Formuła 1 Sezon 1995

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1995 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Michael Schumacher podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w 1995 roku
Inauguracja

26 marca

Zakończenie

12 listopada

Liczba wyścigów

17

Mistrzowie
Kierowcy

Michael Schumacher

Konstruktorzy

Benetton

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 1995 Formuły 1 – 46. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się 26 marca na torze Autódromo José Carlos Pace w Interlagos w Brazylii, a zakończył się 12 listopada na torze Adelaide Street Circuit w Adelaide w Australii.

Mistrzem świata w klasyfikacji kierowców po raz drugi w karierze został Michael Schumacher, broniąc tytułu zdobytego rok wcześniej. Tytuł mistrza świata w klasyfikacji konstruktorów po raz pierwszy (i jedyny) zdobył Benetton.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zespół Konstruktor Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi
Wielka Brytania Mild Seven Benetton Renault Benetton-Renault B195 Renault
RS7 3.0 V10
G 1 Niemcy Michael Schumacher 1–17 Emmanuel Collard 
2 Wielka Brytania Johnny Herbert 1–17
Wielka Brytania Nokia Tyrrell Yamaha Tyrrell-Yamaha 023 Japonia Yamaha
OX10A 3.0 V10
G 3 Japonia Ukyō Katayama 1–13, 15–17 Włochy Gabriele Tarquini 
Włochy Gabriele Tarquini 14 
4 Finlandia Mika Salo 1–17
Wielka Brytania Rothmans Williams Renault Williams-Renault FW17 Renault
RS7 3.0 V10
G 5 Wielka Brytania Damon Hill 1–17 Jean-Christophe Boullion 
6 Wielka Brytania David Coulthard 1–17
Wielka Brytania Marlboro McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4/10
MP4/10B
MP4/10C
Niemcy Mercedes
FO110C 3.0 V10
G 7 Wielka Brytania Mark Blundell 1–2, 5–17 Dania Jan Magnussen 
Wielka Brytania Nigel Mansell 3–4 
8 Finlandia Mika Häkkinen 1–14, 16–17 
Dania Jan Magnussen 15
Wielka Brytania Footwork Hart Footwork-Hart FA16 Wielka Brytania Hart
830 3.0 V8
G 9 Włochy Gianni Morbidelli 1–7, 15–17  
Włochy Massimiliano Papis 8–14 
10 Japonia Taki Inoue 1–17
Wielka Brytania MTV Simtek Ford Simtek-Ford S951 Stany Zjednoczone Ford
EDB 3.0 V8
G 11 Włochy Domenico Schiattarella 1–5 Japonia Hideki Noda 
12 Holandia Jos Verstappen 1–5
Irlandia Sasol Jordan Peugeot Jordan-Peugeot 195 Peugeot
A10 3.0 V10
G 14 Brazylia Rubens Barrichello 1–17  
15 Wielka Brytania Eddie Irvine 1–17
Wielka Brytania Pacific Team Lotus Pacific-Ford PR02 Stany Zjednoczone Ford
EDC 3.0 V8
G 16 Bertrand Gachot 1–8, 15–17 Wielka Brytania Oliver Gavin 
Włochy Giovanni Lavaggi 9–12 
Szwajcaria Jean-Denis Délétraz 13–14 
17 Włochy Andrea Montermini 1–17
Junior Larrousse F1 Larrousse-Ford LH95 Stany Zjednoczone Ford
HBF 7/8 3.5 V8
G 19 Christophe Bouchut  
20 Éric Bernard
Włochy Parmalat Forti Ford Forti-Ford FG01 Stany Zjednoczone Ford
EDD 3.0 V8
G 21 Brazylia Pedro Diniz 1–10  
22 Brazylia Roberto Moreno 1–10
Włochy Minardi Team Minardi-Ford M195 Stany Zjednoczone Ford
EDM 3.0 V8
G 23 Włochy Pierluigi Martini 1–9 Włochy Giancarlo Fisichella 
Portugalia Pedro Lamy 10–17 
24 Włochy Luca Badoer 1–17
Ligier Gauloises Blondes Ligier-Mugen-Honda JS41 Japonia Mugen-Honda
MF-301 3.0 V10
G 25 Japonia Aguri Suzuki 1–3, 9, 15–16 Franck Lagorce 
Wielka Brytania Martin Brundle 4–8, 10–14, 17 
26 Olivier Panis 1–17
Włochy Scuderia Ferrari Ferrari 412T2 Włochy Ferrari
044/1 3.0 V12
G 27 Jean Alesi 1–17 Włochy Nicola Larini 
28 Austria Gerhard Berger 1–17
Szwajcaria Red Bull Sauber Ford Sauber-Ford C14 Stany Zjednoczone Ford
ECA Zetec-R 3.0 V10
G 29 Austria Karl Wendlinger 1–4, 16–17 Argentyna Norberto Fontana 
Jean-Christophe Boullion 5–15 
30 Niemcy Heinz-Harald Frentzen 1–17
Zespół Konstruktor Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi

