Przejdź do zawartości

Neymar

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neymar
Ilustracja
Neymar (2023)
Pełne imię i nazwisko

Neymar da Silva Santos Júnior

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1992
Mogi das Cruzes

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Santos FC

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
2003–2009 Santos FC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2013 Santos FC 102 (54)
2013–2017 FC Barcelona 123 (68)
2017– 2023 Paris Saint-Germain 112 (82)
2023–2025 Al-Hilal 3 (0)
2025– Santos FC 6 (2)
W sumie: 346 (206)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Brazylia U-17 3 (1)
2011  Brazylia U-20 7 (9)
2012–2016  Brazylia U-23 14 (8)
2010–  Brazylia 128 (79)
W sumie: 152 (97)
  1. ↑ Aktualne na: 28 stycznia 2025. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 18 października 2023.
Faksymile
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Copa América
srebro Brazylia 2021
Letnie igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016
srebro Londyn 2012
Puchar Konfederacji
złoto Brazylia 2013
Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20
złoto Peru 2011
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Neymar, właśc. Neymar da Silva Santos Júnior (ur. 5 lutego 1992 w Mogi das Cruzes) – brazylijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w brazylijskim klubie Santos FC oraz w reprezentacji Brazylii.

Karierę seniorską rozpoczął w Santosie FC, w którym zadebiutował w 2009[1]. W ciągu pięcioletniego pobytu w brazylijskim klubie dwukrotnie zdobył Campeonato Paulista, raz Copa do Brasil i Copa Libertadores. W 2013 przeniósł się do FC Barcelony, z którą zdobył potrójną koronę w sezonie 2014/2015, wygrywając Primera División, Copa del Rey i rozgrywki Ligi Mistrzów UEFA. W 2017, za rekordową kwotę[2]222 milionów euro, został zakupiony przez Paris Saint-Germain. Z paryskim klubem cztery razy zdobywał mistrzostwo Francji, trzy razy Puchar Francji, dwa razy Puchar Ligi Francuskiej i trzy razy Superpuchar Francji, a w sezonie 2019/2020 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA. W 2023 przeszedł do Al Hilal.

W reprezentacji Brazylii występuje od 2010[3], a z 128 meczami i 79 golami jest najskuteczniejszym piłkarzem reprezentacji. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2012[4]. W 2013 Brazylia wygrała Puchar Konfederacji, a Neymar dostał Złotą Piłkę dla mvp turnieju[5]. Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich 2016[6]. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014, 2018 i 2022. Finalista Copa América 2021, uczestnik edycji z 2011, 2015 i 2016.

Dwukrotny laureat 3. miejsca w plebiscycie Złotej Piłki w 2015 i 2017. W latach 2011 i 2012 został Południowoamerykańskim Piłkarzem Roku[7]. Sześciokrotny zwycięzca Samba Gold (2014, 2015, 2017, 2020, 2021 i 2022)[8][9].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzice to Nadine Gonçalves i Neymar da Silva Santos Senior, który był piłkarzem. Ma młodszą o cztery lata siostrę[10].

Santos FC

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską zaczynał w Santosie. Od 2009 był podstawowym zawodnikiem pierwszej drużyny. Neymar w wieku 17 lat zadebiutował w meczu przeciwko Oeste 7 marca 2009 roku – Santos wygrał 2:1, kolejny mecz zagrał przeciwko Mogi Mirim tydzień później, podczas którego zdobył swoją pierwszą bramkę w pierwszej drużynie[1]. Został uznany za najbardziej utalentowanego piłkarza z Ameryki Południowej[11]. W półfinale Campeonato Paulista 2009 w pierwszym meczu przeciwko SE Palmeiras na Estádio Vila Belmiro zdobył gola na wagę zwycięstwa[12]. W finale jednak Santos przegrał z Corinthians São Paulo 4:2 w dwumeczu[13]. Występami w Santosie został porównywany do jego idoli takich jak Robinho czy Pelé[14]. Swoimi umiejętnościami przyciągnął uwagę takich europejskich klubów, jak Manchester United[15], Real Madryt[16], FC Barcelona[17] oraz Chelsea[18].

15 kwietnia 2010 zdobył 5 bramek przeciwko Guarani FC w wygranym meczu przez jego drużynę 8:1[19] w Copa do Brasil. Neymar wraz z Santosem wygrał mistrzostwa stanu São Paulo w 2010[20], gdzie strzelił 14 bramek w 19 meczach i otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza[21].

