Przejdź do zawartości

4 Armia Ogólnowojskowa WP (1955–1990)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Armia Ogólnowojskowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

Styczeń 1955

Rozformowanie

Kwiecień 1990

Tradycje
Rodowód

Warszawski Okręg Wojskowy

Kontynuacja

4 Korpus Zmechanizowany

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Franciszek Andrijewski

Ostatni

gen. bryg. Leon Komornicki

Organizacja
Formacja

Front Polski

4 Armia Ogólnowojskowa Wojska Polskiego (4 A) – związek operacyjny Sił Zbrojnych PRL

4 Armia miała być formowana na wypadek wojny ze składu dowództwa i jednostek Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Stanowiła ona jedną z trzech armii ogólnowojskowych Frontu Polskiego wydzielanego przez Wojsko Polskie w skład Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego.

4 A utworzono na mocy uzgodnień pomiędzy rządami ZSRR i PRL ze stycznia 1955 r. Jej sformowanie ujęto w Planie mobilizacyjnym PM-58, a potem w kolejnych wersjach planów mobilizacyjnych. Dowództwo 4 A istniało do kwietnia 1990, kiedy to zastąpiono je dowództwem 3 Korpusu Zmechanizowanego czasu "W". Skład bojowy korpusu był zbliżony do wcześniejszego składu 4 A.

Skład armii (1985)

[edytuj | edytuj kod]

Stan osobowy i uzbrojenie

Armia liczyła etatowo 64700 żołnierzy. Jej podstawowe uzbrojenie stanowiło: 626 czołgów T-55, 41 bojowych wozów piechoty BWP-1, 437 transporterów opancerzonych SKOT i 220 rozpoznawczych samochodów opancerzonych BRDM-2.

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcami 4 Armii byli dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz, Wojsko Polskie w Układzie Warszawskim 1955-1985, Zasoby forum ogólnowojskowego "Bezpieczeństwo"