Zmiany przed sezonem[edytuj | edytuj kod]

Zmiany silników[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

  • Po 36 latach istnienia, z mistrzostw wycofał się zespół Lotus. Zespół zdobył sześć tytułów wśród kierowców i siedem wśród konstruktorów. Prawa do nazwy zespołu, należące dotychczas do Davida Hunta zostały nabyte przez Keitha Wigginsa, właściciela zespołu Pacific
  • Z powodu kłopotów finansowych, do mistrzostw nie przystąpił zespół Larrousse. Początkowo zostali zgłoszeni do mistrzostw jako Junior Larrousse F1, a ich kierowcami mieli być Christophe Bouchut i Éric Bernard. Jednak zespół nie pojawił się w żadnym z wyścigów. Rozmowy z Lolą i DAMS zakończyły się niepowodzeniem.
  • Ligier przed rozpoczęciem sezonu zmienił właściciela. Status zespołu i jego właścicieli został dokładnie przeanalizowany przez FIA. Kontrakt, który Martin Brundle podpisał, wywołał pogłoski, jakoby nowym szefem francuskiej ekipy został Tom Walkinshaw. Ruch Walkinshawa do Ligiera był następstwem umowy zawartej w poprzednim roku pomiędzy Flavio Briatore a Maxem Mosleyem, dotycząca nielegalnego usunięcia filtra paliwa podczas Grand Prix Niemiec 1994.
  • W mistrzostwach zadebiutował zespół Forti, dotychczas ścigające się w Formule 3000. Jego kierowcami zostali Pedro Diniz i Roberto Moreno.
  • Firma Hart przestała dostarczyć silniki do zespołu Jordan. Nowym dostawcą silników zespołu została firma Peugeot.
  • Firma Red Bull została nowym sponsorem tytularnym Saubera.

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Zmiany w trakcie sezonu[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

  • Po Grand Prix Monako, z powodu kłopotów finansowych i braku sponsorów, z rywalizacji wycofał się zespół Simtek.

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Nr Nazwa rundy Data rozegrania Tor Lokalizacja
1 Brazylia Grand Prix Brazylii 26 marca Autódromo José Carlos Pace São Paulo
2 Argentyna Grand Prix Argentyny 9 kwietnia Autódromo Oscar Alfredo Gálvez Buenos Aires
3 San Marino Grand Prix San Marino 30 kwietnia Autodromo Enzo e Dino Ferrari Imola
4 Hiszpania Grand Prix Hiszpanii 14 maja Circuit de Catalunya Barcelona
5 Monako Grand Prix Monako 28 maja Circuit de Monaco Monte Carlo
6 Kanada Grand Prix Kanady 11 czerwca Circuit Gilles Villeneuve Montreal
7 Grand Prix Francji 2 lipca Circuit de Nevers Magny-Cours Magny-Cours
8 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii 16 lipca Silverstone Circuit Northamptonshire
9 Niemcy Grand Prix Niemiec 30 lipca Hockenheimring Hockenheim
10 Węgry Grand Prix Węgier 13 sierpnia Hungaroring Mogyoród
11 Belgia Grand Prix Belgii 27 sierpnia Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot
12 Włochy Grand Prix Włoch 10 września Autodromo Nazionale di Monza Monza
13 Portugalia Grand Prix Portugalii 24 września Estoril Estoril
14 Unia Europejska Grand Prix Europy 1 października Nürburgring Nürburg
15 Grand Prix Pacyfiku 22 października TI Circuit Aida Aida
16 Japonia Grand Prix Japonii 29 października Suzuka International Racing Course Suzuka
17 Australia Grand Prix Australii 12 listopada Adelaide Adelaide

Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze wyniki w Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Nr Nazwa rundy Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca wyścigu Najlepszy konstruktor Wyniki
1 Brazylia Grand Prix Brazylii Wielka Brytania Damon Hill Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
2 Argentyna Grand Prix Argentyny Wielka Brytania David Coulthard Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Williams-Renault Wyniki
3 San Marino Grand Prix San Marino Niemcy Michael Schumacher Austria Gerhard Berger Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Williams-Renault Wyniki
4 Hiszpania Grand Prix Hiszpanii Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Damon Hill Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
5 Monako Grand Prix Monako Wielka Brytania Damon Hill Jean Alesi Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
6 Kanada Grand Prix Kanady Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Jean Alesi Włochy Ferrari Wyniki
7 Grand Prix Francji Wielka Brytania Damon Hill Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
8 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Johnny Herbert Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
9 Niemcy Grand Prix Niemiec Wielka Brytania Damon Hill Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
10 Węgry Grand Prix Węgier Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Williams-Renault Wyniki
11 Belgia Grand Prix Belgii Austria Gerhard Berger Wielka Brytania David Coulthard Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
12 Włochy Grand Prix Włoch Wielka Brytania David Coulthard Austria Gerhard Berger Wielka Brytania Johnny Herbert Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
13 Portugalia Grand Prix Portugalii Wielka Brytania David Coulthard Wielka Brytania David Coulthard Wielka Brytania David Coulthard Wielka Brytania Williams-Renault Wyniki
14 Unia Europejska Grand Prix Europy Wielka Brytania David Coulthard Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
15 Grand Prix Pacyfiku Wielka Brytania David Coulthard Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
16 Japonia Grand Prix Japonii Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Niemcy Michael Schumacher Wielka Brytania Benetton-Renault Wyniki
17 Australia Grand Prix Australii Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Damon Hill Wielka Brytania Williams-Renault Wyniki

Klasyfikacje szczegółowe[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca Konstruktor Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia Pkt.
1 Niemcy Michael Schumacher Benetton 1 3 NU 1 1 5 1 NU 1 11 1 NU 2 1 1 1 NU 102
2 Wielka Brytania Damon Hill Williams NU 1 1 4 2 NU 2 NU NU 1 2 NU 3 NU 3 NU 1 69
3 Wielka Brytania David Coulthard Williams 2 NU 4 NU NU NU 3 3 2 2 NU NU 1 3 2 NU NU 49
4 Wielka Brytania Johnny Herbert Benetton NU 4 7 2 4 NU NU 1 4 4 7 1 7 5 6 3 NU 45
5 Jean Alesi Ferrari 5 2 2 NU NU 1 5 2 NU NU NU NU 5 2 5 NU NU 42
6 Austria Gerhard Berger Ferrari 3 6 3 3 3 11 12 NU 3 3 NU NU 4 NU 4 NU NU 31
7 Finlandia Mika Häkkinen McLaren 4 NU 5 NU NU NU 7 NU NU NU NU 2 NU 8 2 INJ 17
8 Olivier Panis Ligier NU 7 9 6 NU 4 8 4 NU 6 9 NU NU NU 8 5 2 16
9 Niemcy Heinz-Harald Frentzen Sauber NU 5 6 8 6 NU 10 6 NU 5 4 3 6 NU 7 8 NU 15
10 Wielka Brytania Mark Blundell McLaren 6 NU 5 NU 11 5 NU NU 5 4 9 NU 9 7 4 13
11 Brazylia Rubens Barrichello Jordan NU NU NU 7 NU 2 6 11 NU 7 6 NU 11 4 NU NU NU 11
12 Wielka Brytania Eddie Irvine Jordan NU NU 8 5 NU 3 9 NU 9 13 NU NU 10 6 11 4 NU 10
13 Wielka Brytania Martin Brundle Ligier 9 NU 10 4 NU NU 3 NU 8 7 NU 7
14 Włochy Gianni Morbidelli Footwork NU NU 13 11 9 6 14 NU NU 3 5
15 Finlandia Mika Salo Tyrrell 7 NU NU 10 NU 7 15 8 NU NU 8 5 13 10 12 6 5 5
16 Jean-Christophe Boullion Sauber 8 NU NU 9 5 10 11 6 12 NU NU 3
17 Japonia Aguri Suzuki Ligier 8 NU 11 6 NU NW 1
18 Portugalia Pedro Lamy Minardi 9 10 NU NU 9 13 11 6 1
19 Włochy Pierluigi Martini Minardi NU NU 12 14 7 NU NU 7 NU 0
20 Japonia Ukyō Katayama Tyrrell NU 8 NU NU NU NU NU NU 7 NU NU NU NU 14 NU NU 0
21 Brazylia Pedro Diniz Forti 10 NU 15 NU 10 NU NU NU NU NU 13 9 16 13 17 NU 7 0
22 Włochy Massimiliano Papis Footwork NU NU NU NU 7 NU 12 0
23 Włochy Luca Badoer Minardi NU NW 14 NU NU 8 13 10 NU 8 NU NU 14 11 15 9 NW 0
24 Japonia Taki Inoue Footwork NU NU NU NU NU 9 NU NU NU NU 12 8 15 NU NU 12 NU 0
25 Włochy Andrea Montermini Pacific 9 NU NU NW DK NU NS NU 8 12 NU NU NU NU NU NU NU 0
26 Bertrand Gachot Pacific NU NU NU NU NU NU NU 12 NU NU 8 0
27 Włochy Domenico Schiattarella Simtek NU 9 NU 15 NW 0
28 Austria Karl Wendlinger Sauber NU NU NU 13 10 NU 0
29 Wielka Brytania Nigel Mansell McLaren 10 NU 0
30 Dania Jan Magnussen McLaren 10 0
31 Holandia Jos Verstappen Simtek NU NU NU 12 NW 0
32 Brazylia Roberto Moreno Forti NU NS 16 NU NU NU 16 NU NU NU 14 NU 17 NU 16 NU NU 0
33 Włochy Gabriele Tarquini Tyrrell 14 0
Włochy Giovanni Lavaggi Pacific NU NU NU NU 0
Szwajcaria Jean-Denis Délétraz Pacific NU 15 0
Poz. Kierowca Konstruktor Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia Pkt.