Po końcowym gwizdku meczu Ceará – Santos Neymar wdał się w sprzeczkę z obrońcą Ceary João Marcosem. Chwilę później do akcji wkroczyła policja, wtedy też odpychający Neymara kolega z drużyny Marquinhos został uderzony gumową pałką przez jednego z policjantów[22].

15 września 2010 w meczu przeciwko Atlético Goianiense (wygranym 4:2) trener Santosu Dorival Júnior nie pozwolił Neymarowi egzekwować rzutu karnego (zawodnik nie wykorzystał w sezonie już kilku), który został podyktowany po faulu na nim. Neymar głośno wyraził wtedy swoje niezadowolenie z decyzji trenera, a telewizyjne kamery zarejestrowały jego niestosowne zachowanie. Neymar później przeprosił, ale szkoleniowiec chciał go zawiesić na 15 dni. Gwiazdor Santosu nie zagrał w następnej kolejce z Guarani FC, a zarząd klubu zażyczył sobie, by przywrócić go do składu na mecz z Corinthians. Júnior początkowo się zgodził, ale później zmienił zdanie i został zwolniony. Następny trener Santosu Marcelo Martelote przywrócił Neymara do składu[23].

5 lutego 2012, w dniu 20. urodzin w meczu z Palmeiras strzelił swojego 100. gola w seniorskiej karierze[24]. 26 maja 2013 rozegrał ostatni mecz w barwach Santosu[25].

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

Transfer

[edytuj | edytuj kod]

26 maja 2013 Neymar ogłosił, że od nowego sezonu będzie zawodnikiem FC Barcelony. Brazylijczyk podpisał kontrakt na 5 lat[26]. Na konto jego byłego klubu – Santosu ma wpłynąć 55% kwoty transferowej. Resztę otrzymała firma DIS (40%) i TEISA (5%), które były współwłaścicielami karty zawodniczej piłkarza[27]. Podczas konferencji prasowej (24 stycznia 2014) ujawniono, że całkowita kwota transferu wyniosła 86,2 miliona euro.

Sezon 2013/2014

[edytuj | edytuj kod]
Neymar podczas prezentacji w FC Barcelonie (2013)

Zadebiutował 30 lipca 2013 na PGE Arenie w Gdańsku w towarzyskim meczu z Lechią Gdańsk, zmieniając w 79. minucie Alexisa[28]. 18 sierpnia 2013 w wygranym 7:0 meczu z Levante zadebiutował w Primera División[29]. Swoją pierwszą bramkę strzelił 21 sierpnia 2013 w zremisowanym meczu o Superpuchar Hiszpanii, w którym jego drużyna zmierzyła się na wyjeździe z Atlético Madryt[30]. Barcelona przegrywała po golu Davida Villi, lecz w 58. minucie spotkania Neymar doprowadził do wyrównania[30]. Ta bramka dała Barcelonie zwycięstwo w dwumeczu (na Camp Nou padł remis 0:0). 18 września 2013 zadebiutował w Lidze Mistrzów UEFA w barwach FC Barcelony, w wygranym meczu przeciwko AFC Ajax (4:0), w którym zaliczył asystę przy trafieniu Gerarda Piqué[31]. 24 września 2013 w meczu z Realem Sociedad (1:4) strzelił swoją pierwszą ligową bramkę[32]. 26 października wystąpił w El Clásico (meczu FC Barcelony z Realem Madryt). Jego drużyna wygrała 2:1, a Neymar strzelił gola i zanotował asystę przy trafieniu Alexisa Sáncheza[33]. 11 grudnia 2013 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Celticem (6:1) zdobył swoje trzy pierwsze bramki w rozgrywkach[34]. 3 dni później zanotował swój pierwszy dublet w lidze w meczu 16. kolejki z Villarealem (2:1)[35]. 26 marca 2014 w meczu 30. kolejki z Celtą Vigo drugi raz skompletował dwie bramki, a jego zespół wygrał 3:0[36].

W sezonie 2013/2014 rozegrał 41 meczów, w których strzelił 15 goli i zanotował 15 asyst.

