Hamad ibn Isa Al Chalifa
| ||
| ||
| Król Bahrajnu | ||
| Okres | od 6 marca 1999[1] | |
| Poprzednik | Isa ibn Salman Al Chalifa | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Al Chalifa آل خليفة | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1950 Ar-Rifa | |
| Ojciec | Isa ibn Salman Al Chalifa | |
| Żona | Sabika bint Ibrahim Al Chalifa | |
| Dzieci | 12 (m.in. Salman ibn Hamad ibn Isa Al Chalifa) | |
| Odznaczenia | ||
         _-_ribbon_bar.gif){kind=small}   _-_ribbon_bar.gif){kind=small}  
| ||
Hamad ibn Isa Al Chalifa (arab. 'حمد بن عيسى آل خليفة, ur. 28 stycznia 1950 w Ar-Rifie) – w latach 1999–2002 emir, a od 2002 król Bahrajnu, syn emira Isy ibn Salmana Al Chalify.
Spis treści
Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]
Od 27 czerwca 1964 następca tronu, ukończył szkołę średnią w Cambridge, a w latach 1967-1968 studiował w brytyjskiej szkole wojskowej w Hampshire. W 1974 został zastępcą Rady Rodu Al Chalifa, natomiast w 1978 założył Ośrodek Dokumentacji Historycznej Bahrajnu. Jest współtwórcą sił powietrznych Bahrajnu. 6 marca 1999 przejął władzę w kraju po śmierci Isy ibn Salmana Al Chalify. 14 lutego 2002 proklamował Bahrajn monarchią konstytucyjną i przyjął tytuł króla. 9 maja tego samego roku odbyły się pierwsze od 35 lat wybory do władz lokalnych.
Na fali Arabskiej Wiosny, 14 lutego 2011 w kraju wybuchły antyrządowe manifestacje przeciwko korupcji, ograniczaniu swobód obywatelskich i praw demokracji. W zamieszkach zginęło co najmniej 36 osób, ponad 2000 zostało aresztowanych i przeszło 3000 zostało rannych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Do 14 lutego 2002 jako emir Bahrajnu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, Warszawa: Iskry, 2002, s. 395-396, ISBN 83-207-1705-1, OCLC 830379607.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||||||||||
