Przejdź do zawartości

Fluorek uranu(VI)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fluorek uranu(VI)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

UF6

Masa molowa

352,02 g/mol

Wygląd

białe ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7783-81-5
23243-55-2 (znakowany izotopem 235U)

PubChem

24560

Podobne związki
Inne aniony

UCl6

Inne kationy

ThF4, PaF5, NpF6, PuF6, SF6

Podobne związki

UF3, UF4, UF5

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Fluorek uranu(VI), UF6nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków. Wykorzystywany jest w procesie wzbogacania uranu.

Występuje w formie szarych kryształów. Wysoce toksyczny, reaguje z wodą (tworząc żrący i toksyczny kwas fluorowodorowy), wykazuje właściwości korodujące w kontakcie z wieloma metalami. W reakcji z glinem (aluminium) tworzy podobnie jak tlen warstwę pasywną fluorku AlF3, która zabezpiecza przed dalszą korozją metalu.

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Sproszkowana ruda uranu – U3O8 (uraninit) lub Yellowcake – jest poddawana działaniu kwasu azotowego tworząc azotan uranylu UO2(NO3)2. Mieszaninę poddaje się ekstrakcji w celu wydzielenia czystego związku, który następnie poddany działaniu amoniaku tworzy sól kwasu uranowego – uranian amonu (NH4)2U2O7. Pod wpływem wodoru zachodzi redukcja do tlenku uranu (UO2), który pod wpływem fluorowodoru tworzy fluorek uranu(IV) (UF4). Utleniając tetrafluorek fluorem uzyskuje się produkt końcowy – fluorek uranu(VI) (UF6).

Zastosowanie w wzbogacaniu paliwa jądrowego

[edytuj | edytuj kod]

Uran wzbogacany jest przy użyciu dwóch podstawowych metod: wirowanie frakcjonujące przy użyciu szybkoobrotowych wirówek wzbogacających działających na zasadzie sił odśrodkowych oraz w procesie dyfuzji frakcjonującej wykorzystującej błony półprzepuszczalne.

Koszt energetyczny wzbogacania

[edytuj | edytuj kod]

Dyfuzja frakcjonująca zużywa około 60 razy więcej energii niż wirowanie frakcjonujące, jednak nawet wtedy koszt energii zużytej przez dyfuzję to zaledwie 4% uzyskiwanej energii podczas reakcji rozszczepienia jąder uranu U235 w reaktorze atomowym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Lide 2009 ↓, s. 4-97
  2. a b Lide 2009 ↓, s. 6-53
  3. a b związki uranu, z wyjątkiem związków wymienionych w innym miejscu niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]