Mielnik (województwo podlaskie)

Mielnik

{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	podlaskie
Powiat	siemiatycki
Gmina	Mielnik
Liczba ludności	980
Strefa numeracyjna	(+48) 85
Kod pocztowy	17-307
Tablice rejestracyjne	BSI
SIMC
Położenie na mapie brak Brak mapy: podlaskie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Polska miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość podstawowa = | rodzaj miejscowości = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "flaga wsi", "sekundE", "herb wsi", "minutE", "stopniN", "minutN", "sekundN", "stopniE", "mapa wsi", "dopełniacz wsi" oraz "herb artykuł".

Bug przepływający przez Mielnik

Kopalnia kredy w Mielniku

Widok na Górę Zamkową

Zespół szkół w Mielniku

Boiska sportowe widziane z Góry Zamkowej

Ruiny kościoła w Mielniku

120-letnia sosna zwyczajna przy drodze z Osłowa

Mielnik – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik. Miejscowość leży nad Bugiem.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Mielnik.

Historia

• 1018-1022 – południowy brzeg rzeki Bug w rejonie grodu opanowuje Bolesław Chrobry.
• 1044-1046 – od piastowskiego księcia Kazimierza Odnowiciela gród przejmuje książę kijowski Jarosław Mądry w zamian za pomoc w stłumieniu buntu wojewody mazowieckiego Miecława.
• 1240 – wzmianka o przejściu przez Mielnik polsko-ruskiej wyprawy na Jaćwież.
• 1241 – prawdopodobnie gród niszczą Mongołowie, którymi dowodzi Batu-chan.
• 1260 – książę halicki Wasylko Romanowicz modli się w cerkwi grodowej pw. Bogarodzicy przed wyprawą na Jaćwież.
• 1323-1324 – opanowanie ziemi drohickiej przez litewskiego księcia Giedymina.
• 1350 – gród został zdobyty przez litewskiego księcia Kiejstuta.
• 1366 – wzmiankowany jako gród litewski.
• 1378 – Kronikarz Wigand z Marburga opisał próbę oblężenia grodu przez krzyżackiego komtura Bałgi Teodoryka Elnera wracającego z wyprawy na Kamieniec Litewski.
• 1379 – wzmiankowany jako gród litewski.
• 1382 – gród zajmuje książę mazowiecki Janusz I Starszy.
• 1383 – gród zajmuje Władysław Jagiełło.
• poł. XIV wieku – budowa zamku obronnego na miejscu grodu.
• 1390 – Władysław Jagiełło nadał zamek księciu mazowieckiemu Januszowi I Starszemu.
• ok. 1408 – przejęcie grodu przez litewskiego księcia Witolda
• 1430-1444 – Mielnik w rękach księcia mazowieckiego Bolesława IV warszawskiego, od którego gród wykupuje Kazimierz IV Jagiellończyk.
• 1420 rok – książę litewski Witold funduje kościół katolicki pod wezwaniami Bożego Ciała, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, św. Mikołaja i Wszystkich Świętych. Kościół posiadał jedną nawę.
• 1440 – nadanie miejskiego prawa chełmińskiego.
• 1444 – zmiana prawa miejskiego na prawo magdeburskie przez króla Kazimierza Jagiellończyka
• 23 października 1501 zatwierdzono tutaj jeden z aktów unii polsko-litewskiej. 23 października 1501 król Aleksander Jagiellończyk zatwierdził akt łączący Polskę i Litwę w jedno państwo poprzez osobę tego samego wybranego władcy.
• 1506 – Zygmunt I Stary na zamku oczekuje na polską koronę.
• 1513 – przez miesiąc na zamku mieszka król Zygmunt I Stary.
• 1513 – budowa katolickiego kościoła filialnego pw. św. Rocha.
• 1520 – stolica powiatu
• 1545 – na zamku więzieni są kniaziowie moskiewscy: Fiedor Owczyna, Jendriej Palecki, Michałko Oboleński.
• 1545 – drewniany skrzyniowy most przez rzekę Bug zostaje przekazany w opiekę po połowie mieszczanom Mielnika i Łosic
• lata 40. XVI wieku – starosta mielnicki Nikodem Janowicz Świejko z Ciechanowca herbu Dąbrowa (herb szlachecki) (1537-1549) rozbudowuje zamek
• 1551 – częściowe rozebrano na zamku baszty i gotycką wieżę królewską, wznosząc na jej miejscu nowy renesansowy budynek dla króla.
• 1566 – stolica ziemi mielnickiej
• 1569 – inkorporacja do Korony Polskiej
• 1655 – Szwedzi palą miasto, zamek i kościół, który po odbudowie nosi nowe wezwanie św. Trójcy. Budowa nowego mostu w pobliżu Siemiatycz doprowadza do gospodarczego upadku miasto.
• 1776 – budowa drewnianego kościoła unickiego (obecnie użytkowanego przez prawosławnych jako cerkiew Matki Bożej Opiekuńczej)
• 1795 – miasto w zaborze pruskim
• 1807 – Napoleon Bonaparte po zwycięstwie nad Prusami oddaje miasto wraz z całym okręgiem zaborcy rosyjskiemu
• 1825 – budowa murowanej cerkwi pw. Matki Boskiej Przeczystej
• 1829 – zniszczenie katolickiego kościoła św. Rocha
• 1865 – rosyjscy zaborcy buduję kaplicę pw. Aleksandra Newskiego na cześć swojego władcy Aleksandra II
• 1871 – rosyjscy zaborcy po powstaniu styczniowym zamieniają gotycki kościół św. Trójcy na cerkiew
• 1915 – pożar kościoła św. Trójcy
• 1919 – powrót po zaborach w granice Polski
• 1920 – zakończenie budowy katolickiego kościoła parafialnego pw. Przemienienia Pańskiego na miejscu kościoła św. Rocha
• 1931 – zniszczenie kaplicy prawosłwanej Aleksandra Newskiego. Najpierw wyłamano drzwi, wybito okna. Potem odarto z niej kopułkę i krzyż.
• 1934 – utrata praw miejskich
• 1939-1941 – okupacja radziecka
• 1941 – 1944 – okupacja niemiecka

