Fluorek cezu
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
CsF | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
151,90 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Fluorek cezu, CsF – nieorganiczny związek chemiczny, sól cezu i kwasu fluorowodorowego. Jest to bezbarwne, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe dobrze rozpuszczalne w rozpuszczalnikach polarnych. Jest solą silnej zasady i słabego kwasu, jego roztwory wodne wykazują odczyn zasadowy. Wiązanie Cs−F ma silny charakter jonowy; jest połączeniem dwóch pierwiastków o jednej z największych różnic elektroujemności (Cs: 0,79; F: 3,98 w skali Paulinga). W reakcji z mocnymi kwasami wydziela toksyczny fluorowodór.
Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]
Bezwodny fluorek cezu otrzymywany jest przez osuszenie produktów reakcji fluorowodoru z wodorotlenkiem bądź węglanem cezu.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest używany do usuwania grup sililowych ze związków organicznych[5]. Ponadto jest używany w reakcjach jako słaba zasada, np. w kondensacji Knoevenagla[6].
Kryształy CsF dobrze przepuszczają dalekie promieniowanie podczerwone i są wykorzystywane jako nośniki próbek w spektroskopii IR.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Lide 2009 ↓, s. 4-57.
- ↑ a b Fluorek cezu, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 255718 [dostęp 2015-08-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Lide 2009 ↓, s. 9-51.
- ↑ Caesium fluoride, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 255718 [dostęp 2015-08-10] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Mariella Fiorenza i inni, Fluoride ion induced reactions of organosilanes: the preparation of mono and dicarbonyl compounds from β-ketosilanes, „Tetrahedron Letters”, 26, 1985, DOI: 10.1016/S0040-4039(00)89137-6 (ang.).
- ↑ Abdelhak Hakiki i inni, Retrodienic reactions XVII – a general route to allenes gem-diactivated by electroattracting groups, „Tetrahedron Letters”, 25 (32), 1984, s. 3461–3462, DOI: 10.1016/S0040-4039(01)91047-0 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).