Bogusław Kaczyński

Bogusław Kaczyński
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1942 Biała Podlaska
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 2016 Warszawa
Przyczyna śmierci	udar mózgu
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód	dziennikarz muzyczny, konferansjer
Małżeństwo	Jadwiga Maria Jarosiewicz (rozwód)
Odznaczenia
Strona internetowa

Bogusław Kaczyński (ur. 2 maja 1942 w Białej Podlaskiej, zm. 21 stycznia 2016 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, operetki i muzyki poważnej, teoretyk muzyki, twórca telewizyjny, animator kultury, prezenter i autor programów w TVP.

Życiorys zawodowy

Był autorem felietonów i recenzji w czasopismach, takich jak „Teatr”, „Ruch Muzyczny” czy „Kultura”, był również autorem audycji radiowych i telewizyjnych, m.in. Operowe qui pro quo (1974–1978), Zaczarowany świat operetki (1979–1981), Rewelacja miesiąca (od 1979). Można było go zobaczyć w programach telewizji TVP2 oraz w innych stacjach telewizyjnych w kraju i za granicą, w tym m.in. w Nowym Jorku, Berlinie, Rzymie, Hawanie, Paryżu i Moskwie. Był twórcą Festiwalu Muzyki w Łańcucie, którym kierował w latach 1980–1990, przez 28 lat – od 1984 pełnił funkcję dyrektora Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. W latach 1993–1996 był prorektorem Akademii Muzycznej w Warszawie, zaś w latach 1994–1998 był dyrektorem Teatru Muzycznego „Roma”.

Udzielał również wielu konsultacji muzycznych do filmów i spektakli. W 2006, wraz z Moniką Richardson, Katarzyną Figurą i Wojciechem Cejrowskim, zasiadł w jury programu Supertalent emitowanego w TVP2. W sierpniu 2007, po wielotygodniowej rehabilitacji, ponownie kierował festiwalem w Krynicy.

Prowadził transmisje telewizyjne najważniejszych wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą, m.in.: Konkurs Chopinowski, Konkurs im. Henryka Wieniawskiego, koncerty Pavarottiego, Placido Domingo, jubileusz Filharmonii Narodowej oraz Koncerty Noworoczne z Wiednia.

Jest autorem serii płytowej „Bogusław Kaczyński – Złota Kolekcja”.

W wyniku plebiscytu Koniec wieku przygotowanego przez tygodnik „Polityka”, zaliczony został do grona dziesięciu największych osobowości telewizyjnych XX stulecia. Jesienią 2002 podczas gali z okazji 50-lecia TVP otrzymał statuetkę i tytuł „Gwiazda Telewizji Polskiej”. Został również uhonorowany nagrodą „Piękniejsza Polska”.

Był założycielem Fundacji ORFEO, która wspiera kulturę narodową, propagował sztukę wśród dzieci i młodzieży oraz promował ambitne inicjatywy artystyczne. Jego jedyną żoną była malarka Jadwiga Maria Jarosiewicz, z którą rozwiódł się po pięciu latach małżeństwa.

Choroba, śmierć i pogrzeb

Grób Bogusława Kaczyńskiego w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

14 marca 2007 doznał udaru mózgu, czego skutkiem była częściowa utrata zdolności mówienia oraz paraliż prawej strony ciała. Wyszedł ze szpitala 30 maja tego samego roku, zaś po intensywnej rehabilitacji większość dolegliwości ustąpiła. 21 stycznia 2016 zmarł z powodu kolejnego udaru mózgu. Pogrzeb Bogusława Kaczyńskiego odbył się 28 stycznia 2016 i rozpoczął się mszą w kościele św. Karola Boromeusza w Warszawie, zaś jego prochy zostały złożone w Alei Zasłużonych na warszawskich Starych Powązkach.

Wybrane publikacje

• Dzikie orchidee, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 1985, ISBN 83-86041-15-3.
• Ucieczki do Karyntii. Rzecz o A. Bergu i jego operach, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa, 1987, ISBN 83-212-0483-X.
• Wielka sława to żart, Wydawnictwo BGW, Warszawa, 1992, ISBN 83-7066-452-0.
• Kretowisko, Art B Press, Poznań, 1991, ISBN 83-900107-7-1.
• Xenia Grey: księżna Chicago, Fundacja Orfeo, Warszawa, 1993, ISBN 83-86041-00-5.
• Krynicki Benefis, Fundacja ORFEO, Warszawa, 2000, ISBN 82-86041-10-2.
• Symfonia w dolinie słońca (album wydany w Niemczech)
• Teatr Kaczyńskiego – Roma, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2008, ISBN 978-83-9274-510-5.
• Jak samotny szeryf, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-9274-511-2.
• Fryderyk Chopin. Geniusz muzyczny. (Wydawnictwo Debit, album prestiżowy), Bielsko-Biała 2010, ISBN 978-83-7167-734-2.
• Koń na biegunach, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-927451-2-9.
• Smak sławy, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-927451-3-6.
• Kiepura, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-927451-4-3.
• Łańcut, moja miłość, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2012, ISBN 978-83-927451-5-0.
• Ada Sari. Kulisy wielkiej sławy, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2014, ISBN 978-83-927451-6-7.

Nagrody i odznaczenia

• 1983 – „Złoty Ekran 1982” za cykl „Zaczarowany świat operetki”
• 1985 – „Nagroda Neapolitańska” za propagowanie wysokiej kultury na świecie
• 1995 – Kawaler Orderu Uśmiechu
• 1996 – „Lider Promocji Kultury Polskiej” (nagroda międzynarodowa)
• 1997 – tytuł „Honorowy Białostocczanin Roku”
• 1999 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• trzykrotnie otrzymał „Złoty Ekran”
• jako pierwszy zdobył „Wiktora” (potem jeszcze 3 statuetki) oraz „Super-Wiktor”.
• 2002 – Honorowy Obywatel Krynicy
• 2003 – Honorowy Obywatel Łańcuta
• 2003 – laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki
• 2005 – tytuł „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej”
• 2006 – tytuł „Mistrz Mowy Polskiej”
• Czterokrotny laureat nagród indywidualnych za działalność radiową i telewizyjną prezesa Radia i Telewizji
• 2007 – Honorowy Obywatel Lipna
• 2008 – Honorowy Obywatel Białej Podlaskiej
• 2009 – otrzymał godność „Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej” oraz statuetkę „ZŁOTEGO HIPOLITA” nadaną przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego
• 2011 – Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis
• 2014 – Honorowy Obywatel Buska-Zdroju
• 2016 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie)

Filmy i spektakle

• 1979 – Aria dla atlety – konsultant muzyczny i specjalista operowy
• 1984 – Baryton – konsultant muzyczny
• 1984 – Trzy młyny – konsultant muzyczny
• 1995 – Słowik Warszawy – obsada aktorska – redaktor

Linki zewnętrzne

• Bogusław Kaczyński w bazie e-teatr.pl
• Bogusław Kaczyński w bazie filmweb.pl
• Bogusław Kaczyński w bazie filmpolski.pl