Nadżib Mikati
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1955 Trypolis | |
 54. Premier Republiki Libanu
| ||
| Okres | od 10 września 2021 | |
| Przynależność polityczna | Sojusz 8 Marca | |
| Poprzednik | Hassan Dijab | |
| 50. Premier Republiki Libanu
| ||
| Okres | od 13 czerwca 2011 do 15 lutego 2014 | |
| Przynależność polityczna | Sojusz 8 Marca | |
| Poprzednik | Saad Hariri | |
| Następca | Tammam Salam | |
| 47. Premier Republiki Libanu
| ||
| Okres | od 19 kwietnia 2005 do 19 lipca 2005 | |
| Przynależność polityczna | Sojusz 8 Marca | |
| Poprzednik | Umar Karami | |
| Następca | Fouad Siniora | |
Nadżib Mikati (arab. نجيب ميقات, ur. 24 listopada 1955 w Trypolisie) – libański polityk, premier Libanu w 2005, w latach 2011–2014 i od 2021.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, w 1989 doktorat z biznesu obronił na Harvardzie. Założył koncern telekomunikacyjny Mikati. W grudniu 1998 został mianowany ministrem transportu i prac publicznych, a w 2000 po raz pierwszy zasiadł w parlamencie. Ma opinię zwolennika współpracy z Syrią, utrzymuje dobre kontakty z prezydentem Syrii, Baszarem Assadem.
15 kwietnia 2005 został mianowany premierem Libanu, jako kandydat kompromisowy po dymisji Omara Karamiego. Po wyborach parlamentarnych, w lipcu 2005 na stanowisku szefa rządu zastąpił go Fouad Siniora.
25 stycznia 2011 prezydent Michel Sulaiman desygnował go na stanowisko premiera, po rozpadzie rządu Saada Haririego[1]. Po kilku miesiącach ustaleń, nowy rząd powołany został 13 czerwca 2011. W jego składzie dominowali ministrowie wywodzący się z Sojuszu 8 Marca, któremu przewodzi szyicki Hezbollah[2].
22 marca 2013 podał się do dymisji siebie i swój gabinet, jako pokłosie zablokowania przez Hezbollah oraz ich sojuszników utworzenia organu mającego nadzorować wybory parlamentarne[3]. Przyczyną były też narastające spięcia społeczne między zwolennikami i przeciwnikami syryjskiego prezydenta Baszara al-Asada, który walczył z rebeliantami podczas wojny domowej, która odbijała się echem na Libanie. Prezydent Michel Suleiman przyjął jego rezygnację dzień później i 6 kwietnia 2013 powierzył misję tworzenia rządu Tammamowi Salamowi[4]. Mikati trzymał urząd premiera jeszcze przez 10 miesięcy. 15 lutego 2014 nowy rząd został zaprzysiężony[5]. 10 września 2021 po raz trzeci objął funkcję premiera Libanu[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Pierwszy rząd Nadżiba Mikatiego (2005)
- Drugi rząd Nadżiba Mikatiego (2011–2014)
- Trzeci rząd Nadżiba Mikatiego (od 2021)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rage follows Lebanon PM nomination (ang.). aljazeera.net, 25 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ Lebanon gets Hezbollah-led cabinet after 5-month lag (ang.). Reuters, 13 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-14].
- ↑ Liban: premier Mikati ogłosił dymisję rządu, onet.pl, 22 marca 2013 [dostęp 2013-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).
- ↑ Lebanon names Tamam Salam as new prime minister (ang.). BBC News. [dostęp 7 kwietnia 2013 2013].
- ↑ Lebanese PM unveils national unity cabinet (ang.). aljazeera.com. [dostęp 29 maja 2014].
- ↑ Najib Mikati chosen as Lebanon's new Prime Minister amid economic catastrophe (ang.). s. abc.net.au. [dostęp 2021-09-11].
| Szefowie państw |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Szefowie państw nieuznawanych | |||||
| Szefowie rządów |
| ||||
| Szefowie rządów państw nieuznawanych |
