Grand Prix Argentyny Formuły 1
| ||
| ||
 Autódromo Oscar Alfredo Gálvez
| ||
| Pełna nazwa | XXI Gran Premio Marlboro de la Republica Argentina (1998) | |
| Lokalizacja | Buenos Aires, Argentyna | |
| Szczegóły | ||
| Organizowany | 21 (1953-1958, 1960, 1972-1975, 1977-1981, 1995-1998) | |
| Długość okrążenia | 4,259 km | |
| Liczba okrążeń | 72 | |
| Dystans | 306,640 km | |
| Ostatnie wyniki (sezon 1998) | ||
| Pole position | David Coulthard (1:25.852, McLaren) | |
| Podium | Michael Schumacher (1h48:36.175, Ferrari) Mika Häkkinen (+0:22.898, McLaren) Eddie Irvine (+0:57.745, Ferrari) | |
| Najszybsze okrążenie | Alexander Wurz (1:28.179, Benetton) | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
| ||
Grand Prix Argentyny – była runda Mistrzostw Świata Formuły 1.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Tor powstał z inicjatywy argentyńskiego prezydenta Juana Perona po tym jak sukcesy zaczął odnosić Juan Manuel Fangio.
Tor został zbudowany poza Buenos Aires na bagnistym terenie w 1952 i był poświęcony pamięci admirała Guillerma Browna. Tor został otwarty w marcu 1952, a pierwszymi zawodami na nim rozegranymi był "PucharPerón", który wygrał Fangio. W 1953 odbyły się tu pierwsze zawody formuły 1 i były to zarazem pierwsze zawody poza Europą. Wyścigu nie ukończył bohater narodowy Fangio, który musiał się wycofać po 36 okrążeniach z powodu defektu swojego Maserati. Zwycięzcą tego wyścigu został Alberto Ascari jeżdżący Ferrari. Zwycięstwo to przyćmiła jednak tragedia jaka się wydarzyła na trybunach w wyniku której zginęło 9 osób.
Rok później zwycięzcą grand prix był już Fangio, który wygrał trzy z następnych czterech grand prix w Argentynie. W 1958 wygrał Stirling Moss, wyścig ten był ostatnim wyścigiem w karierze Fangio. Z końcem jego kariery i wygnaniem Perona w 1955 Grand Prix Argentyny zniknęło z kalendarza Formuły 1 w 1961.
Grand Prix Argentyny powróciło w 1972 z nowym bohaterem narodowym Carlosem Reutemannem. Reutemann zdobył pole position w swoim debiucie w mistrzostwach świata i został drugim kierowcą któremu udało się to osiągnąć. Wyścig wygrał Jackie Stewart. Grand Prix Argentyny pozostało w światku Formuły 1 do 1981, kiedy to Reutemann skończył karierę, a Argentyna brała udział w wojnie o Falklandy.
Prywatni przedsiębiorcy zakupili tor w 1991 i zaczęli go modernizować. Grand prix Argentyny powróciło w 1995, kiedy wygrał Damon Hill. Hill wygrał także rok później w 1996 kiedy to zdobywał tytuł mistrza świata. W 1997 Jacques Villeneuve wygrał wyścig i także zdobył później tytuł mistrza świata. Z powodu problemów finansowych wyścig w 1998 był ostatnim Grand Prix Argentyny. Ostatnim zwycięzcą jest Michael Schumacher.
Zwycięzcy Grand Prix Argentyny[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||