Sezon 2014/2015

[edytuj | edytuj kod]
Neymar podczas meczu Primera División (2015/2016) z Villarealem

13 września 2014, w meczu 3. kolejki La Liga przeciwko Athletic Bilbao (2:0), Neymar strzelił swoje pierwsze dwie bramki w sezonie 2014/2015[37]. 27 września strzelił hat-tricka w spotkaniu przeciwko Granadzie, zakończonym wygraną 6:0[38]. 25 października strzelił jedyną bramkę dla Dumy Katalonii w przegranym 1:3 spotkaniu z Realem Madryt[39]. 8 stycznia 2015 w meczu 1/8 finału Pucharu Króla z Elche CF strzelił dwa gole i zaliczył asystę, a Barcelona wygrała to spotkanie 5:0[40]. 24 stycznia zanotował dublet goli i asyst w meczu 20. kolejki Primera División przeciwko Elche CF (6:0)[41]. Cztery dni później, w meczu ćwierćfinałowym Copa del Rey przeciwko Atlético Madryt (3:2) strzelił dwa gole[42]. W meczu półfinału tychże rozgrywek, który został rozegrany 4 marca 2015 przeciwko Villareal, Neymar strzelił dwie bramki, a jego zespół wygrał 3:1[43].

21 kwietnia 2015 Neymar strzelił swoją 30. bramkę w sezonie, trafiając dwukrotnie w meczu ćwierćfinału Ligi Mistrzów UEFA z Paris Saint-Germain. 30 maja zdobył bramkę w finale Pucharu Króla z Athletic Bilbao (3:1)[44]. Z łącznie 7 golami został królem strzelców edycji 2014/2015 Copa del Rey. 6 czerwca wyszedł w podstawowym składzie na finał Ligi Mistrzów UEFA przeciwko włoskiej drużynie Juventusu. Mecz zakończył się zwycięstwem Dumy Katalonii 3:1, a Brazylijczyk strzelił trzeciego gola dla Barçy[45]. Z 10 trafieniami został królem strzelców edycji 2014/2015 ex aequo z Lionelem Messim i Cristiano Ronaldo[46].

Łącznie w sezonie 2014/2015 zdobył 39 goli oraz zaliczył 10 asyst w 51 meczach.

Sezon 2015/2016

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy mecz sezonu 2015/2016 rozegrał 29 sierpnia, a Barcelona pokonała Málagę 1:0[47]. W następnym spotkaniu, rozegranym 12 września przeciwko Atlético Madryt w Primera División (2:1), strzelił pierwszą bramkę w sezonie[48]. 17 października 2015 w meczu 8. kolejki z Rayo Vallecano (5:2), Neymar strzelił cztery gole i zanotował asystę przy bramce Luisa Suareza[49]. 4 listopada zdobył dwa gole przeciwko BATE Borysów (3:0) w Lidze Mistrzów UEFA[50]. 8 listopada ponownie zdobył dublet – tym razem w starciu ligowym z Villarealem (3:0)[51]. 21 listopada zdobył gola i zanotował asystę w meczu z Realem Madryt, który Barcelona wygrała 4:0[52]. 28 listopada kontynuował passę trzech ligowych spotkań z golem zdobywając dwie bramki w meczu z Realem Sociedad (4:0)[53]. 20 grudnia wystąpił w finale Klubowych Mistrzostw Świata przeciwko River Plate (3:0), w którym dwukrotnie zanotował asystę[54].

6 stycznia 2016 został laureatem 3. miejsca w plebiscycie Złotej Piłki, ustępując Lionelowi Messiemu oraz Cristiano Ronaldo[55]. 12 marca 2016 strzelił dwa gole przeciwko Getafe (6:0) w ramach 29. kolejki La Ligi[56]. 22 maja 2016 strzelił gola w finale Pucharu Króla z Sevillą, który ostatecznie zakończył się zwycięstwem Dumy Katalonii 2:0[57].

Ogólnie w sezonie 2015/2016 wystąpił w 49 meczach, strzelając 31 goli i notując 25 asyst.

Sezon 2016/2017

[edytuj | edytuj kod]

1 lipca 2016, FC Barcelona poinformowała o przedłużeniu kontraktu z Brazylijczykiem do 2021. Klauzula odstępnego miała wynosić w pierwszym roku 200 mln euro, rok później 222 mln, a następnie 250 mln euro.

Sezon rozpoczął od zanotowania asysty w przegranym 1:2 meczu 2. kolejki La Liga z Deportivo Alavés[58]. 13 września 2016 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA z Celticem (7:0) zdobył gola i zanotował 4 asysty[59]. 24 września w meczu ligowym przeciwko Sportingowi Gijón strzelił dwa gole, a jego zespół wygrał spotkanie 5:0[60]. 14 lutego 2017 r. wystąpił w przegranym 4:0 meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Paris Saint-Germain[61]. 8 marca w meczu rewanżowym z PSG zdobył dwa gole oraz zanotował dwie asysty i tym samym pomógł swojemu zespołowi wygrać spotkanie 6:1; Neymara wybrano mvp spotkania, a później FC Barcelona uznała mecz za swój najlepszy w historii[62]. 2 kwietnia 2017 w wygranym meczu 29. kolejki Primera División z Granadą (4:1), zdobył swojego 100. gola w 177. występie dla Barcelony[63]. 14 maja w meczu 37. kolejki ligi hiszpańskiej przeciwko UD Las Palmas (4:1) zanotował hat-tricka[64]. 27 maja w wygranym 3:1 finale Pucharu Króla z Deportivo Alavés strzelił swoją ostatnią, 105. bramkę dla FC Barcelony w 186. występie[65].

Łącznie w sezonie 2016/2017 rozegrał 45 meczów, w których strzelił 20 bramek i zanotował 26 asyst.

Paris Saint-Germain

[edytuj | edytuj kod]

3 sierpnia 2017 podpisał pięcioletni kontrakt z francuskim klubem Paris Saint-Germain[66]. Kwota transferu wynosiła 222 miliony euro i była najwyższa w historii futbolu[67]. Paryżanie wiązali z nim duże nadzieje w kwestii zdominowania rozgrywek europejskich. To on miał poprowadzić klub z Paryża do pierwszego w historii triumfu w Lidze Mistrzów. W swoim pierwszym sezonie wygrał mistrzostwo Francji, Puchar Francji i Puchar ligi Francuskiej. Wystąpił wtedy w 30 spotkaniach i zdobył 28 bramek we wszystkich rozgrywkach.

Neymar celebrujący pierwszą bramkę dla Al Hilal (2023)

21 maja 2022 w meczu z FC Metz (5:0) strzelił swoją 100. bramkę dla Paris Saint-Germain, tym samym zostając trzecim piłkarzem w historii (po Romário i Cristiano Ronaldo), który zdobył 100 bramek dla trzech różnych klubów[68].

Al-Hilal

[edytuj | edytuj kod]

15 sierpnia 2023 Al-Hilal poinformowało o transferze Neymara, który związał się z saudyjskim klubem dwuletnim kontraktem. Kwota transferu miała wynieść 90 milionów euro, a według mediów rocznie będzie inkasować 150 milionów euro[69]. W nowym klubie zadebiutował 15 września w wygranym 6:1 meczu z Al-Riyadh, w którym zanotował asystę przy golu Malcoma[70]. Pierwszą bramkę strzelił 3 października w meczu Azjatyckiej Ligi Mistrzów przeciwko Nassaji Mazandaran (3:0)[71]. W styczniu 2025 kontrakt rozwiązano[72].

Powrót do Santos

[edytuj | edytuj kod]

30 stycznia 2025 Neymar ogłosił za pośrednictwem mediów społecznościowych, że zamierza podpisać kontrakt ze swoim macierzystym klubem Santosem[73]. Następnego dnia Santos potwierdził jego powrót[74].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Do reprezentacji młodzieżowej po raz pierwszy został powołany przez trenera Lucho na MŚ U-17 w 2009. W debiucie strzelił gola[75], ale Brazylia odpadła w fazie grupowej[76]. Po dobrym występie na tej imprezie, Pelé i Romário zasugerowali selekcjonerowi Dundze, by wziął Neymara na Mistrzostwa Świata do RPA[77]. Ten jednak umieścił go tylko na liście rezerwowej. Kierowca Formuły 1 Felipe Massa publicznie skrytykował to posunięcie mówiąc:

Musisz mieć najlepszych zawodników na mistrzostwa świata, a Dunga tego nie robi[78].

Dunga odparł, że zarówno Neymar i jak jego kolega z klubu Ganso są:

Niezwykle utalentowani, ale nie zostali jeszcze dostatecznie sprawdzeni na poziomie międzynarodowym[79].

