Mick Jagger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
sir Mick Jagger
Ilustracja
Mick Jagger (wrzesień 2014)
Imię i nazwisko Michael Philip Jagger[1]
Pseudonim „Mick”
Data i miejsce urodzenia 26 lipca 1943[2]
Dartford, Anglia[3]
Instrumenty harmonijka ustna, fortepian, gitara
Typ głosu baryton
Gatunki dance rock, pop-rock, rock and roll
Zawód wokalista, kompozytor, producent muzyczny, aktor
Aktywność od 1962
Wydawnictwo CBS Records, Atlantic Records, Virgin Records, Rhino Records
Powiązania Little Boy Blue, Blue Boys, David A. Stewart
Zespoły
The Rolling Stones (od 1962)
SuperHeavy (2011)
Odznaczenia
Knight Bachelor
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Sir Michael Philip 'Mick' Jagger[4][5] (ur. 26 lipca 1943 w Dartford[6]) – brytyjski wokalista, kompozytor, autor tekstów i lider/współzałożyciel rockowego zespołu The Rolling Stones, który ma ponad 200 milionów sprzedanych płyt w ciągu pięciu dekad swojej kariery[7]. Wykonawca piosenek opartych na bluesie i soulu melodyjnych i pełnych ekspresji, które sam komponuje. Jako solista wydał pięć albumów, które cieszyły się umiarkowanym powodzeniem, próbował także, bez większego powodzenia, kariery aktorskiej.

Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata[8][9]. Jagger jest współtwórcą większości repertuaru grupy wraz z gitarzystą Keithem Richardsem[10].

12 grudnia 2003 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go brytyjskim tytułem szlacheckim i Orderem Imperium Brytyjskiego[11].

W 2006 został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parade[12]. Wartość jego majątku pod koniec XX wieku oszacowano na ponad 230 mln dolarów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł na świat w Dartford[13] w Anglii, w hrabstwie Kent, w dystrykcie Dartford, w przeciętnej rodzinie klasy średniej jako syn nauczyciela wychowania fizycznego Basila Fanshawe “Joe'go” Jaggera i fryzjerki Evy Mary Ensley (z domu Scutts), urodzonej w Nowej Południowej Walii[14]. Od dzieciństwa kochał śpiewać w chórze kościelnym, a później zafascynował się głównie czarnoskórymi artystami takimi jak Chuck Berry czy Muddy Waters[15]. Chociaż jego stopnie pogorszyły się w Dartford Maypole County Primary School[16], gdy poświęcał więcej czasu muzyce. W 1960, po otrzymaniu stypendium socjalnego, Jagger wybrał studia ekonomiczne w London School of Economics.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W wieku pięciu lat poznał na przedszkolnym boisku chłopca nazywającego się Keith Richards. Ich drogi rozeszły się, gdy poszli do innych szkół, lecz w 1960 przypadkowo odnowili znajomość w pociągu. Jagger grał wtedy w zespole Little Boy Blue and the Blue Boys, a Richards studiował sztuki piękne. Ich przyjaźń scementowało zamiłowanie do amerykańskiej muzyki, jednak decydujący wpływ na ich całe przyszłe życie miał rok 1962, w którym przyłączył się do zespołu Briana Jonesa.

Mick Jagger, 1965

2 maja 1962 utalentowany młody multiinstrumentalista zafascynowany bluesem – Brian Jones zamieścił ogłoszenie w czasopiśmie muzycznym „Jazz News”, że tworzy nowy zespół i poszukuje do niego gitarzystów i wokalistów, a także saksofonistę, pianistę, basistę i perkusistę. Pierwszy zgłosił się pianista Ian Stewart, następnie Geoff Bradford (gitarzysta), nie mieli w tym czasie stałego perkusisty. W czerwcu Mick Jagger i Keith Richards wybrali się na jedną z prób zespołu Jonesa, wkrótce potem przyłączyli się do jego zespołu, zastępując Geoffa. W lipcu nadarzyła się okazja zagrania koncertu w Marquee Club w zastępstwie za Blues Incorporated, w tym czasie zespół jeszcze nie miał nazwy – dlatego Jones specjalnie na tę okazję zdecydował, że wystąpią pod nazwą The Rollin’ Stones (inspirował się utworem Muddy’ego Watersa o podobnym tytule). Wystąpili w składzie Mick Jagger (wokal), Keith Richards i Brian Jones (gitary), Dick Taylor (gitara basowa), Ian Stewart (pianino) oraz Mick Avory[17] (perkusja), (według innych źródeł grał wtedy Tony Chapman, który był pierwszym perkusistą Stones)[18][19][20]. Występ w Marquee Club okazał się sukcesem, zespół zaczął następnie grywać we wspomnianym Ealing Jazz Club. Muzycy nadal poszukiwali perkusisty, gdyż Jones uważał, że tylko z bardzo dobrym perkusistą będą dobrze brzmieć, tymczasowo wykorzystywali do tego celu Tony’ego Chapmana, z którego jednak nie byli zadowoleni. W sierpniu 1962 do Jonesa, który samotnie wynajmował mieszkanie w londyńskiej Chelsea przy Edith Grove 102 (w tym czasie mieszkał z Pat Andrews i dzieckiem), wprowadził się Mick Jagger, niedługo potem Keith Richards. Było to mieszkanie bez łazienki z tylko jedną żarówką w dużym pokoju (wynajęte za 16 funtów tygodniowo). Zarobione pieniądze Jones przeznaczał na struny gitarowe i sprzęt, pieniądze Pat Andrews były na życie. W wolnych chwilach Jones, Jagger i Richards słuchali płyt, najczęściej Muddy'go Watersa oraz grali i śpiewali bluesa, poza tym Jones nadal pracował w sklepie, Jagger uczył się w londyńskim LSE, a Richards szukał pracy[17][21][22][23][24][25].