Zabytki

• Góra Zamkowa nad rzeką Bug, na której wznosił się na wysokości 189 m n.p.m. gród a później murowano-drewniany zamek królów Polski (spalony w 1656 r. przez Szwedów). Miejsce zawarcia Unii mielnickiej z Litwinami.
• Ruiny katolickiego kościoła parafialnego pw. Trójcy Św. (pierwotny gotycki kościół pod wezwaniem Bożego Ciała, N.P.Marii i św. Mikołaja zbudowano przed 1420 r. na terenie dawnego zamku dolnego. Zbudowany został w stylu późnogotyckim przez księcia Witolda. orientowany na planie prostokąta. W XVI wieku rozbudowany. Spalony w czasie wojen szwedzkich. Odbudowany w XVIII wieku gdy zmieniono wezwanie. W 1866 r. zamknęli go zaborcy. W 1871 roku przerobiono budynek na cerkiew prawosławną pw. Ducha Św. Spalony w 1915 r. W 1929 r. powstał komitet chcący odbudować kościół (prac nie podjęto). Ruiny rozebrali Rosjanie w 1940 r.
• Kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego z lat 1912-1920 w miejscu dawnego gotyckiego kościoła filialnego pod wezwaniem Św. Rocha istniejącego w tym miejscu w latach 1513-1829. orientowany, neobarokowy. W ołtarzu obraz z XVIII wieku, krucyfiks z wieku XVII, monstrancje barokowe z XVIII wieku. Ul.Brzeska.
• Cerkiew parafialna pw. Narodzenia NMP z 1825 roku, drewniana, w stylu klasycystycznym (do roku 1839 należała do unitów) – Pierwotnie powstała w tym miejscu cerkiew drewniana w roku 1551 r. Niszczona przez pożary w roku 1614 i 1656.
• Kaplica cmentarna pw. Opieki Matki Boskiej zbudowana po 1776 r. Rozbudowana w 1985 r. poprzez dodanie niskiej wieżyczki-dzwonnicy. orientowana. Drewniana, na planie prostokąta.
• Synagoga żydowska z poł. XIX wieku. Murowana z cegły na rzucie prostokąta, otynkowana z babińcem. Pl. Kościuszki 1.
• Plebania przy ul. Brzeskiej 69 z poł. XIX wieku przebudowana w wieku XX. Murowana z cegły tynkowana, z gankiem, dach przekształcony.

Przez miejscowość przebiega Szlak bunkrów. Przy wjeździe do wsi od strony Osłowa znajduje się pomnikowa 120-letnia sosna zwyczajna.

Zobacz też

• Zamek w Mielniku
• Cmentarz żydowski w Mielniku
• przywilej mielnicki
• unia mielnicka
• Mielnik
• Mielniki

Linki zewnętrzne

• Strona Gminy Mielnik
• Gminna Biblioteka Publiczna w Mielniku
• Gminny Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji
• Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Gminy Mielnik