • komendant Okręgu Uzupełnień Nr 27 – ppłk Robert von Franck
  • komendant 1 batalionu – mjr Karl Walter
  • komendant 2 batalionu – mjr Bernard Obwurzer
  • komendant 3 batalionu – ppłk Johann Lavrič
Oficerowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1902. Wiedeń: styczeń 1902.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1903. Wiedeń: styczeń 1903.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1908. Wiedeń: styczeń 1908.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1911. Wiedeń: styczeń 1911.
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.