Rajdowe Mistrzostwa Świata 1988
![]() | |
Liczba rajdów |
13 |
---|---|
Pierwsza runda | |
Ostatnia runda | |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Konstruktorzy |
Lancia Delta Integrale |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Slide_Agfachrome_Rallye_de_Portugal_1988_Montejunto_003_%2825923070484%29.jpg/250px-Slide_Agfachrome_Rallye_de_Portugal_1988_Montejunto_003_%2825923070484%29.jpg)
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1988 były 16 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1988 został włoski kierowca Miki Biasion startujący samochodem Lancia Delta Integrale, wyprzedził on Markku Aléna i Alexa Fiorio. Tytuł konstruktorów wygrała Lancia przed Fordem i Audi.
Kalendarz[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 1988 kalendarz mistrzostw świata składał się z trzynastu rajdów i był dokładnie taki sam jak w ubiegłym sezonie.
Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|
1 | 16-21 stycznia | ![]() |
![]() |
Wyniki |
2 | 4–6 lutego | ![]() |
![]() |
Wyniki |
3 | 1-6 marca | ![]() |
![]() |
Wyniki |
4 | 31 marca-4 kwietnia | ![]() |
![]() |
Wyniki |
5 | 3-6 maja | ![]() |
![]() |
Wyniki |
6 | 29 maja-1 czerwca | ![]() |
![]() |
Wyniki |
7 | 23-26 czerwca | ![]() |
![]() |
Wyniki |
8 | 9-12 lipca | ![]() |
![]() |
Wyniki |
9 | 2-6 sierpnia | ![]() |
![]() |
Wyniki |
10 | 26-28 sierpnia | ![]() |
![]() |
Wyniki |
11 | 20-24 września | ![]() |
![]() |
Wyniki |
12 | 10–14 października | ![]() |
![]() |
Wyniki |
13 | 20–24 listopada | ![]() |
![]() |
Wyniki |
Zespoły i kierowcy[edytuj | edytuj kod]
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1988 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów, aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą[1].
Klasyfikacja zespołowa[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 1988 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem najlepszych występów. Aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Nowej Zelandii i Wybrzeża Kości Słoniowej nie był brane pod uwagę w klasyfikacji zespołowej[1].
Miejsce | Zespół | MCO![]() |
SWE![]() |
PRT![]() |
KEN![]() |
FRA![]() |
GRE![]() |
USA![]() |
ARG![]() |
FIN![]() |
ITA![]() |
GBR![]() |
Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
(20) | (20) | (20) | 20 | (17) | 20 | 20 | 20 | 20 | 20 | 20 | 140 |
2 | ![]() |
17 | 10 | 20 | 14 | 10 | 8 | 79 | |||||
3 | ![]() |
7 | 14 | 4 | 10 | 14 | 12 | (2) | (2) | 10 | 71 | ||
4 | ![]() |
10 | 12 | 9 | 6 | 12 | 17 | 66 | |||||
5 | ![]() |
12 | 8 | 4 | 8 | 14 | 46 | ||||||
6 | ![]() |
12 | 4 | 8 | 8 | 32 | |||||||
7 | ![]() |
13 | 12 | 25 | |||||||||
8 | ![]() |
17 | 6 | 23 | |||||||||
9 | ![]() |
8 | 10 | 18 | |||||||||
10 | ![]() |
14 | 1 | 15 | |||||||||
11 | ![]() |
6 | 4 | 4 | 14 | ||||||||
12 | ![]() |
10 | 1 | 2 | 13 | ||||||||
13 | ![]() |
8 | 1 | 9 | |||||||||
14 | ![]() |
7 | 7 | ||||||||||
15 | ![]() |
4 | 4 | ||||||||||
16 | ![]() |
2 | 2 | ||||||||||
Miejsce | Zespół | MCO![]() |
SWE![]() |
PRT![]() |
KEN![]() |
FRA![]() |
GRE![]() |
USA![]() |
ARG![]() |
FIN![]() |
ITA![]() |
GBR![]() |
Pkt |
Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)[edytuj | edytuj kod]
Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę sześć najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[1].
Miejsce | Kierowca | MCO![]() |
SWE![]() |
PRT![]() |
KEN![]() |
FRA![]() |
GRE![]() |
USA![]() |
NZL![]() |
ARG![]() |
FIN![]() |
ITA![]() |
CIV![]() |
GBR![]() |
Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
10 | 13 | 13 | 7 | 2 | 45 | ||||||||
2 | ![]() |
13 | 10 | 13 | 7 | 43 | |||||||||
3 | ![]() |
10 | 13 | 7 | 30 | ||||||||||
4 | ![]() |
3 | 13 | 16 | |||||||||||
5 | ![]() |
5 | 5 | 5 | 15 | ||||||||||
6 | ![]() |
13 | 13 | ||||||||||||
![]() |
13 | 13 | |||||||||||||
![]() |
13 | 13 | |||||||||||||
![]() |
13 | 13 | |||||||||||||
![]() |
13 | 13 | |||||||||||||
11 | ![]() |
7 | 5 | 12 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Home > Seasons > Season 1988 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com