Mick Jagger
| ||
![]() Mick Jagger (2018) | ||
Imię i nazwisko | Michael Philip Jagger[1] | |
Pseudonim | „Mick” | |
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1943[2] Dartford, Anglia[3] | |
Instrumenty | harmonijka ustna, fortepian, gitara | |
Typ głosu | baryton | |
Gatunki | dance rock, pop-rock, rock and roll | |
Zawód | wokalista, kompozytor, producent muzyczny, aktor | |
Aktywność | od 1962 | |
Wydawnictwo | CBS Records, Atlantic Records, Virgin Records, Rhino Records | |
Powiązania | Little Boy Blue, Blue Boys, David A. Stewart | |
Zespoły | ||
The Rolling Stones (od 1962) SuperHeavy (2011) | ||
Odznaczenia | ||
![]() | ||
Strona internetowa |
Sir Michael Philip ‘Mick’ Jagger[4][5] (ur. 26 lipca 1943 w Dartford[6]) – brytyjski wokalista, kompozytor, autor tekstów i lider/współzałożyciel rockowego zespołu The Rolling Stones, który ma ponad 200 milionów sprzedanych płyt w ciągu pięciu dekad swojej kariery[7]. Wykonawca piosenek opartych na bluesie i soulu melodyjnych i pełnych ekspresji, które sam komponuje. Jako solista wydał pięć albumów, które cieszyły się umiarkowanym powodzeniem, próbował także, bez większego powodzenia, kariery aktorskiej.
Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata[8][9]. Jagger jest współtwórcą większości repertuaru grupy wraz z gitarzystą Keithem Richardsem[10].
12 grudnia 2003 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go brytyjskim tytułem szlacheckim i Orderem Imperium Brytyjskiego[11].
W 2006 został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[12]. Wartość jego majątku pod koniec XX wieku oszacowano na ponad 230 mln dolarów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Przyszedł na świat w Dartford[13] w Anglii, w hrabstwie Kent, w dystrykcie Dartford, w przeciętnej rodzinie klasy średniej jako syn nauczyciela wychowania fizycznego Basila Fanshawe “Joego” Jaggera i fryzjerki Evy Ensley Mary (z domu Scutts), urodzonej w Nowej Południowej Walii[14]. Od dzieciństwa kochał śpiewać w chórze kościelnym, a później zafascynował się głównie czarnoskórymi artystami takimi jak Chuck Berry czy Muddy Waters[15]. Chociaż jego stopnie pogorszyły się w Dartford Maypole County Primary School[16], gdy poświęcał więcej czasu muzyce to jednak w 1960, po otrzymaniu stypendium socjalnego, Jagger wybrał kierunek rachunkowość i finanse (BSc Accounting and Finance) na London School of Economics.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W wieku pięciu lat poznał na przedszkolnym boisku chłopca nazywającego się Keith Richards. Ich drogi rozeszły się, gdy poszli do innych szkół, lecz w 1960 przypadkowo odnowili znajomość w pociągu. Jagger grał wtedy w zespole Little Boy Blue and the Blue Boys, a Richards studiował sztuki piękne. Ich przyjaźń scementowało zamiłowanie do amerykańskiej muzyki, jednak decydujący wpływ na ich całe przyszłe życie miał rok 1962, w którym przyłączył się do zespołu Briana Jonesa.
