Przejdź do zawartości

Planty (Kraków)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Winnetou14 (dyskusja | edycje) o 13:29, 8 lis 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Planty
Obiekt zabytkowy nr rej. A-576 z 13.05.1976[1][2]
Ilustracja
Planty między ul. Franciszkańską a Wawelem.
Ogród Wawel
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Dzielnica

Stare Miasto

Powierzchnia

21 ha

Data założenia

1822–1830

Projektant

Feliks Radwański

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Planty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Planty”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Planty”
50,0611°N 19,9439°E/50,061110 19,943890
Widok Plant spod Wawelu w stronę ul. Franciszkańskiej, w wiosennej scenerii
Planty otaczają Stare Miasto

Plantypark miejski w Krakowie otaczający Stare Miasto, założony w latach 1822–1830, o powierzchni 21 ha i długości 4 km.

Historia

Alejka na Plantach. W tle kawiarnia U Zalipianek
Planty o różnych porach dnia i roku
Pawilon na Plantach od ul. Westerplatte
Planty o świcie. Widok z ulicy Olszewskiego na budynek Collegium Novum
Planty po zmroku od ulicy Dominikańskiej

Planty powstały na miejscu fortyfikacji otaczających miasto: murów obronnych (wyburzonych na początku XIX wieku) oraz położonej na ich przedpolu fosy i wałów ziemnych. Był to grząski i zaniedbany teren, pełniący funkcję śmietniska i ujścia ścieków. W 1820 podjęto decyzję o utworzeniu na tym obszarze „ogrodów miejskich”, czyli plant – stąd nazwa Planty (od splantowania, czyli wyrównania rumowisk). Bardzo długo jednak krakowianie używali nazwy Plantacye lub Plantacje[3]; park zwano również „miejskimi przechadzkami”. Głównym inicjatorem tej idei oraz twórcą pomiarów i planów był Feliks Radwański. Po jego śmierci w 1826 kierownictwo robót objął Florian Straszewski, który w 1830 założył fundację z przeznaczeniem na utrzymanie Plant.

Początkowe prace polegały na niwelacji terenu i zasypaniu fosy nawiezioną ziemią. W obrębie tworzonego parku pozostał Barbakan. W kolejnym etapie przystąpiono do obsadzania terenu drzewami (głównie kasztanowcami, a także klonami, lipami, jesionami, topolami, pojedynczymi egzemplarzami drzew egzotycznych) i krzewami, zakładania trawników i kwietników oraz wyznaczania alejek i placów zabaw.

Od 1827 Planty objęły pierścieniem także wawelskie wzgórze, na którego południowych stokach posadzono drzewa brzoskwiniowe i urządzono winnice, zlikwidowane w latach 50. XIX wieku w związku z podjęciem przez armię austriacką prac mających przekształcić wzgórze w cytadelę i koszary.

W późniejszych latach powstawały m.in. kioski i pawilon koncertowy. Prowadzono zwykłe prace pielęgnacyjne, zajmowali się nimi ogrodnicy zwani plantowymi. Zgodnie z regulaminem, ustanowionym przez władze miejskie w 1879, planty podzielone były na dziewięć rewirów podlegających opiece dziewięciu plantowych. Funkcjonowali oni do połowy XX wieku.

Planty stały się miejscem spacerów, spotkań towarzyskich, a nawet uroczystości narodowych. W 1871 utworzono Komisję Plantacyjną, która zajęła się uporządkowaniem Plant i stałą nad nimi opieką. Z jej inicjatywy rozpoczęto ozdabiać park pomnikami. W 1919 przed Collegium Novum posadzono Dąb Wolności. U wylotu ul. Lubicz stał natomiast przed II wojną światową pamiątkowy wiąz posadzony ponoć przez samego Tadeusza Kościuszkę[4].

Podczas II wojny światowej doszło do znacznej dewastacji parku – Niemcy wycięli krzewy i zrabowali „na cele wojenne” metalowe ogrodzenie oddzielające aleje spacerowe od zieleni. W okresie powojennym ograniczano się tylko do zapobiegania dalszej degradacji Plant. Decyzję o ich rewitalizacji, według projektu prof. Janusza Bogdanowskiego, podjęto w 1989. W ciągu kilkunastu lat renowacji Plant przywrócono małą architekturę – stylowe lampy, ogrodzenia, ławki; za pomocą kamiennych murków zarysowano dawny przebieg murów obronnych oraz rozmieszczenie baszt i bram miejskich.

