Jan II Żelazny
| ||
Książę raciborski | ||
Okres | od 1380/1382 do 1424 | |
Poprzednik | Jan I raciborski | |
Następca | Wacław II raciborski Mikołaj V karniowski | |
Książę karniowski | ||
Okres | od 1380/1382 do 1385 | |
Poprzednik | Jan I raciborski | |
Następca | Władysław Opolczyk | |
książę karniowski (ponownie) | ||
Okres | od 1392 do 1424 | |
Poprzednik | Władysław Opolczyk | |
Następca | Wacław II raciborski Mikołaj V karniowski | |
książę bruntálski | ||
Okres | od 1380/1382 do 1385 | |
Poprzednik | Jan I raciborski | |
Następca | Mikołaj IV bruntálski | |
książę bruntálski (ponownie) | ||
Okres | od 1405/1407 do 1424 | |
Poprzednik | Mikołaj IV bruntálski | |
Następca | Wacław II raciborski Mikołaj V karniowski | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Przemyślidzi | |
Data urodzenia | ok. 1365 | |
Data śmierci | 1424 | |
Miejsce spoczynku | klasztor dominikanek w Raciborzu | |
Ojciec | Jan I raciborski | |
Matka | Anna Henrykówna żagańska | |
Żona | Helena Korybutówna | |
Dzieci | Wacław II raciborski Mikołaj V karniowski Małgorzata raciborska |
Jan II Żelazny (raciborski) (ur. ok. 1365, zm. 1424) – książę raciborski w latach 1380/1382–1424, w latach 1385–1392 zastawił Karniów książętom opolskim, do 1385 i od 1405/1407 w Bruntálu, od 1396 w Pszczynie i Mikołowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jan II Żelazny był starszym synem księcia karniowsko-raciborskiego Jana I i księżniczki żagańskiej Anny.
Po śmierci ojca, która nastąpiła między 1380 a 1382, Jan II przejął początkowo rządy na całością księstwa, wraz z opieką nad młodszym bratem Mikołajem IV. Dopiero w 1385, w związku z osiągnięciem przez Mikołaja pełnoletniości, wydzielił mu niewielkie terytorium z Bruntálem jako głównym ośrodkiem władztwa (tereny te odzyskał po bezpotomnej śmierci brata pomiędzy 1405 a 1407). Jednocześnie Jan II będąc w tarapatach finansowych zastawił księciu opolskiemu Władysławowi (odbyło się to za zgodą suwerena króla Czech Wacława IV Luksemburczyka) część ojcowizny z Karniowem i Głubczycami. W 1391 najechał zbrojnie i złupił posiadłości biskupstwa krakowskiego w Małopolsce (klucze lipowiecki i sławkowski). Jako odszkodowanie za spowodowane zniszczenia zmuszony został ustąpić biskupowi Janu Radlicy wsie Imielin, Chełm i Kosztowy.
Jan II całą swoją karierę polityczną związał ze służbą na praskim dworze dynastii Luksemburgów, ściśle współpracując z Wacławem IV, Jodokiem z Moraw i Zygmuntem. Powiązania te dały już owoce w 1397, kiedy to Jan II został mianowany pierwszym komornikiem królestwa czeskiego, a następnie starostą niemodlińskim i kłodzkim.
W 1406, chcąc nie dopuścić do trwałego usadowienia się Piastów cieszyńskich w Oświęcimiu, Jan II stał się inicjatorem morderstwa najstarszego syna Przemysława I Noszaka – również Przemysława. Zabójstwo nie przyniosło jednak spodziewanych profitów, a stało się tylko zarzewiem panującej między dynastiami nienawiści.
Wierna służba Luksemburgom nie przeszkodziła Janowi II wzięcia udziału w 1414 wojnie Polski z zakonem krzyżackim i to po stronie polskiej, co wydaje się o tyle dziwne, że Wacław IV opowiadał się w tym konflikcie (choć ostatecznie pozostał neutralny) raczej po drugiej stronie.
Po wybuchu powstania husyckiego Jan II zdecydowanie wystąpił przeciwko nowemu prądowi religijnemu, składając we Wrocławiu w 1420 hołd lenny Zygmuntowi Luksemburczykowi. Rok później uwięził przejeżdżające przez jego terytorium poselstwo powstańców pragnące zaproponować władcy Polski Władysławowi Jagielle tron czeski, co spowodowało najazd husytów na księstwo raciborskie.
W 1422 Jan II zdołał wykupić od książąt opolskich ziemię karniowsko-głubczycką.
Jan II Żelazny był żonaty od 16 stycznia 1407 z Heleną (zm. po 2 marca 1449), córką Korybuta, pochodząca z bocznej linii Giedyminowiczów. Z małżeństwa tego doczekał się dwóch synów (byli to: Mikołaj V i Wacław II), oraz córki Małgorzaty (wydanej za mąż najpierw za Kazimierza I oświęcimskiego, potem zaś za Siemowita V mazowieckiego).
Jan II został pochowany w klasztorze dominikanek w Raciborzu.
Wywód przodków:
4. Mikołaj II opawski | ||||||
2. Jan I raciborski | ||||||
5. Anna raciborska córka Przemysława raciborskiego |
||||||
1. Jan II Żelazny | ||||||
6. Henryk V Żelazny | ||||||
3. Anna żagańska | ||||||
7. Anna płocka córka Wacława płockiego |
||||||
|
|