Bogusław Kaczyński

Bogusław Kaczyński

Data i miejsce urodzenia	2 maja 1942 Biała Podlaska
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 2016 Warszawa
Przyczyna śmierci	udar mózgu
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	dziennikarz muzyczny, konferansjer
Małżeństwo	Jadwiga Maria Jarosiewicz (rozwód)
Odznaczenia
Strona internetowa

Bogusław Kaczyński (ur. 2 maja 1942 w Białej Podlaskiej, zm. 21 stycznia 2016 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta i krytyk muzyczny, popularyzator opery, operetki i muzyki poważnej, twórca telewizyjny, animator kultury, prezenter i autor programów w TVP.

Życiorys

Mając 3 lata, zaczął uczyć się muzyki u boku ojca. Pół roku później po raz pierwszy wystąpił publicznie, grając na fortepianie w Domu Strażaka „Skala” w Białej Podlaskiej. W młodości udzielał korepetycji z gry na fortepianie. Uczył się w Akademii Muzycznej.

Pierwsze występy przed kamerą telewizyjną zaliczył w czasach studenckich, kiedy to występował w Telewizyjnym Ekranie Młodych. Był gościem Tele-Echa Ireny Dziedzic.

Był autorem felietonów i recenzji w czasopismach, takich jak „Sowieckaja Muzyka”, „Teatr”, „Ruch Muzyczny” czy „Kultura”, był również autorem audycji radiowych i telewizyjnych, m.in. Operowe qui pro quo (1974‒1978), Zaczarowany świat operetki (1979–1981), Rewelacja miesiąca (od 1979). Można było go zobaczyć w programach telewizji TVP2 oraz w innych stacjach telewizyjnych w kraju i za granicą, np. w Nowym Jorku, Berlinie, Rzymie, Hawanie, Paryżu i Moskwie.

Był twórcą Festiwalu Muzyki w Łańcucie, którym kierował w latach 1980‒1990. Od 1984 przez 28 lat pełnił funkcję dyrektora Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy, powrócił do kierowania festiwalem w sierpniu 2007, po wielotygodniowej rehabilitacji po udarze mózgu.

W latach 1993–1996 był prorektorem Akademii Muzycznej w Warszawie, zaś w latach 1994–1998 był dyrektorem Teatru Muzycznego „Roma”. Udzielał konsultacji muzycznych do filmów i spektakli. W 2006 był jednym z jurorów programu TVP2 Supertalent.

Prowadził transmisje telewizyjne najważniejszych wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą, takich jak np. Konkurs Chopinowski, Konkurs im. Henryka Wieniawskiego, koncerty Pavarottiego, Plácido Domingo, jubileusz Filharmonii Narodowej czy Koncerty Noworoczne z Wiednia.

Jest autorem serii płytowej „Bogusław Kaczyński – Złota kolekcja”.

W wyniku plebiscytu Koniec wieku, przygotowanego przez tygodnik „Polityka”, zaliczony został do grona dziesięciu największych osobowości telewizyjnych XX stulecia. Jesienią 2002 podczas gali z okazji 50-lecia TVP otrzymał statuetkę i tytuł „Gwiazda Telewizji Polskiej”. Został również uhonorowany nagrodą „Piękniejsza Polska”.

Był założycielem Fundacji ORFEO, która wspiera kulturę narodową, propagował sztukę wśród dzieci i młodzieży oraz promował ambitne inicjatywy artystyczne.

Życie prywatne

Był żonaty z malarką Jadwigą Marią Jarosiewicz, z którą rozwiódł się po pięciu latach małżeństwa. Kolekcjonował figurki słoni.

Choroba i śmierć

Grób Bogusława Kaczyńskiego w alei zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

14 marca 2007 doznał udaru mózgu, czego skutkiem była częściowa utrata zdolności mówienia oraz paraliż prawej strony ciała. Opuścił szpital 30 maja 2007, a po intensywnej rehabilitacji większość dolegliwości ustąpiła.

21 stycznia 2016 zmarł z powodu kolejnego udaru mózgu. Pogrzeb Bogusława Kaczyńskiego odbył się 28 stycznia 2016 i rozpoczął się mszą w kościele św. Karola Boromeusza w Warszawie, zaś jego prochy zostały złożone w alei zasłużonych na warszawskich Starych Powązkach.

Pomnik Bogusława Kaczyńskiego w Krynicy-Zdroju

Pomnik Bogusława Kaczyńskiego w Białej Podlaskiej

Upamiętnienie

17 sierpnia 2018 w Krynicy-Zdroju odsłonięto pomnik Bogusława Kaczyńskiego autorstwa Tomasza Górnickiego. Rzeźba znajduje się w pobliżu pensjonatu „Wisła”, gdzie artysta przez 28 lat zatrzymywał się na czas prowadzenia Festiwali im. Jana Kiepury.

