Alexis de Tocqueville
| Alexis de Tocqueville | |
| Data urodzenia | 29 lipca 1805 |
| Data śmierci | 16 kwietnia 1859 |
 Alexis de Tocqueville w Wikicytatach |
|
 |
Niektóre informacje tego artykułu wymagają weryfikacji. Uwagi: Alexis de Tocqueville był przedstawicielem liberalizmu klasycznego, sam uważał się za konserwatywnego liberała, liberalizm arystokratyczny to raczej pojęcie publicystyczne a nie naukowe zobacz tę pracę http://www.amazon.com/Aristocratic-Liberalism-Political-Burckhardt-Tocqueville/dp/0195070194. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu. |
Alexis Henri Charles Clérelde, wicehrabia de Tocqueville (ur. 29 lipca 1805 w Verneuil-sur-Seine, zm. 16 kwietnia 1859 w Cannes) – francuski myśliciel, socjolog, polityk, zwolennik liberalizmu arystokratycznego.[potrzebne źródło] Minister spraw zagranicznych II Republiki.
Dzieła i poglądy[edytuj | edytuj kod]
Autor dwutomowego dzieła O demokracji w Ameryce, uchodzącego za najbardziej przenikliwą analizę demokratycznego społeczeństwa politycznego[1]. Szczególne znaczenie mają jego analizy konfliktu między wolnością i równością, pożytków płynących z samorządu i stowarzyszeń politycznych[2] oraz relacji między państwem a Kościołami. Był jednym z najważniejszych myślicieli w XIX wieku ze względu na stworzenie hasła liberalnej demokracji. Uważał on, iż demokracja nie jest szkodliwa tylko wówczas gdy nie zagraża wolności i autonomii jednostki.
W dziele Dawny ustrój i rewolucja, na przykładzie rewolucji francuskiej postawił tezę, że rewolucja stanowi zawsze kontynuację obalanego ustroju oraz, że wybucha nie w momencie najgłębszego kryzysu, ale kiedy sytuacja poprawia się wolniej niż oczekuje tego społeczeństwo.
Alexis de Tocqueville nie był zwolennikiem demokracji liberalnej, lecz uważał, że jej nadejście do Europy jest nieuniknione i chciał na nią Europejczyków przygotować.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
tłumaczenia na j. polski:
- O demokracji w Ameryce, Warszawa 1976
- Wspomnienia, Ossolineum 1987
- Dawny ustrój i rewolucja, Warszawa 2005
prace w oryginale:
- Raymond Aron, « Tocqueville retrouvé » ; Essai sur les libertés, 1965.
- Pierre Birnbaum, collection Sup, PUF, Paris, 1970.
- Jean-Louis Benoît, Comprendre Tocqueville, Paris, Armand Colin, 2004, vii-216 p.
- Raymond Boudon, Tocqueville aujourd’hui, Paris, Odile Jacob, 2005, 299 p.
- Jacques Coenen-Huther, Tocqueville, Paris, Presses universitaires de France, collection « Que sais-je ? », n° 3213, 1997, 127 p.
- Arnaud Coutant, Tocqueville et la constitution démocratique, Paris, Mare et Martin, 2008, 680 p.
- Seymour Drescher, Tocqueville and England, Cambridge, Harvard University Press, 1964, viii-263 p. ; Dilemmas of Democracy : Tocqueville and Modernization, University of Pittsburgh Press, 1964.
- Edward T. Gargan, Alexis de Tocqueville: the critical years, 1848-1851 (Dissertation, Catholic University of America, 1955)
- François Furet, « Tocqueville et le problème de la révolution française », Penser la Révolution française ; le systême conceptuel de De la démocratie américaine.
- Helmut Göring, Tocqueville und die Demokratie
- André Jardin, Alexis de Tocqueville : 1805-1859, Paris, Hachette, 1984, 582 p.
- Lucien Jaume, Tocqueville : Les sources aristocratiques de la liberté, Fayard, 2008, 473pp.
- Éric Keslassy, Le libéralisme de Tocqueville a l'épreuve du paupérisme, Paris, L'Harmattan, 2000, 285 p.
- Jean-Claude Lamberti, La notion d’individualisme chez Tocqueville, Paris, Presses universitaires de France, 1970, 86 p. ; Tocqueville et les deux démocraties, Paris, Presses universitaires de France, 1983, 325 p.
- Jack Lively, The Social and Political Thought of Alexis De Toqueville. Oxford: Clarendon Press, 1962.
- Pierre Manent, Tocqueville et la nature de la démocratie, Paris, Fayard, 1993, 181 p. (rééd. Tel-Gallimard, 2006)
- J.-P. Mayer, Alexis de Tocqueville, Paris, Gallimard, 1948, 187 p.
- Françoise Mélonio, Tocqueville et les Français, Paris, Aubier Montaigne, 1993, 408 p.
- Olivier Meuwly, Liberté et société : Constant et Tocqueville face aux limites du libéralisme moderne, Genève, Droz, 2002, 258 p.
- Antoine Redier, Comme disait Monsieur de Tocqueville...
- Pierre René Roland-Marcel : Essai politique sur Alexis de Tocqueville le libéral, le démocrate, l'homme public : thèse pour le doctorat. Paris, F. Alcan, 1910. 514 p.
- John Stuart Mill, Essais sur Tocqueville et la société américaine, Paris, Vrin, 1994, 222 p.
- James T. Schleifer, The making of Tocqueville’s Democracy in America, Chapel Hill, University of North Carolina Press, 1980, xxv-387 p.; réed. Indianapolis, Liberty Fund Inc., 2000, xxvi-411 p. ; le livre du centenaire
- George Wilson Pierson, Tocqueville in America, Garden City-New-York, Doubleday, 1959, 506 p.
Przypisy
- ↑ Paweł Stefan Załęski, Neoliberalizm i społeczeństwo obywatelskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2012, ss. 59-80
- ↑ Paweł Załęski Społeczeństwo cywilne i społeczeństwo polityczne: Heglowskie kategorie w recepcji Tocqueville’a i Marksa – [w:] Kościański, Artur & Misztal, Piotr [red.]: "Społeczeństwo obywatelskie: Między ideą a praktyką", Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 2008
