Janusz Panasewicz
| ||
 Janusz Panasewicz na scenie w 2017 roku podczas koncertu z zespołem Lady Pank. | ||
| Imię i nazwisko | Jan Panasewicz | |
| Pseudonim | Panas | |
| Data i miejsce urodzenia | 18 stycznia 1956 Lipsk, Polska | |
| Gatunki | rock, pop-rock, pop | |
| Zawód | wokalista, autor tekstów | |
| Aktywność | od 1976 | |
| Wydawnictwo | QL Music, Universal Music Polska | |
| Powiązania | Ogród Wyobraźni, Nasz Wspólny Świat | |
| Zespoły | ||
| Lady Pank | ||
Janusz Panasewicz, właściwie Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku w województwie podlaskim[1]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył szkołę podstawową w Olecku, a w 1975 roku zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym w Białymstoku, gdzie był również uczniem średniej szkoły muzycznej. Jeszcze w trakcie nauki w liceum, w 1973, zajął VI miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Po ukończeniu szkoły średniej, podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 nawiązał współpracę z zespołem Ogród Wyobraźni[3]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant[4]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na festiwalu w Kołobrzegu został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku[potrzebny przypis]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną śpiewał w zespole Desant), w 1982 roku trafił do zespołu Lady Pank, którego wokalistą pozostaje do dnia dzisiejszego[5]. Wcześniej głównym wokalistą zespołu był Jan Borysewicz.
Panasewicz jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do takich utworów, jak: „Młode orły”, „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez Ciebie” czy „Do Moniki L.” – kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Ajlawju w reżyserii Marka Koterskiego[6].
Poza Lady Pank występował i nagrywał m.in. z: Krystyną Prońko („Firma „Ja i Ty"”), Piotrem Zanderem („Brzydkie dzieci”, „Neapolitano”), Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”), Kobranocką („Jeżdżę na rezerwie”, koncertowe „Daj na tacę” i „Hipisówka”), Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”) oraz Katarzyną Kowalską (koncertowe „Zamki na piasku”)[7]. Ponadto był współautorem projektu muzycznego Nasz Wspólny Świat, w którym pełnił rolę jednego z wokalistów. Swoje partie wokalne udzielił w utworze „Stanie się cud”, w nagraniu którego wzięli również m.in. Jan Borysewicz, Marek Piekarczyk, Małgorzata Ostrowska czy Grzegorz Skawiński.
W 1998 roku zadebiutował rolą Antoniego jako główny bohater filmu fabularnego „Nic” (reż. Dorota Kędzierzawska).
16 lipca 2008 na antenie RMF FM miała miejsce premiera pierwszego solowego singla Panasewicza – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music został wydany pierwszy solowy album artysty – Panasewicz.
27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”[8]. Dwa lata później – w 2011 roku – wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”[9], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur[10]. Autor kompozycji, Krzysztof „Dżawor” Jaworski, znany z występów w grupie Harlem, zaprosił do nagrań także innych artystów związanych z regionem, w tym: Krzysztofa Daukszewicza, Ryszarda Rynkowskiego, Piotra „Petera” Wiwczarka z Vader oraz Pawła „Draka” Grzegorczyka z zespołu Hunter[10].
3 marca 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy. Wraz ze swoją drużyną zajął 4. miejsce, odpadając w 7. odcinku.
25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński.
W 2017 został jurorem piątej edycji programu Idol[11].
20 lipca 2018 roku, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Janusza Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów[12].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Janusz jest synem Jadwigi Panasewicz, po której odziedziczył talent wokalny. Ta przez 40 lat śpiewała w chórze. Ma również brata Tomasza[13].
W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską. Obecnie jest z nią rozwiedziony, mają syna Wojciecha (ur. 1980).