2 maja 2020 w Białej Podlaskiej w Parku Radziwiłłowskim w pobliżu szkoły muzycznej odsłonięto pomnik Bogusława Kaczyńskiego autorstwa Stanisława Milewskiego. Przedstawia on postać z brązu siedzącą na granitowym kamieniu.

W kwietniu 2022 roku ukazała się biografia Bogusława Kaczyńskiego pt. „Będę sławny, będę bogaty” autorstwa Anny Lisieckiej.

Wybrane publikacje

• Dzikie orchidee, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 1985, ISBN 83-86041-15-3.
• Ucieczki do Karyntii. Rzecz o A. Bergu i jego operach, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa, 1987, ISBN 83-212-0483-X.
• Wielka sława to żart, Wydawnictwo BGW, Warszawa, 1992, ISBN 83-7066-452-0.
• Kretowisko, Art B Press, Poznań, 1991, ISBN 83-900107-7-1.
• Xenia Grey: księżna Chicago, Fundacja Orfeo, Warszawa, 1993, ISBN 83-86041-00-5.
• Krynicki Benefis, Fundacja ORFEO, Warszawa, 2000, ISBN 82-86041-10-2.
• Symfonia w dolinie słońca (album wydany w Niemczech)
• Teatr Kaczyńskiego – Roma, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2008, ISBN 978-83-9274-510-5.
• Jak samotny szeryf, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-9274-511-2.
• Fryderyk Chopin. Geniusz muzyczny. (Wydawnictwo Debit, album prestiżowy), Bielsko-Biała 2010, ISBN 978-83-7167-734-2.
• Koń na biegunach, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-927451-2-9.
• Smak sławy, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-927451-3-6.
• Kiepura, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2011, ISBN 978-83-927451-4-3.
• Łańcut, moja miłość, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2012, ISBN 978-83-927451-5-0.
• Ada Sari. Kulisy wielkiej sławy, Wydawnictwo Casa Grande, Warszawa, 2014, ISBN 978-83-927451-6-7.

Nagrody i odznaczenia

• 1983 – „Złoty Ekran 1982” za cykl „Zaczarowany świat operetki”
• 1985 – „Nagroda Neapolitańska” za propagowanie wysokiej kultury na świecie
• 1995 – Kawaler Orderu Uśmiechu
• 1996 – „Lider Promocji Kultury Polskiej” (nagroda międzynarodowa)
• 1997 – tytuł „Honorowy Białostocczanin Roku”
• 1999 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• 2002 – Honorowy Obywatel Krynicy
• 2003 – Honorowy Obywatel Łańcuta
• 2003 – laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki
• 2005 – tytuł „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej”
• 2006 – tytuł „Mistrz Mowy Polskiej”
• Czterokrotny laureat nagród indywidualnych za działalność radiową i telewizyjną prezesa Radia i Telewizji
• 2007 – Honorowy Obywatel Lipna
• 2008 – Honorowy Obywatel Białej Podlaskiej
• 2009 – otrzymał godność „Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej” oraz statuetkę „Złotego Hipolita” nadaną przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego
• 2011 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• 2014 – Honorowy Obywatel Buska-Zdroju
• 2016 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie)

Bogusław Kaczyński trzykrotnie otrzymał nagrodę „Złoty Ekran”: 1979 - Złoty Ekran w kategorii "program muzyczny" za cykl "Operowe qui pro quo"; 1983: "Złoty Ekran 1982" za cykl "Zaczarowany świat operetki", programy o Janie Kiepurze, Marii Fołtyn i Wandzie Wermińskiej. Zdobył „Wiktora” w pierwszej edycji nagrody (1985), potem jeszcze 3 statuetki: 1986, 1987 oraz „Super-Wiktor” (1996).

Filmy i spektakle

• 1979 – Aria dla atlety – konsultant muzyczny i specjalista operowy
• 1984 – Baryton – konsultant muzyczny
• 1984 – Trzy młyny – konsultant muzyczny
• 1995 – Słowik Warszawy – obsada aktorska – redaktor

Bibliografia

• Bogusław Kaczyński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Bogusław Kaczyński w bazie www.culture.pl
• Bogusław Kaczyński w bazie Polskie Centrum Informacji Muzycznej
• Bogusław Kaczyński w: Dzienniku Teatralnym
• Bogusław Kaczyński w bazie Filmweb
• Bogusław Kaczyński w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

• Bogusław Kaczyński na portalu Orfeo
• Bogusław Kaczyński – ostatnia rozmowa o życiu
• Programy Bogusława Kaczyńskiego "Operowe qui pro quo" w serwisie TVP 3 Poznań