Brazylia zakończyła turniej na ćwierćfinale, ulegając 2:1 Holandii. Po turnieju Dunga podał się do dymisji, a brazylijski związek piłkarski ją przyjęła[80]. 26 lipca 2010 nowy selekcjoner Mano Menezes powołał Neymara na towarzyski mecz „Canarinhos” z USA[81]. Neymar otworzył wynik spotkania, strzelając w 29. minucie gola głową po dośrodkowaniu André Santosa[82]. Brazylia wygrała 2:0[83]. W swoim drugim meczu kadry Neymar zagrał od początku z Argentyną w Dosze. Zszedł z boiska w 76. minucie, a Brazylia przegrała 1:0[84]. Trzecim występem Neymara w Seleção było towarzyskie spotkanie ze Szkocją, w którym zdobył 2 bramki (tę drugą z rzutu karnego)[85]. W 2013 został powołany przez Luiza Felipe Scolariego na Puchar Konfederacji. Neymar otrzymał złotą piłkę oraz zdobył 4 gole, a Brazylia zwyciężyła w finale Hiszpanię 3:0, zdobywając puchar. W ćwierćfinale mistrzostw świata 2014 – po faulu Juana Zúñigi – Neymar doznał kontuzji – pęknięcia trzeciego kręgu lędźwiowego. 18 czerwca 2015, tuż po końcowym gwizdku sędziego w meczu Brazylia – Kolumbia, Neymar otrzymał czerwoną kartkę za uderzenie głową Jeisona Murillo.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Neymar ma syna Daviego Luccę oraz dwie córki Mavie i Helene[86]. Jest członkiem chrześcijańskiego Kościoła zielonoświątkowego „Igreja Batista Peniel”, dla którego płaci dziesięcinę i często w wywiadach telewizyjnych mówi o Bogu[87][88].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 19 lutego 2023)
Klub Sezon Liga Puchar kraju[a] Puchar Ligi Francuskiej Kontynentalne Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Santos FC 2009 32 10 3 1 – – 11[b] 3 46 14
2010 31 17 8 11 – 2[c] 0 19[b] 14 60 42
2011 21 13 – – 13[d] 6 13[e] 5 47 24
2012 17 14 – – 14[f] 9 16[b] 20 47 43
2013 1 0 4 1 – – 18[b] 12 23 13
Łącznie 102 54 15 13 0 0 29 15 77 54 223 136
FC Barcelona 2013/2014 26 9 3 1 – 10[g] 4 2[h] 1 41 15
2014/2015 33 22 6 7 – 12[g] 10 – 51 39
2015/2016 34 24 5 4 – 9[g] 3 1[i] 0 49 31
2016/2017 30 13 6 3 – 9[g] 4 0 0 45 20
Łącznie 123 68 20 15 0 0 40 21 3 1 186 105
Paris Saint-Germain 2017/2018 20 19 1 2 2 1 7[g] 6 – 30 28
2018/2019 17 15 3 2 1 1 6[g] 5 1[j] 0 28 23
2019/2020 15 13 2 2 3 1 7[g] 3 0 0 27 19
2020/2021 18 9 3 1 – 9[g] 6 1[j] 1 31 17
2021/2022 22 13 0 0 – 6[g] 0 0 0 28 13
2022/2023 20 13 2 1 – 6[g] 2 1[j] 2 29 18
Łącznie 112 82 11 8 6 3 41 22 3 3 173 118
Łącznie w karierze 337 204 46 36 6 3 110 58 83 58 582 359

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 21 października 2024)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Brazylia 2010 2 1
2011 13 7
2012 12 9
2013 19 10
2014 14 15
2015 9 4
2016 6 4
2017 8 3
2018 13 7
2019 5 1
2020 2 3
2021 13 6
2022 8 7
2023 4 2
Ogólnie 128 79

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Neymar trzymający Złotą Piłkę dla najlepszego zawodnika Pucharu Konfederacji.

Santos FC

[edytuj | edytuj kod]

FC Barcelona

[edytuj | edytuj kod]

