Przejdź do zawartości

Salome Zurabiszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salome Zurabiszwili
სალომე ზურაბიშვილი
Ilustracja
Salome Zurabiszwili (2024)
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1952
Paryż

Prezydent Gruzji
Okres

od 16 grudnia 2018

Przynależność polityczna

bezpartyjna

Pierwsza dama

brak (wdowa)

Poprzednik

Giorgi Margwelaszwili

Minister spraw zagranicznych Gruzji
Okres

od 20 marca 2004
do 19 października 2005

Poprzednik

Tedo Dżaparidze

Następca

Gela Beżuaszwili           

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Kawaler Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (2001–2011)

Salome Zurabiszwili (gruz. სალომე ზურაბიშვილი, fr. Salomé Zourabichvili; ur. 18 marca 1952 w Paryżu) – francusko-gruzińska polityk i dyplomatka, minister spraw zagranicznych Gruzji w latach 2004–2005, od 2018 prezydent Gruzji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Paryżu w 1952, w rodzinie gruzińskich emigrantów politycznych przybyłych do Francji po radzieckim podboju Gruzji[1] w 1921. Uczęszczała do prestiżowej francuskiej szkoły: Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu (Sciences Po). W latach 1972–1973 uczyła się na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku.

Kariera dyplomatyczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 dołączyła do francuskich służb dyplomatycznych. W czasie swej kariery dyplomatycznej pełniła funkcje sekretarza w ambasadach Francji w Rzymie (1974–1977), Waszyngtonie (1984–1988) oraz w Ndżamenie (w Czadzie; 1989–1992). Zajmowała również stanowisko sekretarza francuskiej stałej misji przy ONZ (1977–1980), KBWE (1988–1989), NATO (1992–1993) oraz UZE (1993–1996).

W latach 1996–2001 pracowała w paryskiej centrali francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 2001 do 2003 była dyrektorem Wydziału Spraw Międzynarodowych i Strategicznych Generalnego Sekretariatu Obrony i Bezpieczeństwa Narodowego (od 2002 roku na urlopie – détachement)[2]. W 2003 została mianowana ambasadorem Francji w Tbilisi. Wcześniej była po raz pierwszy w Gruzji w 1986 w czasie urlopu w pracy.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]
Wizyta Prezydent Gruzji w Polsce

18 marca 2004 prezydent Micheil Saakaszwili mianował ją ministrem spraw zagranicznych w nowym rządzie. Zurabiszwili została pierwszą kobietą na tym stanowisku.

Z funkcji ministra została odwołana przez premiera Zuraba Nogaidelego 19 października 2005, po serii debat w parlamencie. Krótko przed ogłoszeniem jej dymisji Zurabiszwili zrezygnowała z pracy we francuskich służbach dyplomatycznych, od których ciągle otrzymywała wynagrodzenie, także w czasie pełnienia funkcji ministra. Ogłosiła również, iż pozostaje w Gruzji na stałe oraz zamierza zaangażować się w politykę.

W listopadzie założyła organizację Ruch Salome Zurabiszwili. W styczniu 2006 ogłosiła powstanie nowej partii politycznej: Droga Gruzji. W wyborach lokalnych w październiku 2006 Zurabiszwili ubiegała się o fotel burmistrza Tbilisi. Jednak pomimo korzystnych sondaży przedwyborczych, otrzymała tylko 2,8% głosów poparcia.

W 2018 jako kandydatka bezpartyjna popierana przez rządzące Gruzińskie Marzenie ubiegała się o urząd prezydenta w wyborach prezydenckich[3]. W pierwszej turze otrzymała 38,64% głosów. W drugiej turze odbywającej się 28 listopada otrzymała 59,6% głosów i wygrała wybory, pokonując Grigola Waszadzego[4][3]. Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, obserwująca wybory, wskazała na duże zaangażowanie rządzącej partii i aparatu państwa w wynik wyborów oraz negatywny, agresywny charakter kampanii wyborczej[4]. 16 grudnia 2018 jako pierwsza w historii kobieta została zaprzysiężona na prezydenta Gruzji[5].

W trakcie kadencji prezydenckiej drogi polityczne Salome Zurabiszwili i Gruzińskiego Marzenia rozeszły się. W 2023 Gruzińskie Marzenie zainicjowało m.in. procedurę impeachmentu prezydent, jednak inicjatywa nie zakończyła się powodzeniem[6]. Z kolei w trakcie obywatelskich protestów przeciwko rządowej inicjatywie wymierzonej w organizacje pozarządowe przepisów, Salome Zurabiszwili zawetowała ustawę forsowaną przez rząd oraz ostrzegła przed wzrostem wpływów rosyjskich w Gruzji[7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ma dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa. Jej drugim mężem był gruziński dziennikarz i dysydent, Dżanri Kaszia (1939–2012). Biegle mówi po gruzińsku i francusku, zna angielski, niemiecki i włoski[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Salome Zurabiszwili nowym prezydentem Gruzji. Ośrodek Studiów Wschodnich, 2018-11-29. [dostęp 2018-12-02].
  2. Salomé Zourabichvili – Nominations au Journal officiel de la République française [online], jorfsearch.steinertriples.fr [dostęp 2018-12-01] (fr.).
  3. a b Gruzja: Była francuska ambasador Salome Zurabiszwili prezydentem. tvp.info. [dostęp 2018-11-29].
  4. a b OBWE: władze Gruzji sprzyjały w wyborach jednemu z kandydatów, „TVN24.pl”, 29 listopada 2018 [dostęp 2018-12-01].
  5. Salome Zurabiszwili zaprzysiężona. To pierwsza w historii Kaukazu kobieta, która w polityce zaszła tak wysoko. dziennik.pl. [dostęp 2018-12-16].
  6. Gruzja: Nie udała się próba impeachmentu prezydent Salome Zurabiszwili. rmf24.pl, 2023-10-18. [dostęp 2024-09-26].
  7. Gorzkie słowa prezydent. "Nad Gruzją wisi widmo Rosji". polskieradio24.pl, 2024-05-26. [dostęp 2024-09-26].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]