Planty podzielono na 8 ogrodów[5]:

Otoczenie

Obrazy
Planty o świcie (Stanisław Wyspiański, 1894)
„Chochoły – Planty nocą” (Stanisław Wyspiański)
Pomniki i fontanny na Plantach
Sowy pod Wawelem po renowacji (Bronisław Chromy)
Sowy pod Wawelem przed renowacją (Bronisław Chromy)
Pomnik-ławeczka polskich matematyków Stefana Banacha oraz Ottona Nikodyma
Pomnik Tadeusza Boya-Żeleńskiego
Tablica pamiątkowa
Pomnik Grażyny i Litawora
Pomnik kardynała Adama Sapiehy
Fontanna w pobliżu Filharmonii krakowskiej
Pomnik ofiar wielkiego głodu na Ukrainie 1932–1933
Figura Matki Boskiej Łaskawej u wylotu ul. Jagiellońskiej
Pomnik Mikołaja Kopernika
Pomnik Artura Grottgera
Pomnik Chopina rok 1927.
Pomnik Lilli Wenedy
Pomnik Tadeusza Rejtana na “odprysku” Plant przy ul. Garbarskiej
Pomnik Królowej Jadwigi i Władysława Jagiełły
Pomnik „Pamięci Bohdana Zalewskiego
Staw i fontanna w pobliżu ulicy Basztowej
Pomnik i cmentarz żołnerzy radzieckich znajdujące się obecnie na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty
Pomnik Jana Matejki
Tablica pamiątkowa Marcina Oracewicza na Barbakanie
Pomnik zastrzelonych w 1936 przez policję robotników Semperitu
Pomnik Floriana Straszewskiego
Pomnik Michała Bałuckiego
Pomnik płk. Narcyza Wiatra „Zawojny”
Latarnia zmarłych (kapliczka św. Gertrudy)

Na terenie Plant lub w ich bardzo bliskim sąsiedztwie znajdują się następujące zabytkowe obiekty:

Sztuka

Planty stały się inspiracją dla wielu twórców. Przykładem mogą być obrazy: Jana Stanisławskiego, Witolda Wojtkiewicza („Planty w Krakowie”), Aleksandra Trojkowicza, który mieszkał w ich sąsiedztwie przy ulicy Szewskiej 25 oraz Stanisława Wyspiańskiego („Planty o świcie” oraz „Chochoły – Planty nocą”), a także wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej pt. „Planty”.

Obiekty

Opis pomników, kapliczek, rzeźb i fontann na Plantach, istniejących oraz zlikwidowanych, idąc Plantami od ul. Podzamcze do ul. św. Idziego (zgodnie z ruchami wskazówek zegara):

Zobacz też

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 47 [dostęp 2011-06-04].
  2. Rejestr zabytków miasta Kraków. 01.2011. s. 6. [dostęp 4.06.2011].
  3. Andrzej Kozioł, Na krakowskich Plantach, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2008, s. 49, ISBN 978-83-7505-157-5, OCLC 297524452.
  4. Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, s. 328–329.
  5. Joanna Torowska: Planty Krakowskie i ich przestrzeń kulturowa. Ośrodek Kultury im. Cypriana K. Norwida, 2012, seria: Parki Krakowa.
  6. Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: PWN, 2000, s. 787. ISBN 83-01-13325-2.
  7. Marek Żukow-Karczewski, Dawne pomniki Krakowa. Pomnik Floriana Straszewskiego, „Echo Krakowa”, 17 X 1990, nr 202 (13263).

Bibliografia

  • Joanna M. Torowska, Planty krakowskie: przewodnik dla nauczycieli, Kraków: „MCDN”, 2003, ISBN 83-88618-39-3, OCLC 69571263.
  • Franciszek Klein, Planty Krakowskie. Kraków: Wyd. Tow. Ochrony Piękności Miasta Krakowa i Okolicy, 1914
  • Barbara Stępniewska, Ogrody Krakowa, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977

Linki zewnętrzne