Chorągiew piesza prywatna Andrzeja Firleja
Chorągiew piesza prywatna Andrzeja Firleja – prywatna chorągiew piesza koronna I połowy XVII wieku, okresu wojen ze Szwedami i Rosją. Była to chorągiew autoramentu polskiego[1].
Szefem tej chorągwi był wojewodzic krakowski, Andrzej Firlej[2]. Chorągiew wzięła udział w wojnie polsko-szwedzkiej 1626 – 1629.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojska autoramentu narodowego formowano według systemu towarzyskiego, gdzie zaciągający się towarzysz stawiał się wraz z pocztem (stąd pocztowi). Jednostką taktyczno-organizacyjną była tu chorągiew, którą dowodzili porucznik i rotmistrz. Funkcje nieetatowych podoficerów pełnili starsi towarzysze. Zarówno ubiór jak i uzbrojenie oparte było na wzorach polskich.
- ↑ Szef firmował chorągiew nazwiskiem, natomiast jej faktycznym dowódcą był każdorazowo porucznik.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Husarze, Ubiór, oporządzenie i uzbrojenie 1500–1775. Warszawa: Broń i Barwa, 1999.
- Konstanty Górski: Historia jazdy polskiej. Kraków: 1894.