Przejdź do zawartości

Janusz Wojciechowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Adamt (dyskusja | edycje) o 12:26, 3 paź 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Janusz Wojciechowski
Ilustracja
Janusz Wojciechowski
(Sułkowice, 22 stycznia 2012)
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1954
Rawa Mazowiecka

Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego
Okres

od 16 marca 2004
do 29 stycznia 2005

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Jarosław Kalinowski

Następca

Waldemar Pawlak

Prezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres

od czerwca 1995
do 20 lipca 2001

Poprzednik

Lech Kaczyński

Następca

Mirosław Sekuła

Janusz Czesław Wojciechowski (ur. 6 grudnia 1954 w Rawie Mazowieckiej) – polski polityk i prawnik, sędzia.

W latach 1995–2001 prezes Najwyższej Izby Kontroli, w latach 2004–2005 prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego, poseł na Sejm II (1993–1995) i IV kadencji (2001–2004), w latach 2001–2004 wicemarszałek Sejmu IV kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego V (w 2004), VI, VII i VIII kadencji (do 2016), audytor w Europejskim Trybunale Obrachunkowym w kadencji 2016–2022.

Życiorys

Syn Jana i Marii[1]. Wychowywał się we wsi Regnów, gdzie w 1969 ukończył szkołę podstawową. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Rawie Mazowieckiej z 1973[1][2]. W 1977 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1977 do 1980 pracował jako asesor w Prokuraturze Wojewódzkiej w Skierniewicach. W latach 1980–1993 orzekał jako sędzia. Do 1985 pracował w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej oraz Sądzie Rejonowym w Skierniewicach, od 1985 do 1990 w Sądzie Wojewódzkim w Skierniewicach, a od 1990 do 1993 w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. Sprawował funkcję członka Krajowej Rady Sądownictwa w latach 1990–1993. Jest autorem lub współautorem komentarzy do kodeksu karnego i ustaw karnych, a także artykułów naukowych i publicystycznych w dziedzinie prawa oraz o charakterze społeczno-prawnym[1].

W 1984 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1993 do 1995 pełnił mandat posła na Sejm II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 1994 do 1995 sprawował urząd podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. W 1995 został wybrany głosami SLD i PSL na funkcję prezesa Najwyższej Izby Kontroli, którą sprawował do 2001. W latach 1991–1993 pełnił funkcję sędziego Trybunału Stanu[3].

W 2001 ponownie został posłem IV kadencji z okręgu piotrkowskiego, wybrano go na wicemarszałka Sejmu[4]. 13 czerwca 2004 wybrano go do Parlamentu Europejskiego z województwa łódzkiego.

Sprawował funkcję prezesa PSL od 16 marca 2004[5] do 29 stycznia 2005[6]. Podał się do dymisji po tym, jak partia opowiedziała się przeciwko utworzeniu wraz z ZChN i Centrum komitetu wyborczego „Zgoda”. Pełnił następnie funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego PSL w Łodzi. W lutym 2006 za złamanie statutu (przejście do frakcji UEN bez zgody władz partii) został wykluczony z PSL[7], przystąpił do nowego ugrupowania pod nazwą Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”[8]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskał liczbą 56 292 głosów reelekcję, kandydując jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast” z listy Prawa i Sprawiedliwości[9]. Do 2009 stał na czele rady politycznej Stronnictwa „Piast”. W listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości[10]. W poprzednim miesiącu w łódzkim biurze poselskim tej partii został zabity jego asystent Marek Rosiak[11]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 z listy PiS po raz kolejny uzyskał mandat eurodeputowanego[12].

W grudniu 2015 został zgłoszony przez rząd Beaty Szydło jako przedstawiciel Polski w Europejskim Trybunale Obrachunkowym zamiast zgłoszonego przez poprzedni rząd Macieja Berka[13]. W kwietniu 2016 Parlament Europejski w tajnym głosowaniu negatywnie zaopiniował jego kandydaturę[14]. Pomimo negatywnej opinii PE w tym samym miesiącu otrzymał nominację na to stanowisko decyzją Rady Unii Europejskiej (z kadencją od maja 2016)[15].

Życie prywatne

Jest żonaty, ma dwóch synów[1]. Brat Grzegorza Wojciechowskiego[16]. Hobbystycznie uprawia biegi (startował w maratonach), podnoszenie ciężarów i narciarstwo[1].

  1. a b c d e Autobiografia z autoironią. januszwojciechowski.pl, 15 maja 2009. [dostęp 2013-06-30].
  2. VII Zjazd Absolwentów. lorawa.internetdsl.pl, 20 czerwca 2011. [dostęp 2013-06-30].
  3. Poprzednie kadencje Trybunału Stanu. trybunalstanu.pl. [dostęp 2015-11-26].
  4. Wybrano wicemarszałków. wp.pl, 19 października 2001. [dostęp 2013-06-30].
  5. Wojciechowski prezesem PSL. wp.pl, 16 marca 2004. [dostęp 2013-06-30].
  6. Zatrzęsło PSL-em. wp.pl, 29 stycznia 2005. [dostęp 2013-06-30].
  7. Europosłowie wyrzuceni z PSL za ujawnienie korupcji?. wp.pl, 4 lutego 2006. [dostęp 2013-06-30].
  8. Wojciechowski i Podkański przedstawili Proklamację powołania PSL Piast. wp.pl, 8 maja 2006. [dostęp 2013-06-30].
  9. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2013-06-30].
  10. Janusz Wojciechowski, Zbigniew Kuźmiuk i Bogdan Pęk wstąpili do PiS. pis.org.pl, 15 listopada 2010. [dostęp 2013-06-30].
  11. Jarosław Stróżyk, Katarzyna Borkowski: Marek Rosiak zabity w siedzibie PiS. rp.pl, 20 października 2010. [dostęp 2015-10-22].
  12. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
  13. Ewa Siedlecka. Teraz rządzi tylko PiS. „Gazeta Wyborcza”, s. 15, 11 grudnia 2015. 
  14. Europoseł PiS usłyszał „nie” w Parlamencie Europejskim. tvn24.pl, 13 kwietnia 2016. [dostęp 13 kwietnia 2016].
  15. Janusz Wojciechowski zasiądzie w Europejskim Trybunale Obrachunkowym. tvn24.pl, 21 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-21].
  16. Kaczyński w Rawie. naszemiasto.pl, 14 czerwca 2010. [dostęp 2013-06-30].

Bibliografia

Linki zewnętrzne