2 maja 1962 utalentowany młody multiinstrumentalista zafascynowany bluesem – Brian Jones zamieścił ogłoszenie w czasopiśmie muzycznym „Jazz News”, że tworzy nowy zespół i poszukuje do niego gitarzystów i wokalistów, a także saksofonistę, pianistę, basistę i perkusistę. Pierwszy zgłosił się pianista Ian Stewart, następnie Geoff Bradford (gitarzysta), nie mieli w tym czasie stałego perkusisty. W czerwcu Mick Jagger i Keith Richards wybrali się na jedną z prób zespołu Jonesa, wkrótce potem przyłączyli się do jego zespołu, zastępując Geoffa. W lipcu nadarzyła się okazja zagrania koncertu w Marquee Club w zastępstwie za Blues Incorporated, w tym czasie zespół jeszcze nie miał nazwy – dlatego Jones specjalnie na tę okazję zdecydował, że wystąpią pod nazwą The Rollin’ Stones (inspirował się utworem Muddy’ego Watersa o podobnym tytule). Wystąpili w składzie Mick Jagger (wokal), Keith Richards i Brian Jones (gitary), Dick Taylor (gitara basowa), Ian Stewart (pianino) oraz Mick Avory[17] (perkusja), (według innych źródeł grał wtedy Tony Chapman, który był pierwszym perkusistą Stones)[18][19][20]. Występ w Marquee Club okazał się sukcesem, zespół zaczął następnie grywać we wspomnianym Ealing Jazz Club. Muzycy nadal poszukiwali perkusisty, gdyż Jones uważał, że tylko z bardzo dobrym perkusistą będą dobrze brzmieć, tymczasowo wykorzystywali do tego celu Tony’ego Chapmana, z którego jednak nie byli zadowoleni. W sierpniu 1962 do Jonesa, który samotnie wynajmował mieszkanie w londyńskiej Chelsea przy Edith Grove 102 (w tym czasie mieszkał z Pat Andrews i dzieckiem), wprowadził się Mick Jagger, niedługo potem Keith Richards. Było to mieszkanie bez łazienki z tylko jedną żarówką w dużym pokoju (wynajęte za 16 funtów tygodniowo). Zarobione pieniądze Jones przeznaczał na struny gitarowe i sprzęt, pieniądze Pat Andrews były na życie. W wolnych chwilach Jones, Jagger i Richards słuchali płyt, najczęściej Muddy’go Watersa oraz grali i śpiewali bluesa, poza tym Jones nadal pracował w sklepie, Jagger uczył się w londyńskim LSE, a Richards szukał pracy[17][21][22][23][24][25].
W połowie lat 80. pokłócił się z Keithem Richardsem. Przebaczyli sobie w 1989. W 1994 Stonesi otrzymali nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy Voodoo Lounge.
Nagrał kilka albumów solowych: She’s the Boss (wyd. Columbia, 1985), Primitive Cool (1987), Wandering Spirit (wyd. Atlantic, 1993) i Goddess in the Doorway (wyd. Virgin, 2001), a także wydał single: „Just Another Night of You” (1985), „Dancin’ in the Streets” (1985) w duecie z Davidem Bowie[26][27], za który odebrał MTV Video Music Award – występ ogólny w teledysku czy „Let’s Work” (1987).
Zadebiutował na kinowym ekranie w roli australijskiego przestępcy Neda Kelly w filmie biograficznym Tony’ego Richardsona Ned Kelly (1970) z Diane Craig. Wystąpił też w thrillerze Freejack (1992), inspirowanym powieścią Korporacja „Nieśmiertelność” (Immortality Inc.) autorstwa Roberta Sheckleya i nominowanym do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy film science fiction, u boku Anthony’ego Hopkinsa, Emilio Esteveza, Johna Shei, Kevina Nasha i Rene Russo. Wspólnie z Lorne Michaelsem zajął się również produkcją dramatu sensacyjno-wojennego wg powieści Roberta Harrisa Enigma (2001), gdzie zagrali: Dougray Scott, Kate Winslet, Saffron Burrows, Jeremy Northam, Nikolaj Coster-Waldau, Tom Hollander, Matthew Macfadyen i Edward Hardwicke, a sam Jagger pojawił się cameo jako oficer RAF.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego pierwszą dziewczyną była Chrissie Shrimpon[28], którą muzyk poznał jeszcze będąc studentem. Planował ją poślubić, ale jego rosnąca sława stawała się powodem wielu kłótni pary. W 1967 Jagger i Richards zostali aresztowani za posiadanie nielegalnej amfetaminy[29]; Jagger krył w rzeczywistości swą dziewczynę, piosenkarkę pop Marianne Faithfull[30]. W międzyczasie Chrissie Shrimpon załamana rozstaniem przedawkowała tabletki nasenne, w porę znalazł ją Jagger i unikając skandalu, zabrał ją do szpitala. Z kolei związek (1964-70) z Faithfull zakończył się po stracie dziecka, w 1969 połknęła tabletki, popijając je czekoladą; Jagger w porę zareagował i zawiózł Faithfull do szpitala. Później nawiązał szybki romans z Marshą Hunt, który rozpadł się, zanim zdążyła urodzić córkę Karis w 1970.