Konstruktorzy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Konstruktor Nr Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia Pkt.
1 Wielka Brytania Benetton-Renault 1 1 3 NU 1 1 5 1 NU 1 11 1 NU 2 1 1 1 NU 137 (147)[a]
2 NU 4 7 2 4 NU NU 1 4 4 7 1 7 5 6 3 NU
2 Wielka Brytania Williams-Renault 5 NU 1 1 4 2 NU 2 NU NU 1 2 NU 3 NU 3 NU 1 112 (118)[a]
6 2 NU 4 NU NU NU 3 3 2 2 NU NU 1 3 2 NU NU
3 Włochy Ferrari 27 5 2 2 NU NU 1 5 2 NU NU NU NU 5 2 5 NU NU 73
28 3 6 3 3 3 11 12 NU 3 3 NU NU 4 NU 4 NU NU
4 Wielka Brytania McLaren-Mercedes 7 6 NU 10 NU 5 NU 11 5 NU NU 5 4 9 NU 9 7 4 30
8 4 NU 5 NU NU NU 7 NU NU NU NU 2 NU 8 10 2 NW
5 Ligier-Mugen-Honda 25 8 NU 11 9 NU 10 4 NU 6 NU 3 NU 8 7 NU NW NU 24
26 NU 7 9 6 NU 4 8 4 NU 6 9 NU NU NU 8 5 2
6 Irlandia Jordan-Peugeot 14 NU NU NU 7 NU 2 6 11 NU 7 6 NU 11 4 NU NU NU 21
15 NU NU 8 5 NU 3 9 NU 9 13 NU NU 10 6 11 4 NU
7 Szwajcaria Sauber-Ford 29 NU NU NU 13 8 NU NU 9 5 10 11 6 12 NU NU 10 NU 18
30 NU 5 6 8 6 NU 10 6 NU 5 4 3 6 NU 7 8 NU
8 Wielka Brytania Footwork-Hart 9 NU NU 13 11 9 6 14 NU NU NU NU 7 NU 12 NU NU 3 5
10 NU NU NU NU NU 9 NU NU NU NU 12 8 15 NU NU 12 NU
9 Wielka Brytania Tyrrell-Yamaha 3 NU 8 NU NU NU NU NU NU 7 NU NU 10 NU 14 14 NU NU 5
4 7 NU NU 10 NU 7 15 8 NU NU 8 5 13 10 12 6 5
10 Włochy Minardi-Ford 23 NU NU 12 14 7 NU NU 7 NU 9 10 NU NU 9 13 11 6 1
24 NU NW 14 NU NU 8 13 10 NU 8 NU NU 14 11 15 9 NW
Włochy Forti-Ford 21 10 NS 15 NU 10 NU NU NU NU NU 13 9 16 13 17 NU 7 0
22 NU NS 16 NU NU NU 16 NU NU NU 14 NU 17 NU 16 NU NU
Wielka Brytania Pacific-Ford 16 NU NU NU NU NU NU NU 12 NU NU NU NU NU 15 NU NU 8 0
17 9 NU NU NW DK NU NU NU 8 12 NU NU NU NU NU NU NU
Wielka Brytania Simtek-Ford 11 NU NU NU 12 NW 0
12 NU 9 NU 15 NW
Poz. Konstruktor Nr Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia Pkt.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Benetton zdobył 147 punktów, Williams zgromadził 118 punktów, jednak żadna z ekip nie otrzymała punktów do klasyfikacji konstruktorów po wyścigu o Grand Prix Brazylii, w którym Michael Schumacher wygrał, a drugie miejsce zajął David Coulthard, ponieważ uznano, że paliwo pobrane z samochodów Benettona i Williamsa nie zgadzało się z próbkami, jakie FIA otrzymała przed rozpoczęciem sezonu.