Batalion ON „Sokal”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
kpt. Jan Baraniecki |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład | |
Sokalski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Sokal”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i organizacja
[edytuj | edytuj kod]Jednostka sformowana została wiosną 1939, w Sokalu, w składzie Lwowskiej Brygady ON, na podstawie etatu batalionu ON typ I.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Sokalskiego batalionu ON był 19 pułk piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie.
Według autorów „Polskich Sił Zbrojnych” oraz Stanisława Truszkowskiego w mobilizacji powszechnej na terenie OK VI utworzono dowództwo Tarnopolskiej Półbrygady ON, któremu podporządkowane zostały bataliony ON: Sokalski, Tarnopolski i Złoczowski. 19 września nastąpiła reorganizacja i wzmocnienie Sokalskiego batalionu ON o kompanię ckm w składzie 3 ckm i armaty ppanc. ppor. Leona Kamensa. Tego dnia batalion liczył 17 oficerów i 382 szeregowych[1].
Sokalski batalion ON w kampanii wrześniowej
[edytuj | edytuj kod]W trakcie obrony Lwowa, od 13 września batalion wszedł w skład odcinka północno-zachodniego „Góra Stracenia” sektora zachodniego pod dowództwem ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego. Od 19 września uzupełniony osobowo i dozbrojony batalion wszedł w skład pułku piechoty „Góra Stracenia” ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego jako jego II batalion. 19 września po południu prowadził natarcie w kierunku cmentarza kleparowskiego[2].
Żołnierze batalionu ON "Sokal"
[edytuj | edytuj kod]Obsada dowódcza batalionu we wrześniu 1939
[edytuj | edytuj kod]Obsada personalna batalionu[3]
- dowódca batalionu – kpt. adm. (piech.) Jan Baraniecki[4]
- adiutant batalionu - ppor. rez. Stanisław Schneider
- oficer gospodarczy - kpt. rez. Stanisław Jaworski
- oficer żywnościowy - por. Rudolf Brenenstuhl
- dowódca 1 kompanii - por. rez. Kazimierz Schneid
- dowódca 2 kompanii - kpt. piech. st. sp. Józef Joachim Grzyb †1940 Charków
- dowódca 3 kompanii – kpt. piech. Władysław Szczurowski
- dowódca kompanii ckm - ppor. Leon Kamens
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wesołowski (red.) i 2/2018 ↓, s. 131-132, 416.
- ↑ Wesołowski (red.) i 2/2018 ↓, s. 375.
- ↑ Wojciechowski 2007 ↓, s. 44.
- ↑ Wesołowski (red.) i 1/2018 ↓, s. 62.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej, tom I, Kampania wrześniowa 1939, cz. 1, Polityczne i wojskowe położenie Polski przed wojną, Londyn 1961.
- Stanisław Truszkowski, Z dziejów formacji Obrony Narodowej w siłach zbrojnych II Rzeczypospolitej, Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3/4 z 1969 i nr 1 z 1970.
- Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 1: Dokumenty 1-16 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-64-8.
- Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 2: Dokumenty 17-22 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-65-5.
- Jerzy S. Wojciechowski: 40 Pułk Piechoty „Dzieci Lwowskich”. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 168. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2007. ISBN 978-83-88773-90-7.