Fryderyk I legnicki
 ks. legnickie | |
 Herb Fryderyka I z insygniami zakonu "Rudenband" (1483) | |
| Książęta legnicko-brzescy | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Fryderyk I (ur. 1446, zm. 9 maja 1488) – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów, starosta generalny Śląska w 1488.
Jedyny syn Jana I, księcia lubińsko-oławskiego, i Jadwigi legnickiej. Jako jedyny męski przedstawiciel linii brzesko-legnickiej Piastów, Fryderyk w trakcie swego panowania skupił się na konsolidacji ziem należnych do tej gałęzi dynastii. Po śmierci ojca w 1453 został władcą Chojnowa i Strzelina, choć ze względu na małoletniość rządy regencyjne do 1466 sprawowała matka. W 1454 po śmierci babki Małgorzaty opolskiej odziedziczył Oławę i Niemczę. Otrzymał również w tym czasie we władanie Legnicę. W 1481 wykupił od książąt opolskich Brzeg, a w 1488 Byczynę, Wołczyn i Kluczbork. Odzyskał również w 1482 Lubin.
Jego żoną była córka króla Czech Jerzego z Podiebradów – Ludmiła, którą poślubił 5 września 1474. Doczekał się z nią trzech synów: