Mick Jagger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
sir Mick Jagger
Ilustracja
Mick Jagger, wrzesień 2014
Imię i nazwisko Michael Philip Jagger
Pseudonim „Mick”
Data i miejsce urodzenia 26 lipca 1943
Dartford, Anglia
Instrumenty harmonijka ustna, fortepian, gitara
Typ głosu baryton
Gatunki dance rock[1], pop-rock[1], rock and roll[1]
Zawód wokalista, kompozytor, producent muzyczny, aktor
Aktywność od 1962
Wydawnictwo CBS Records, Atlantic Records, Virgin Records, Rhino Records
Powiązania Little Boy Blue, Blue Boys, David A. Stewart
Zespoły
The Rolling Stones (od 1962)
SuperHeavy (2011)
Odznaczenia
Knight Bachelor
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Mick Jagger, właśc. sir Michael Philip Jagger (ur. 26 lipca 1943, Dartford, Anglia)[2] – brytyjski wokalista i współzałożyciel rockowego zespołu The Rolling Stones. Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata[3][4]. Jagger jest współtwórcą większości repertuaru grupy (wraz z gitarzystą Keithem Richardsem).

Jest wykonawcą opartych na bluesie i soulu melodyjnych i pełnych ekspresji piosenek, które sam komponuje. Jako solista Jagger wydał pięć albumów, które cieszyły się umiarkowanym powodzeniem, próbował także, bez większego powodzenia, kariery aktorskiej.

12 grudnia 2003 roku obdarzony brytyjskim tytułem szlacheckim[5]. W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parade[6].

Życiorys[edytuj]

Przyszedł na świat w przeciętnej rodzinie klasy średniej jako syn nauczyciela wychowania fizycznego Joego i fryzjerki Evy. Chociaż jego stopnie pogorszyły się, gdy poświęcał więcej czasu muzyce, Jagger wybrał po otrzymaniu stypendium socjalnego studia ekonomiczne.

W wieku 5 lat poznał na przedszkolnym boisku chłopca nazywającego się Keith Richards. Ich drogi rozeszły się, gdy poszli do innych szkół, lecz w 1960 przypadkowo odnowili znajomość w pociągu. Jagger grał wtedy w zespole Little Boy Blue and the Blue Boys, a Richards studiował sztuki piękne. Ich przyjaźń scementowało zamiłowanie do amerykańskiej muzyki, jednak decydujący wpływ na ich całe przyszłe życie miał rok 1962, w którym przyłączył się do zespołu Briana Jonesa.

Mick Jagger, 1965

2 maja 1962 roku utalentowany młody multiinstrumentalista zafascynowany bluesem – Brian Jones zamieścił ogłoszenie w czasopiśmie muzycznym „Jazz News”, że tworzy nowy zespół i poszukuje do niego gitarzystów i wokalistów, a także saksofonistę, pianistę, basistę i perkusistę. Pierwszy zgłosił się pianista Ian Stewart, następnie Geoff Bradford (gitarzysta), nie mieli w tym czasie stałego perkusisty. W czerwcu Mick Jagger i Keith Richards wybrali się na jedną z prób zespołu Jonesa, wkrótce potem przyłączyli się do jego zespołu, zastępując Geoffa. W lipcu nadarzyła się okazja zagrania koncertu w Marquee Club w zastępstwie za Blues Incorporated, w tym czasie zespół jeszcze nie miał nazwy – dlatego Jones specjalnie na tą okazję zdecydował, że wystąpią pod nazwą The Rollin’ Stones (inspirował się utworem Muddy’ego Watersa o podobnym tytule). Wystąpili w składzie Mick Jagger (wokal), Keith Richards i Brian Jones (gitary), Dick Taylor (gitara basowa), Ian Stewart (pianino) oraz Mick Avory[7] (perkusja), (według innych źródeł grał wtedy Tony Chapman, który był pierwszym perkusistą Stones)[8][9][10]. Występ w Marquee Club okazał się sukcesem, zespół zaczął następnie grywać we wspomnianym Ealing Jazz Club. Muzycy nadal poszukiwali perkusisty, gdyż Jones uważał, że tylko z bardzo dobrym perkusistą będą dobrze brzmieć, tymczasowo wykorzystywali do tego celu Tony’ego Chapmana, z którego jednak nie byli zadowoleni. W sierpniu 1962 do Jonesa, który samotnie wynajmował mieszkanie w londyńskiej Chelsea przy Edith Grove 102 (w tym czasie mieszkał z Pat Andrews i dzieckiem), wprowadził się Mick Jagger, niedługo potem Keith Richards. Było to mieszkanie bez łazienki z tylko jedną żarówką w dużym pokoju (wynajęte za 16 funtów tygodniowo). Zarobione pieniądze Jones przeznaczał na struny gitarowe i sprzęt, pieniądze Pat Andrews były na życie. W wolnych chwilach Jones, Jagger i Richards słuchali płyt, najczęściej Muddy'go Watersa oraz grali i śpiewali bluesa, poza tym Jones nadal pracował w sklepie, Jagger uczył się w londyńskim LSE, a Richards szukał pracy[7][11][12][13][14][15].

 Osobny artykuł: The Rolling Stones.
Mick Jagger, 1982

W 1967 on i Richards zostali aresztowani za posiadanie nielegalnej amfetaminy; Jagger krył w rzeczywistości swą dziewczynę, Marianne Faithfull. Ich pięcioletni związek zakończył się po stracie dziecka Marianne i jej nieudanym samobójstwie w 1969. Później nawiązał szybki romans z Marshą Hunt, który rozpadł się, zanim zdążyła urodzić córeczkę Karis w 1970. W tym samym roku wystąpił w Ned Kelly (był to jego filmowy debiut). W maju 1971 we Francji Mick Jagger i Bianca Pérez Mora Macias, nikaraguańska modelka, wzięli ślub w Kaplicy św. Anny w Saint-Tropez. Pięć miesięcy później przyszła na świat ich córka Jade. W 1980 nastąpił kolejny rozwód, gdy muzyk odbił Bryanowi Ferry teksańską modelkę Jerry Hall, z którą oficjalnie się afiszował.

W połowie lat 80. nagrał kilka albumów solowych, gdy on i Keith Richards pokłócili się. Przebaczyli sobie w 1989. Mick Jagger pogodził się także z Jerry Hall po tym, jak jego ukochana spotykała się z milionerem zajmującym się hodowlą koni[potrzebny przypis]. W 1984 urodziła im się córka Elizabeth, a w 1985 – syn James. W 1990 przypieczętowali związek ślubem na Bali.

W styczniu 1992 przyszła na świat kolejna ich córka, Georgia May. Tymczasem Jaggera przyłapano w Tajlandii z modelką Carlą Bruni[styl do poprawy]. Kilka miesięcy później został dziadkiem. W 1992 wystąpił w filmie Freejack. W 1994 Stonesi otrzymali nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy Voodoo Lounge. W 1996 rozeszły się pogłoski o romansie Micka z czeską modelką, ale udało mu się udobruchać żonę[potrzebny przypis], a w 1997 para doczekała się syna Gabriela. Mimo to małżonkowie rozstali się po ujawnieniu rewelacji o romansie artysty z modelką Lucianą Morad, którego owocem było dziecko (Lucas Maurice Morad-Jagger, ur. w maju 1999).

Od 2001 do 2014 Jagger był związany z amerykańską stylistką i projektantką mody, L’Wren Scott, a po jej samobójstwie w 2014 roku (spowodowanym depresją), ustanowił na lata 2015-2017 stypendium jej imienia, pokrywające roczne koszty studiów dla jednej osoby, na kierunku projektowanie mody w szkole Central Saint Martins w Londynie[16][17].

W listopadzie 2001 ukazała się jego płyta Goddess in the Doorway. Potem Jagger zajął się produkcją filmową (Enigma, 2001). Wartość jego majątku pod koniec XX wieku oszacowano na ponad 230 mln dolarów.

Życie prywatne[edytuj]

Obecnie jego partnerką jest 30-letnia baletnica Melanie Hamrick z którą ma syna (ur. 8 grudnia 2016)[18][19]. Jest ojcem siedmiorga dzieci z poprzednich związków w wieku od 17 do 46 lat[19].

Publikacje[edytuj]

Dyskografia[edytuj]

Albumy
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[20]		 GBR
[21]		 DEU
[22]		 AUT
[23]		 CHE
[24]		 FRA
[25]		 NLD
[26]		 NOR
[27]
1985 She's the Boss
  • Data: 21 lutego 1985
  • Wydawca: CBS Records
 13 6 – 7 3 – 2 4
1987 Primitive Cool
  • Data: 14 września 1987
  • Wydawca: CBS Records
 41 26 – 15 14 – 5 13
1993 Wandering Spirit
  • Data: 9 lutego 1993
  • Wydawca: Atlantic Records
 11 12 3 2 2 – 3 4
2001 Goddess in the Doorway
  • Data: 19 listopada 2001
  • Wydawca: Virgin Records
 39 44 2 3 8 12 11 8
„—” pozycja nie była notowana.
Kompilacje
Rok Tytuł Pozycja na liście
USA
[20]		 GBR
[21]		 DEU
[22]		 AUT
[23]		 CHE
[24]		 NLD
[26]		 NOR
[27]
2008 The Very Best of Mick Jagger
  • Data: 1 października 2007
  • Wydawca: Atlantic/Rhino Records
 77 57 8 25 44 27 25
Ścieżki dźwiękowe
Rok Tytuł
2004 Alfie (oraz David A. Stewart)
  • Data: 19 października 2004
  • Wydawca: Virgin Records

