Tarnopolska Półbrygada Obrony Narodowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Tarnopolska Półbrygada Obrony Narodowej – jednostka organizacyjna Obrony Narodowej Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i organizacja[edytuj | edytuj kod]
Półbrygada nie występowała w organizacji pokojowej wojska i nie była ujęta w tabeli alarmowania jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej z 25 sierpnia 1939. O jej istnieniu mówią autorzy Polskich Sił Zbrojnych ...[1], Stanisław Truszkowski[2] oraz płk. Józef Zończyk-Bohusz (szef referatu ON)[3]. Dowództwo półbrygady i Złoczowski batalion Obrony Narodowej miały być sformowane w mobilizacji powszechnej. Ponadto dowództwu półbrygady podporządkowane zostać miały dwa bataliony ze składu Lwowskiej Brygady ON. Wszystkie trzy pododdziały zorganizowane zostały według etatu batalionu ON typ I. Jednostką mobilizującą miał być 54 pułk piechoty Strzelców Kresowych, stacjonujący w garnizonie Tarnopol. Brak danych na temat obsady personalnej dowództwa półbrygady i jej walk w kampanii wrześniowej 1939.
Sokalski batalion ON walczył w obronie Lwowa od początku ataku wojsk niemieckich, od 13 września w części północnej pododcinka „Góra Stracenia”, a następnie od 19 września w ramach pułku piechoty „Góra Stracenia” na odcinku północno-zachodnim sektora zachodniego w Grupie Obrony Lwowa[4].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo Tarnopolskiej Półbrygady Obrony Narodowej w Tarnopolu
- Sokalski batalion ON w Sokalu
- Tarnopolski batalion ON w Tarnopolu
- Złoczowski batalion ON w Złoczowie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polskie Siły Zbrojne w drugiej wojnie światowej, tom I Kampania wrześniowa, cz. 1 Polityczne i wojskowe położenie Polski przed wojną, Londyn 1961.
- ↑ Stanisław Truszkowski, ''Z dziejów organizacji formacji Obrony Narodowej w siłach zbrojnych II Rzeczypospolitej", Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3/4 z 1969 i Nr 1 z 1970.
- ↑ J. Zończyk-Bohusz: "Protokół przesłuchania z dnia 10 sierpnia 1944", Komisja powołana w związku z wynikiem kampanji wojennej 1939 r., Londyn 1944, IPMS, Relacje z Kampanii 1939 roku, teczka B.I.12g, ss.: 1, 5, 10, 16.
- ↑ Wesołowski (red.) i 1/2018 ↓, s. 53, 62.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 1: Dokumenty 1-16 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-64-8.