 Osobny artykuł: The Rolling Stones.
Mick Jagger, 1982

W połowie lat 80. pokłócił się z Keithem Richardsem. Przebaczyli sobie w 1989. W 1994 Stonesi otrzymali nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy Voodoo Lounge.

Nagrał kilka albumów solowych: She's the Boss (wyd. Columbia, 1985), Primitive Cool (1987), Wandering Spirit (wyd. Atlantic, 1993) i Goddess in the Doorway (wyd. Virgin, 2001), a także wydał single: "Just Another Night of You" (1985), "Dancin' in the Streets" (1985) w duecie z Davidem Bowie[26][27], za który odebrał MTV Video Music Award – występ ogólny w teledysku czy "Let's Work" (1987).

Zadebiutował na kinowym ekranie w roli australijskiego przestępcy Neda Kelly w filmie biograficznym Tony'ego Richardsona Ned Kelly (1970) z Diane Craig. Wystąpił też w thrillerze Freejack (1992), inspirowanym powieścią Korporacja „Nieśmiertelność” (Immortality Inc.) autorstwa Roberta Sheckleya i nominowanym do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy film science fiction, u boku Anthony'ego Hopkinsa, Emilio Esteveza, Johna Shei, Kevina Nasha i Rene Russo. Wspólnie z Lorne Michaelsem zajął się również produkcją dramatu sensacyjno-wojennego wg powieści Roberta Harrisa Enigma (2001), gdzie zagrali: Dougray Scott, Kate Winslet, Saffron Burrows, Jeremy Northam, Nikolaj Coster-Waldau, Tom Hollander, Matthew Macfadyen i Edward Hardwicke, a sam Jagger pojawił się cameo jako oficer RAF.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszą dziewczyną była Chrissie Shrimpon[28], którą muzyk poznał jeszcze będąc studentem. Planował ją poślubić, ale jego rosnąca sława stawała się powodem wielu kłótni pary. W 1967 Jagger i Richards zostali aresztowani za posiadanie nielegalnej amfetaminy[29]; Jagger krył w rzeczywistości swą dziewczynę, piosenkarkę pop Marianne Faithfull[30]. W międzyczasie Chrissie Shrimpon załamana rozstaniem przedawkowała tabletki nasenne, w porę znalazł ją Jagger i unikając skandalu zabrał ją do szpitala. Z kolei związek (1964-70) z Faithfull zakończył się po stracie dziecka, w 1969 połknęła tabletki popijając je czekoladą; Jagger w porę zareagował i zawiózł Faithfull do szpitala. Później nawiązał szybki romans z Marshą Hunt, który rozpadł się, zanim zdążyła urodzić córeczkę Karis w 1970.

12 maja 1971 w Kaplicy św. Anny w Saint-Tropez we Francji ożenił się z nikaraguańską modelką Biancą Pérez-Morą Macías[31]. Pięć miesięcy później w Paryżu przyszła na świat ich córka Jade Sheena Jezebel (ur. 21 października 1971)[32]. Bianca odmówiła podpisania intercyzy, a ich małżeństwo oficjalnie trwało zaledwie rok. Para została razem dla dobra córki. Rozwiedli się osiem lat później, w 1980, gdy muzyk odbił Bryanowi Ferry teksańską modelkę Jerry Hall[33], z którą oficjalnie się afiszował. Ślub wzięli jednak dopiero 21 listopada 1990 na Bali i mieli czwórkę dzieci: dwie córki - Elizabeth Scarlett (ur. 2 marca 1984) i Georgię May Ayeeshę (ur. 1992) oraz dwóch synów - Jamesa Leroya Augustina (ur. 1986) i Gabriela Luke'a Beauregarda (ur. 1997)[34].