Obecnie związany jest z Ewą Smolarczyk, z którą ma dwóch synów bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. październik 2007)[7].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- Albumy solowe
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście |
|---|---|---|
| POL | ||
| 2008 | Panasewicz
|
12[15] |
| 2014 | Fotografie
|
8[16] |
- Notowane utwory
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album |
|---|---|---|---|
| LP3 [17] | |||
| 1985 | „Firma „Ja i Ty”” (oraz Krystyna Prońko) | 14 | Firma „Ja i Ty” |
| 2008 | „Obudź się” | 32 | Panasewicz |
- Inne
| Rok | Tytuł | Utwór/Uwagi |
|---|---|---|
| 1987 | Nasz wspólny świat – Stanie się cud |
|
| 1988 | Piotr Zander – Pora na seks |
|
| 1990 | Krystyna Prońko Firma „Ja i Ty” |
|
| 1997 | Być wolnym[18] |
|
| 1998 | Kubuś Puchatek – Piosenki ze Stumilowego Lasu |
|
| 2003 | Spotkania z kulturą muzyczną |
|
| 2008 | Cisi mnisi[19] |
|
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1984 – To tylko Rock (reż. Paweł Karpiński)
- 1988 – Oszołomienie (reż. Jerzy Sztwiertnia) w roli piosenkarza
- 1998 – Nic (reż. Dorota Kędzierzawska) w roli Antoniego[20]
- 2003 – Segment 76 (reż Oskar Kaszyński) w roli barmana
- 2008 – 39 i pół – serial; gościnnie sprzedawca w sklepie muzycznym, Blitza[14]
- 2010 – Licencja na wychowanie
- 2014 – Kino (reż Magdalena Wleklik, Tomasz Lechicki) – 39. Festiwal Filmowy w Gdyni
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Panasewicz (pol.). www.filmweb.pl. [dostęp 2013-02-09].
- ↑ Janusz Panasewicz (pol.). [dostęp 2010-04-09].
- ↑ Janusz Panasewicz. muzyka.wp.pl, 2009. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ Janusz Panasewicz – biografia – MiastoMuzyki.pl (pol.). [dostęp 2010-04-09].
- ↑ Paweł Gzyl: Janusz Panasewicz opowiada o początkach kariery, popularności i prawdziwej przyjaźni (pol.). www.gazetakrakowska.pl. [dostęp 2016-11-10].
- ↑ Janusz Panasewicz: Janusz Panasewicz (pol.). [dostęp 2010-04-09].
- ↑ a b Janusz Panasewicz – Biografia – Muzyka – WP.PL (pol.). [dostęp 2010-04-09].
- ↑ Olecko: Janusz Panasewicz zasłużony dla Olecka (wideo, zdjęcia) – 28 marca 2009
- ↑ Mazurski Cud (pol.). harlem.pl. [dostęp 2015-07-12].
- ↑ a b Cudne Mazury: Lady Pank, Afromental, Ryszard Rynkowski i Vader razem! (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-07-09].
- ↑ „Idol” powraca. Wojtek Łuszczykiewicz: Najbardziej szanuję kosmitów, interia.pl, 15 lutego 2017 [dostęp 2017-02-15] (pol.).
- ↑ Janusz Panasewicz uhonorowany w niezwykły sposób... ławką, „EskaROCK” [dostęp 2018-07-23] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Odpoczynek z Panasewiczem? Lider Lady Pank ma swoją ławeczkę, olsztyn.tvp.pl [dostęp 2018-10-13] (pol.).
- ↑ a b Płyta Panasewicz – Janusz Panasewicz (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-02-09].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.10.2008 – 26.10.2008 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2013-02-09].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24.03.2014 – 30.03.2014 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2014-04-11].
- ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Janusz Panasewicz (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2015-04-23].
LP3 – statystyki dla wykonawcy Krystyna Prońko & Janusz Panasewicz (pol.). www.lp3.pl. [dostęp 2015-04-23]. - ↑ Być Wolnym (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2013-02-09].
- ↑ Hanna Halek: Jacek i Rafał Bryndalowie. onet.pl, 2008-10-16. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ http://www.panas.website.pl/biografia.html (pol.). 2003. [dostęp 2010-04-09].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Panasewicz w bazie filmpolski.pl
- Janusz Panasewicz w bazie Archiwum Polskiego Rocka
| ||||||||||||||||||||
