Henryk I ziębicki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Herb księstwa | |
| książę ziębicki | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data urodzenia |
do 1350 |
| Data śmierci |
do 1385 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
{{Władca infobox}}
|
Henryk (I) (ur. pomiędzy 1346 a 1350, zm. pomiędzy 1366 a 1385) – książę ziębicki w latach 1358-1366/85 (czysto formalnie).
Henryk był młodszym synem księcia ziębickiego Mikołaja i Agnieszki z Lichtenburka. Jako młodszy dziedzic niewielkiego księstwa został przeznaczony do kariery duchownej. O księciu zachowało się niewiele wiadomości. 17 sierpnia 1360 Henryk otrzymał od papieża Innocentego VI kanonię w kapitule wrocławskiej, choć wiadomo, że posiadał już wcześniej prebendę kościelną w postaci kanonii kolegiaty Św. Krzyża w tym samym mieście. Według "Kroniki książąt polskich" Henryk wstąpił do zakonu krzyżackiego i jako członek tego zakonu zmarł w Prusach. Nieznana jest data zgonu księcia.
Władcy Śląska (księstwo legnickie)
- Henryk III Biały (1248)
- Bolesław II Rogatka (1248–1278)
- Konrad I głogowski (1248–1251)
- Henryk V Brzuchaty (1278–1290)
| Książęta jaworscy | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kłodzko |
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Książęta legnicko- brzescy |
| ||||||||||||||||||||||||||||