Romansował z włoską modelką Carlą Bruni (1992)[35] w Tajlandii i czeską modelką Jana Rajlich (1996)[28]. W latach 1998-99 był związany z modelką Lucianą Morad, z którą miał syna Lucasa Maurice'a (ur. w maju 1999)[36].

Od 2001 do 2014 Jagger był związany z amerykańską stylistką i projektantką mody, L’Wren Scott, której kreacje nosiły m.in. Madonna, Angelina Jolie czy Jennifer Lopez, a po jej samobójstwie w 2014 (spowodowanym depresją), ustanowił na lata 2015-2017 stypendium jej imienia, pokrywające roczne koszty studiów dla jednej osoby, na kierunku projektowanie mody w szkole Central Saint Martins w Londynie[37][38].

Od 2014 związany jest z młodszą o 44 lata tancerką baletową Melanie Hamrick, z którą ma syna Deverauxa Octaviana Basila (ur. 8 grudnia 2016)[39][40][41].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[42]		 GBR
[43]		 DEU
[44]		 AUT
[45]		 CHE
[46]		 FRA
[47]		 NLD
[48]		 NOR
[49]
1985 She's the Boss
  • Data: 21 lutego 1985
  • Wydawca: CBS Records
 13 6 – 7 3 – 2 4
1987 Primitive Cool
  • Data: 14 września 1987
  • Wydawca: CBS Records
 41 26 – 15 14 – 5 13
1993 Wandering Spirit
  • Data: 9 lutego 1993
  • Wydawca: Atlantic Records
 11 12 3 2 2 – 3 4
2001 Goddess in the Doorway
  • Data: 19 listopada 2001
  • Wydawca: Virgin Records
 39 44 2 3 8 12 11 8
„—” pozycja nie była notowana.
Kompilacje
Rok Tytuł Pozycja na liście
USA
[42]		 GBR
[43]		 DEU
[44]		 AUT
[45]		 CHE
[46]		 NLD
[48]		 NOR
[49]
2008 The Very Best of Mick Jagger
  • Data: 1 października 2007
  • Wydawca: Atlantic/Rhino Records
 77 57 8 25 44 27 25
Ścieżki dźwiękowe
Rok Tytuł
2004 Alfie (oraz David A. Stewart)
  • Data: 19 października 2004
  • Wydawca: Virgin Records


Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
1970 Kreacja (Performance) Turner Donald Cammell, Nicolas Roeg
Ned Kelly Ned Kelly Tony Richardson
1977 The War Between the Tates (TV) Joe Freedom Lee Philips
1992 Freejack Vacendak Geoff Murphy
1997 Piętno (Bent) Greta/George Sean Mathias
2001 Gra w słowa (The Man from Elysian Fields) Luther Fox George Hickenlooper
Enigma żołnierz w barze Michael Apted
2007 Jak obrabować Micka Jaggera (The Knights of Prosperity) w roli samego siebie Rob Burnett, Jon Beckerman
2008 Angielska robota (The Bank Job) pracownik banku - przy sejfie Roger Donaldson