Paris Saint-Germain

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Występy w Copa do Brasil, Pucharze Króla i Pucharze Francji.
  2. ↑ a b c d Występy Campeonato Paulista.
  3. ↑ Występy w Copa Sudamericana.
  4. ↑ Występy w Copa Libertadores.
  5. ↑ Uwzględniono: Campeonato Paulista – 11 (4), Klubowe mistrzostwa świata – 2 (1).
  6. ↑ Uwzględniono: Copa Libertadores – 12 (8), Recopa Sudamericana – 2 (1).
  7. ↑ a b c d e f g h i j Występy w Lidze Mistrzów UEFA.
  8. ↑ Występy w Superpucharze Hiszpanii.
  9. ↑ Występy w Klubowych mistrzostwach świata.
  10. ↑ a b c Występy w Superpucharze Francji.
  11. ↑ Pobity rekord Pelé (77 goli).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b On This Day in 2009 Neymar Made His Santos Debut in the First Game of a Superstar Career [online], 90min.com, 7 marca 2017 [dostęp 2022-12-06] (ang.).
  2. ↑ The 100 most expensive football transfers of all time | Goal.com [online], goal.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  3. ↑ It was like he’d been there for years – Remembering Neymar’s Brazil debut as he returns to MetLife to face USA in New Jersey | Goal.com [online], goal.com [dostęp 2022-12-06].
  4. ↑ Finałowa niemoc Brazylii. Meksyk z olimpijskim złotem! [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-12-06] (pol.).
  5. ↑ Joseph Zucker, Neymar Named Golden Ball Winner for 2013 Confederations Cup [online], Bleacher Report [dostęp 2022-12-06] (ang.).
  6. ↑ Telewizja Polska S.A, Neymar dał złoto! Brazylia oszalała ze szczęścia! [online], sport.tvp.pl, 21 sierpnia 2016 [dostęp 2022-10-27] (pol.).
  7. ↑ South American Coach and Player of the Year [online], rsssf.org [dostęp 2022-12-06].
  8. ↑ Neymar wins Samba Gold 2021 | Sambafoot [online], Sambafoot EN, 26 października 2022 [dostęp 2022-12-06].
  9. ↑ a b Neymar z prestiżową nagrodą. Piłkarz PSG ponownie doceniony [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  10. ↑ Neymar: żona, dzieci, transfer, pochodzenie - biografia - Życiorysy.info [online], 29 listopada 2023 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  11. ↑ Who is Neymar da Silva – new wunderkind from Brazil?. soccerpie.com, 2009-03-17. [dostęp 2010-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-23)]. (ang.).
  12. ↑ Neymar dá vantagem ao Santos no duelo com Palmeiras. esportes.terra.com.br, 2009-04-11. [dostęp 2010-08-13]. (port.).
  13. ↑ Invicto, Corinthians segura Santos e é campeão paulista. esportes.terra.com.br, 2009-05-03. [dostęp 2010-08-13]. (port.).
  14. ↑ Sky Sports Scout – Neymar. Sky Sports, 2010-04-08. [dostęp 2010-08-29]. (ang.).
  15. ↑ Man Utd want Neymar. eyefootball.com, 2008-01-19. [dostęp 2010-08-29]. (ang.).
  16. ↑ Wraca sprawa Neymara da Silvy. Real Madryt.pl, 2009-12-05. [dostęp 2010-08-29]. (pol.).
  17. ↑ Barcelona interested in Keirrison and Neymar. FC Barcelona blog, 2009-03-25. [dostęp 2010-08-29]. (ang.).
  18. ↑ Chelsea contemplate £25 million Neymar move. ESPN.com, 2010-07-19. [dostęp 2010-08-29]. (ang.).
  19. ↑ Neymar scores 5 goals, Robinho 2 in Santos’ win. etaiwannes.com. [dostęp 2010-08-13]. (ang.).
  20. ↑ Santos take the Paulista – but only just!. pitacodrogino.wordpress.com, 2010-05-03. [dostęp 2010-10-04]. (ang.).
  21. ↑ Meninos da Vila comandam a festa de encerramento do Paulistão 2010. globo.com, 2010-05-03. [dostęp 2010-10-04]. (port.).
  22. ↑ Piłkarz Santosu twierdzi, że uderzył go policjant. sport.pl, 2010-09-13. [dostęp 2010-10-04]. (pol.).
  23. ↑ Neymar ważniejszy niż trener. sport.pl, 2010-09-23. [dostęp 2010-10-04]. (pol.).
  24. ↑ Neymar scores 100 career goals, gets abused with cake ingredients [online], sports.yahoo.com [dostęp 2022-12-07] (ang.).
  25. ↑ Brazil says goodbye to Neymar, the 21-year-old who outgrew his home [online], the Guardian, 31 maja 2013 [dostęp 2022-12-07] (ang.).
  26. ↑ Neymar da Silva to join FC Barcelona for the next five seasons. fcbarcelona.com. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
  27. ↑ Brazylia podaje szczegóły transakcji Neymara. barca.pl, 26 maja 2013.
  28. ↑ Lechia zremisowała ze słynną Barceloną! [online], trojmiasto.pl, 30 lipca 2013 [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  29. ↑ Primera Division. Wystrzałowy początek sezonu Barcelony [online], Sport.pl [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  30. ↑ a b Neymar scores first Barcelona goal in Spanish Super Cup [online], sports.yahoo.com [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  31. ↑ FC Barcelona – Ajax Amsterdam, 18 wrz 2013 – Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-12-08].