Wybrana filmografia[edytuj]

Rok Tytuł Rola Uwagi Źródło
1970 Performance jako Turner film fabularny, reżyseria: Donald Cammell, Nicolas Roeg
[29]
Ned Kelly jako Ned Kelly film fabularny, reżyseria: Tony Richardson
1997 Bent jako Greta/George film fabularny, reżyseria: Sean Mathias
2001 Gra w słowa jako Luther Fox film fabularny, reżyseria: George Hickenlooper
2007 Jak obrabować Micka Jaggera jako on sam serial telewizyjny

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ a b c Stephen Thomas Erlewine: Mick Jagger Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-09-28].
  2. ↑ Biography for Mick Jagger (ang.). [dostęp 9 maja 2009].
  3. ↑ The Rolling Stones Bio (ang.). imdb.com. [dostęp 2015].
  4. ↑ Rolling Stone's 100 Immortals of Rock & Roll (ang.). futurerocklegends.com.
  5. ↑ Stones frontman becomes Sir Mick (ang.). bbc.co.uk, 2003-12-12. [dostęp 2009-05-09].
  6. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time (ang.). www.hearya.com. [dostęp 2010-06-16].
  7. ↑ a b Bill Wyman: The Rolling Stones. Wiedza i Życie. ISBN 83-7184-272-4.
  8. ↑ Bob Brunning: The British Connection, 1986. London: Helter Skelter Blues: The British Connection, London: Helter Skelter, 2002. (ang.)
  9. ↑ Dick Heckstall-Smith: The safest place in the world: A personal history of British Rhythm and blues, 2004. Clear Books, 2004. (ang.)
  10. ↑ Harry Shapiro: Alexis Korner: The Biography, 1997. Bloomsbury Publishing PLC, 1997. (ang.)
  11. ↑ Anna Wohlin: The Murder of Brian Jones. Blake Publishing, Ltd, 2001. ISBN 978-1857823165.
  12. ↑ James Hector: The Complete Guide to the Music of the Rolling Stones. Omnibus Pr, 1995. (ang.) ​ISBN 978-0711943032​
  13. ↑ David Hinckley, Debra Rodman: The Rolling Stones: Black and White Blues, 1963. Turner Pub, 1995. ISBN 978-1570361500. (ang.)
  14. ↑ Sean Egan: The Rough Guide to The Rolling Stones. Rough Guides, 2006. ISBN 978-1843537199. (ang.)
  15. ↑ Daniel Wyszogrocki: Satysfakcja. 30 lat the Rolling Stones. Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1993. ISBN 83-86365-63-3.
  16. ↑ Elizabeth Day: L’Wren Scott: the mysterious suicide of Mick Jagger's girlfriend (ang.). www.theguardian.com. [dostęp 2016-10-29].
  17. ↑ Emma Akbareian: Mick Jagger donates fund to Central Saint Martins in memory of L’Wren Scott (ang.). www.independent.co.uk. [dostęp 2016-10-29].
  18. ↑ Pradziadek ojcem. Mick Jagger ma synka. TVP.INFO. [dostęp 2016-12-08].
  19. ↑ a b Mick Jagger został ojcem. Ósmy raz. Radio Zet. [dostęp 2016-12-08].
  20. ↑ a b Mick Jagger Billboard Albums Chart (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-09-28].
  21. ↑ a b Mick Jagger UK Charts (ang.). www.chartstats.com. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-19)].
  22. ↑ a b Chartverfolgung / Mick Jagger / Longplay (niem.). www.musicline.de. [dostęp 2011-09-28].
  23. ↑ a b Mick Jagger Austrian Albums Chart (ang.). austriancharts.at. [dostęp 2011-09-28].
  24. ↑ a b Mick Jagger Swiss Albums Chart (ang.). hitparade.ch. [dostęp 2011-09-28].
  25. ↑ Mick Jagger French Albums Chart (ang.). lescharts.com. [dostęp 2011-09-28].
  26. ↑ a b Mick Jagger Dutch Albums Chart (ang.). dutchcharts.nl. [dostęp 2011-09-28].
  27. ↑ a b Mick Jagger Norwegian Albums Chart (ang.). norwegiancharts.com. [dostęp 2011-09-28].
  28. ↑ a b RIAA: Mick Jagger (ang.). www.riaa.com. [dostęp 2011-09-28].
  29. ↑ Mick Jagger (pol.). www.filmweb.pl. [dostęp 2011-09-28].

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mick_Jagger&oldid=49621593”