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mick Jagger (ang.) w Discogs.com
  2. ↑ Mick Jagger w bazie Filmweb
  3. ↑ Mick Jagger w bazie Internet Movie Database (ang.)
  4. ↑ Mick Jagger - Sztárlexikon (węg.). Starity.hu. [dostęp 2017-08-04].
  5. ↑ Mick Jagger (ang.). Listal. [dostęp 2017-08-04].
  6. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Mick Jagger Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2011-09-28].
  7. ↑ Artista Mick Jagger (26 de Julho de 1943) (port.). Filmow. [dostęp 2009-05-09].
  8. ↑ The Rolling Stones w bazie Internet Movie Database (ang.)
  9. ↑ Rolling Stone's 100 Immortals of Rock & Roll (ang.). Future Rock Legends. [dostęp 2017-08-04].
  10. ↑ Mick Jagger (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-08-04].
  11. ↑ Stones frontman becomes Sir Mick (ang.). BBC. [dostęp 2009-05-09].
  12. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time (ang.). Hearya.com. [dostęp 2010-06-16].
  13. ↑ Personalidade: Mick Jagger (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-08-04].
  14. ↑ Mick Jagger — What Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-08-04].
  15. ↑ Mick Jagger (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2017-08-04].
  16. ↑ Mick Jagger - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2017-08-04].
  17. ↑ a b Bill Wyman: The Rolling Stones. Wiedza i Życie. ISBN 83-7184-272-4.
  18. ↑ Bob Brunning: The British Connection, 1986. London: Helter Skelter Blues: The British Connection, London: Helter Skelter, 2002. (ang.)
  19. ↑ Dick Heckstall-Smith: The safest place in the world: A personal history of British Rhythm and blues, 2004. Clear Books, 2004. (ang.)
  20. ↑ Harry Shapiro: Alexis Korner: The Biography, 1997. Bloomsbury Publishing PLC, 1997. (ang.)
  21. ↑ Anna Wohlin: The Murder of Brian Jones. Blake Publishing, Ltd, 2001. ISBN 978-1857823165.
  22. ↑ James Hector: The Complete Guide to the Music of the Rolling Stones. Omnibus Pr, 1995. (ang.) ​ISBN 978-0711943032​
  23. ↑ David Hinckley, Debra Rodman: The Rolling Stones: Black and White Blues, 1963. Turner Pub, 1995. ISBN 978-1570361500. (ang.)
  24. ↑ Sean Egan: The Rough Guide to The Rolling Stones. Rough Guides, 2006. ISBN 978-1843537199. (ang.)
  25. ↑ Daniel Wyszogrocki: Satysfakcja. 30 lat the Rolling Stones. Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1993. ISBN 83-86365-63-3.
  26. ↑ Christopher Andersen (2012-07-09): Mick Jagger's affair with David Bowie revealed (ang.). Daily News (Nowy Jork). [dostęp 2017-08-04].
  27. ↑ Mick Jagger's affair with David Bowie claimed in new controversial (ang.). Daily Mail. [dostęp 2017-08-04].
  28. ↑ a b Mick Jagger Dating History (ang.). FamousFix. [dostęp 2017-08-04].
  29. ↑ Mick Jagger (ang.). Decadent Lifestyle. [dostęp 2011-09-28].
  30. ↑ Marianne Faithfull w bazie Notable Names Database (ang.)
  31. ↑ Bianca Jagger w bazie Internet Movie Database (ang.)
  32. ↑ Jade Jagger w bazie Internet Movie Database (ang.)
  33. ↑ Jerry Hall w bazie Notable Names Database (ang.)
  34. ↑ Mick Jagger Biography (1943-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2017-08-04].
  35. ↑ Carla Bruni w bazie Notable Names Database (ang.)
  36. ↑ Jagger Mick Jagger w bazie Notable Names Database (ang.)
  37. ↑ Elizabeth Day: L’Wren Scott: the mysterious suicide of Mick Jagger's girlfriend (ang.). The Guardian. [dostęp 2016-10-29].
  38. ↑ Emma Akbareian: Mick Jagger donates fund to Central Saint Martins in memory of L’Wren Scott (ang.). The Independent. [dostęp 2016-10-29].
  39. ↑ Kate Thomas (2017-05-03): Mick Jagger's partner Melanie Hamrick coos over Devereaux (ang.). Daily Mail. [dostęp 2017-08-04].
  40. ↑ Helena Horton (2016-12-16): Sir Mick Jagger 'names baby son Deveraux Octavian Basil' (ang.). The Daily Telegraph. [dostęp 2017-08-04].
  41. ↑ Mick Jagger names his eighth child Deveraux Octavian Basil (ang.). The Guardian. [dostęp 2017-08-04].
  42. ↑ a b Mick Jagger Billboard Albums Chart (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-09-28].
  43. ↑ a b Mick Jagger UK Charts (ang.). www.chartstats.com. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-19)].
  44. ↑ a b Chartverfolgung / Mick Jagger / Longplay (niem.). www.musicline.de. [dostęp 2011-09-28].
  45. ↑ a b Mick Jagger Austrian Albums Chart (ang.). austriancharts.at. [dostęp 2011-09-28].
  46. ↑ a b Mick Jagger Swiss Albums Chart (ang.). hitparade.ch. [dostęp 2011-09-28].
  47. ↑ Mick Jagger French Albums Chart (ang.). lescharts.com. [dostęp 2011-09-28].
  48. ↑ a b Mick Jagger Dutch Albums Chart (ang.). dutchcharts.nl. [dostęp 2011-09-28].
  49. ↑ a b Mick Jagger Norwegian Albums Chart (ang.). norwegiancharts.com. [dostęp 2011-09-28].
  50. ↑ a b RIAA: Mick Jagger (ang.). www.riaa.com. [dostęp 2011-09-28].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mick_Jagger&oldid=53756151”