  32. ↑ Lionel Messi, Neymar lead Barcelona past Real Sociedad [online], CNN, 24 września 2013 [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  33. ↑ Mecz FC Barcelona – Real Madryt CF 26.10.2013 › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  34. ↑ UEFA.com, Neymar treble helps Barcelona canter past Celtic [online], UEFA.com, 11 grudnia 2013 [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  35. ↑ FC Barcelona – Villarreal CF, 14 gru 2013 – LaLiga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-12-08].
  36. ↑ F.C.B. Jugadors, Barcelona – Celta de Vigo (3-0) – League – 26/03/2014 | FC Barcelona Players [online], FCB Jugadors [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  37. ↑ Barcelona 2-0 Athletic Bilbao, „BBC Sport” [dostęp 2022-10-28] (ang.).
  38. ↑ Barcelona 6-0 Granada CF, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  39. ↑ Real Madrid 3-1 Barcelona, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  40. ↑ Szymon Masarczyk, Dobra zaliczka: FC Barcelona – Elche CF 5:0 – DumaKatalonii.pl- strona Barcelony [online], 9 stycznia 2015 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  41. ↑ Mecz Elche CF – FC Barcelona 24.01.2015 › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  42. ↑ Atlético Madrid 2-3 Barcelona (agg 2-4), „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  43. ↑ Redakcja, Barcelona pokonała Villarreal i zagra w finale Pucharu Króla [online], Gol24, 4 marca 2015 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  44. ↑ Athletic Bilbao – FC Barcelona, 30 maja 2015 – Puchar Króla, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-10-28].
  45. ↑ Juventus Turyn – FC Barcelona, 6 cze 2015 – Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-10-28].
  46. ↑ UEFA Champions League Scoring Stats 2014-15 [online], ESPN [dostęp 2022-10-28] (ang.).
  47. ↑ FC Barcelona – Málaga CF, 29 sie 2015 – LaLiga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-12-08].
  48. ↑ Atletico Madrid 1-2 Barcelona, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  49. ↑ Barcelona 5-2 Rayo Vallecano, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  50. ↑ UEFA.com, Barcelona-BATE | Match info | UEFA Champions League 2015/16 [online], UEFA.com [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  51. ↑ F.C.B. Jugadors, Barcelona – Villarreal (3-0) – League – 08/11/2015 | FC Barcelona Players [online], FCB Jugadors [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  52. ↑ Real Madrid 0-4 Barcelona, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  53. ↑ Mecz FC Barcelona – Real Sociedad 28.11.2015 › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  54. ↑ Barcelona najlepszą drużyną na świecie. Gablota ugina się od liczby trofeów [online], eurosport.tvn24.pl [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  55. ↑ Wirtualna Polska Media, Złota Piłka 2015: Robert Lewandowski tuż za podium! [online], sportowefakty.wp.pl, 11 stycznia 2016 [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  56. ↑ Mecz FC Barcelona – Getafe CF 12.03.2016 › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2022-12-08] (pol.).
  57. ↑ Barcelona 2-0 Sevilla, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  58. ↑ Barcelona 1-2 Alaves, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  59. ↑ UEFA.com, Barcelona-Celtic | UEFA Champions League 2016/17 [online], UEFA.com [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  60. ↑ Sporting Gijon 0-5 Barcelona, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  61. ↑ Telewizja Polska S.A, PSG – Barcelona 4:0. Wielki mecz w Paryżu [online], sport.tvp.pl, 14 lutego 2017 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  62. ↑ Telewizja Polska S.A, Dziś spotkają się ponownie. Wspomnienie 6:1, czyli remontada Barcelony z PSG [online], sport.tvp.pl, 8 marca 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  63. ↑ Jakub Kręcidło: Neymar najlepszy na świecie? „Już teraz jest lepszy od Messiego”. przegladsportowy.pl. [dostęp 2017-04-04]. (pol.).
