Nadżib Mikati
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1955 Trypolis |
|
 50. Premier Republiki Libanu |
||
| Okres | od 13 czerwca 2011 do 15 lutego 2014 |
|
| Przynależność polityczna | Sojusz 8 Marca | |
| Poprzednik | Saad Hariri | |
| Następca | Tammam Salam | |
| 47. Premier Republiki Libanu |
||
| Okres | od 19 kwietnia 2005 do 19 lipca 2005 |
|
| Przynależność polityczna | Sojusz 8 Marca | |
| Poprzednik | Omar Karami | |
| Następca | Fouad Siniora | |
Nadżib Mikati (arab. نجيب ميقات, ur. 24 listopada 1955 w Trypolisie), polityk libański, premier Libanu od 19 kwietnia do 19 lipca 2005 oraz ponownie od 13 czerwca 2011 do 15 lutego 2014.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, w 1989 doktorat z biznesu obronił na Harvardzie. Założył koncern telekomunikacyjny Mikati. W grudniu 1998 został mianowany ministrem transportu i prac publicznych, a w 2000 po raz pierwszy zasiadł w parlamencie. Ma opinię zwolennika współpracy z Syrią, utrzymuje dobre kontakty z prezydentem Syrii, Baszarem Assadem.
15 kwietnia 2005 został mianowany premierem Libanu, jako kandydat kompromisowy po dymisji Omara Karamiego. Po wyborach parlamentarnych, w lipcu 2005 na stanowisku szefa rządu zastąpił go Fouad Siniora.
25 stycznia 2011 prezydent Michel Sulaiman desygnował go na stanowisko premiera, po rozpadzie rządu Saada Haririego[1]. Po kilku miesiącach ustaleń, nowy rząd powołany został 13 czerwca 2011. W jego składzie dominowali ministrowie wywodzący się z Sojuszu 8 Marca, któremu przewodzi szyicki Hezbollah[2].
22 marca 2013 podał się do dymisji siebie i swój gabinet, jako pokłosie zablokowania przez Hezbollah oraz ich sojuszników utworzenia organu mającego nadzorować wybory parlamentarne[3]. Przyczyną były też narastające spięcia społeczne między zwolennikami i przeciwnikami syryjskiego prezydenta Baszara al-Asada, który walczył z rebeliantami podczas wojny domowej, która odbijała się echem na Libanie. Prezydent Michel Suleiman przyjął jego rezygnację dzień później i 6 kwietnia 2013 powierzył misję tworzenia rządu Tammamowi Salamowi[4]. Mikati trzymał urząd premiera jeszcze przez 10 miesięcy. 15 lutego 2014 nowy rząd został zaprzysiężony[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rage follows Lebanon PM nomination (ang.). aljazeera.net, 25 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ Lebanon gets Hezbollah-led cabinet after 5-month lag (ang.). Reuters, 13 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-14].
- ↑ Liban: premier Mikati ogłosił dymisję rządu (pol.). onet.pl. [dostęp 23 marca 2013].
- ↑ Lebanon names Tamam Salam as new prime minister (ang.). BBC News. [dostęp 7 kwietnia 2013 2013].
- ↑ Lebanese PM unveils national unity cabinet (ang.). aljazeera.com. [dostęp 29 maja 2014].