12 maja 1971 w Kaplicy św. Anny w Saint-Tropez we Francji ożenił się z nikaraguańską modelką Biancą Pérez-Morą Macías[31]. Pięć miesięcy później w Paryżu przyszła na świat ich córka Jade Sheena Jezebel (ur. 21 października 1971)[32]. Bianca odmówiła podpisania intercyzy, a ich małżeństwo oficjalnie trwało zaledwie rok. Para została razem dla dobra córki. Rozwiedli się osiem lat później, w 1980, gdy muzyk odbił Bryanowi Ferry teksańską modelkę Jerry Hall[33], z którą oficjalnie się afiszował. Ślub wzięli jednak dopiero 21 listopada 1990 na Bali i mieli czwórkę dzieci: dwie córki – Elizabeth Scarlett (ur. 2 marca 1984) i Georgię May Ayeeshę (ur. 1992) oraz dwóch synów – Jamesa Leroya Augustina (ur. 1986) i Gabriela Luke’a Beauregarda (ur. 1997)[34].
Romansował z włoską modelką Carlą Bruni (1992)[35] w Tajlandii i czeską modelką Janą Rajlich (1996)[28]. W latach 1998–1999 był związany z modelką Lucianą Morad, z którą miał syna Lucasa Maurice’a (ur. w maju 1999)[36].
Od 2001 do 2014 Jagger był związany z amerykańską stylistką i projektantką mody, L’Wren Scott, której kreacje nosiły m.in. Madonna, Angelina Jolie czy Jennifer Lopez, a po jej samobójstwie w 2014 (spowodowanym depresją), ustanowił na lata 2015–2017 stypendium jej imienia, pokrywające roczne koszty studiów dla jednej osoby, na kierunku projektowanie mody w szkole Central Saint Martins w Londynie[37][38].
Od 2014 związany jest z młodszą o 44 lata tancerką baletową Melanie Hamrick, z którą ma syna Deverauxa Octaviana Basila (ur. 8 grudnia 2016)[39][40][41].
W kwietniu 2019 artysta pomyślnie przeszedł operację wymiany zastawki aortalnej serca[42].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Mick Jagger In His Own Words, 1982, Delilah/Putnam, ISBN 978-0-399-41011-6
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- Albumy
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [43] |
GBR [44] |
DEU [45] |
AUT [46] |
CHE [47] |
FRA [48] |
NLD [49] |
NOR [50] | |||||||
1985 | She’s the Boss
|
13 | 6 | – | 7 | 3 | – | 2 | 4 | |||||
1987 | Primitive Cool
|
41 | 26 | – | 15 | 14 | – | 5 | 13 |
| ||||
1993 | Wandering Spirit
|
11 | 12 | 3 | 2 | 2 | – | 3 | 4 |
| ||||
2001 | Goddess in the Doorway
|
39 | 44 | 2 | 3 | 8 | 12 | 11 | 8 |
| ||||
„–” pozycja nie była notowana. |
- Kompilacje
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [43] |
GBR [44] |
DEU [45] |
AUT [46] |
CHE [47] |
NLD [49] |
NOR [50] | ||
2008 | The Very Best of Mick Jagger
|
77 | 57 | 8 | 25 | 44 | 27 | 25 |
- Ścieżki dźwiękowe
Rok | Tytuł |
---|---|
2004 | Alfie (oraz David A. Stewart)
|
Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1970 | Kreacja (Performance) | Turner | Donald Cammell, Nicolas Roeg |
Ned Kelly | Ned Kelly | Tony Richardson | |
1977 | The War Between the Tates (TV) | Joe Freedom | Lee Philips |
1992 | Freejack | Vacendak | Geoff Murphy |
1997 | Piętno (Bent) | Greta/George | Sean Mathias |
2001 | Gra w słowa (The Man from Elysian Fields) | Luther Fox | George Hickenlooper |
Enigma | żołnierz w barze | Michael Apted | |
2007 | Jak obrabować Micka Jaggera (The Knights of Prosperity) | w roli samego siebie | Rob Burnett, Jon Beckerman |
2008 | Angielska robota (The Bank Job) | pracownik banku – przy sejfie | Roger Donaldson |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mick Jagger w Discogs.com (ang.)
- ↑ Mick Jagger w bazie Filmweb
- ↑ Mick Jagger w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Mick Jagger – Sztárlexikon (węg.). Starity.hu. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger (ang.). Listal. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Mick Jagger Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ Artista Mick Jagger (26 de Julho de 1943) (port.). Filmow. [dostęp 2009-05-09].
- ↑ The Rolling Stones w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Rolling Stone’s 100 Immortals of Rock & Roll (ang.). Future Rock Legends. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Stones frontman becomes Sir Mick (ang.). BBC. [dostęp 2009-05-09].
- ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time (ang.). Hearya.com. [dostęp 2010-06-16].