  64. ↑ Las Palmas 1-4 Barcelona, „BBC Sport” [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  65. ↑ Neymar – Podsumowanie występów według klubów [online], transfermarkt.pl [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  66. ↑ Neymar Jr au Paris Saint-Germain !. psg.fr. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (fr.).
  67. ↑ Neymar Jr signs with Paris Saint-Germain! – PSG.fr [online], en.psg.fr [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-03] (ang.).
  68. ↑ Moyens Staff, Neymar zostaje trzecim graczem w historii futbolu, który strzelił 100 goli dla trzech różnych klubów po Cristiano Ronaldo i Romario [online], Moyens I/O, 23 maja 2022 [dostęp 2022-12-05] (pol.).
  69. ↑ Oficjalnie: Neymar w nowym klubie! Wielki transfer stał się faktem [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-11-09] (pol.).
  70. ↑ Magiczny debiut Neymara w nowej lidze. Od razu błysnął [online], Sport.pl, 16 września 2023 [dostęp 2023-11-09] (pol.).
  71. ↑ Neymar w końcu strzelił gola! Reakcja mówi wszystko [WIDEO] [online], Sport.pl, 3 października 2023 [dostęp 2023-11-09] (pol.).
  72. ↑ AlHilal Saudi Club (@Alhilal_EN), Full club statement 🔹 [online] [dostęp 2025-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-28] (ang.).
  73. ↑ https://www.reuters.com/sports/soccer/brazil-forward-neymar-return-santos-2025-01-30/
  74. ↑ Santos anuncia a contratação de Neymar: "Vai ser uma honra vestir esse manto sagrado" [online], Ge.globo, 31 stycznia 2025 (port. braz.).
  75. ↑ Brazil edge unlucky Japan. www.fifa.com, 2009-10-24. [dostęp 2010-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-30)]. (ang.).
  76. ↑ Perfect Swiss stun Brazil. www.fifa.com, 2009-10-30. [dostęp 2010-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-28)]. (ang.).
  77. ↑ Scouts flock to see Brazil’s Neymar. Miami Herald, 2010-04-18. [dostęp 2010-11-21]. (ang.).
  78. ↑ Massa slams Dunga over World Cup squad.
  79. ↑ Ronaldinho misses Brazil cut. soccernet.espn.go.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-14)].
  80. ↑ MŚ 2010. Brazylijska federacja zwolniła Dungę. sports.pl, 2010-07-04. [dostęp 2010-08-11]. (pol.).
  81. ↑ 11 debiutantów w kadrze Brazylii. pilka.pl, 2010-07-27. [dostęp 2010-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-30)]. (pol.).
  82. ↑ USA – Brazylia 0:2 w meczu towarzyskim. Nowe gwiazdy Canarinhos zaczynają sambę. sports.pl, 2010-08-11. [dostęp 2010-08-11]. (pol.).
  83. ↑ Pato strzela, Brazylia wygrywa!. acmilan.com.pl, 2010-08-11. [dostęp 2010-08-11]. (pol.).
  84. ↑ Argentyna – Brazylia 1:0. Ostrzeliwali słupki i poprzeczki. sport.pl, 2010-11-17. [dostęp 2010-11-21]. (pol.).
  85. ↑ Szkocja – Brazylia, 27 mar 2011 – Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2011-04-21].
  86. ↑ Neymar announces the birth of his daughter with Bruna Biancardi [online], Arab News, 7 października 2023 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  87. ↑ Footballers of Faith!. The Southern Cross, 2018. [dostęp 2018-08-12].
  88. ↑ Brazylijskie imperium zielonoświątkowców. Polityka.pl, 2014. [dostęp 2018-08-12].
  89. ↑ Ex aequo z Lionelem Messi i Cristiano Ronaldo.
  90. ↑ Ex aequo z Matíasem Alustizą.
  91. ↑ Oficjalna strona FIFA. [dostęp 2012-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-10)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
skład Al-Hilal
  • Aktualny na dzień 22 października 2023
Składy reprezentacji Brazylii
Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu U-17 2009

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 2011

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Igrzyskach Olimpijskich 2012

Skład reprezentacji Brazylii na Puchar Konfederacji 2013

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 2014

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 2015

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Igrzyskach Olimpijskich 2016

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 2018

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 2021

Brazylia

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 2022

Brazylia

Nagrody i wyróżnienia
Królowie strzelców Copa Libertadores
1960–2000
od 2001
Królowie strzelców Pucharu Europy i Ligi Mistrzów
Puchar Europy
Liga Mistrzów


złoto

Nagroda Puskása FIFA
Najlepszy zawodnik Pucharu Konfederacji
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014
Zawodnik roku Ligue 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Neymar&oldid=76787377”