- ↑ Personalidade: Mick Jagger (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger – What Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger (cz.). ČSFD.cz. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger – Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ a b Bill Wyman: The Rolling Stones. Wiedza i Życie. ISBN 83-7184-272-4.
- ↑ Bob Brunning: Blues. The British Connection, 1986. London: Helter Skelter, 2002. ISBN 1-900924-41-2. (ang.)
- ↑ Dick Heckstall-Smith: The safest place in the world: A personal history of British Rhythm and blues, 2004. Clear Books, 2004. ISBN 0-7043-2696-5. (ang.)
- ↑ Harry Shapiro: Alexis Korner: The Biography, 1997. Bloomsbury Publishing PLC, 1997. (ang.)
- ↑ Anna Wohlin: The Murder of Brian Jones. Blake Publishing, Ltd, 2001. ISBN 978-1857823165.
- ↑ James Hector: The Complete Guide to the Music of the Rolling Stones. Omnibus Pr, 1995. (ang.) ISBN 978-0711943032
- ↑ David Hinckley, Debra Rodman: The Rolling Stones: Black and White Blues, 1963. Turner Pub, 1995. ISBN 978-1570361500. (ang.)
- ↑ Sean Egan: The Rough Guide to The Rolling Stones. Rough Guides, 2006. ISBN 978-1843537199. (ang.)
- ↑ Daniel Wyszogrocki: Satysfakcja. 30 lat the Rolling Stones. Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1993. ISBN 83-86365-63-3.
- ↑ Christopher Andersen (2012-07-09): Mick Jagger’s affair with David Bowie revealed (ang.). Daily News (Nowy Jork). [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger’s affair with David Bowie claimed in new controversial (ang.). Daily Mail. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ a b Mick Jagger Dating History (ang.). FamousFix. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger (ang.). Decadent Lifestyle. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ Marianne Faithfull w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Bianca Jagger w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Jade Jagger w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Jerry Hall w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Mick Jagger Biography (1943-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Carla Bruni w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Jagger Mick Jagger w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Elizabeth Day: L’Wren Scott: the mysterious suicide of Mick Jagger’s girlfriend (ang.). The Guardian. [dostęp 2016-10-29].
- ↑ Emma Akbareian: Mick Jagger donates fund to Central Saint Martins in memory of L’Wren Scott (ang.). The Independent. [dostęp 2016-10-29].
- ↑ Kate Thomas (2017-05-03): Mick Jagger’s partner Melanie Hamrick coos over Devereaux (ang.). Daily Mail. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Helena Horton (2016-12-16): Sir Mick Jagger 'names baby son Deveraux Octavian Basil’ (ang.). The Daily Telegraph. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ Mick Jagger names his eighth child Deveraux Octavian Basil (ang.). The Guardian. [dostęp 2017-08-04].
- ↑ USA: Wokalista The Rolling Stones Mick Jagger już po operacji serca – tvp.info, www.tvp.info [dostęp 2019-04-25] (pol.).
- ↑ a b Mick Jagger Billboard Albums Chart (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b Mick Jagger UK Charts (ang.). www.chartstats.com. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-19)].
- ↑ a b Chartverfolgung / Mick Jagger / Longplay (niem.). www.musicline.de. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b Mick Jagger Austrian Albums Chart (ang.). austriancharts.at. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b Mick Jagger Swiss Albums Chart (ang.). hitparade.ch. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ Mick Jagger French Albums Chart (ang.). lescharts.com. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b Mick Jagger Dutch Albums Chart (ang.). dutchcharts.nl. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b Mick Jagger Norwegian Albums Chart (ang.). norwegiancharts.com. [dostęp 2011-09-28].
- ↑ a b RIAA: Mick Jagger (ang.). www.riaa.com. [dostęp 2011-09-28].
- ISNI: 0000 0001 2130 5506
- VIAF: 44485393
- LCCN: n81120315
- GND: 118556592
- NDL: 00620874
- LIBRIS: 64jln6kq2bq1fg6
- BnF: 13895554b
- SUDOC: 11068771X
- NLA: 35703785
- NKC: jn20000700790
- BNE: XX979112
- NTA: 070213828
- BIBSYS: 98012543
- CiNii: DA16525160
- PLWABN: 9810632192405606
- NUKAT: n96401713
- NLI: 001716991
- PTBNP: 1555873
- CANTIC: a10884336
- LNB: 000097966
- NSK: 000055715
- CONOR: 17106531
- ΕΒΕ: 183234
- LIH: LNB:HhA;=BH
- WorldCat: lccn-n81120315