Grupy polityczne w Parlamencie Europejskim: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: es:Grupos políticos del Parlamento Europeo |
|||
Linia 50: | Linia 50: | ||
[[de:Fraktion im Europäischen Parlament]] |
[[de:Fraktion im Europäischen Parlament]] |
||
[[en:Political groups of the European Parliament]] |
[[en:Political groups of the European Parliament]] |
||
[[es:Grupos políticos del Parlamento Europeo]] |
|||
[[eo:Frakcio (Eŭropa Parlamento)]] |
[[eo:Frakcio (Eŭropa Parlamento)]] |
||
[[fr:Groupe politique du Parlement européen]] |
[[fr:Groupe politique du Parlement européen]] |
Wersja z 11:24, 7 cze 2010
Unia Europejska
Ten artykuł jest częścią serii: Polityka i instytucje Unii Europejskiej Instytucje Grupy EBI
Organy doradcze UE
Organy międzyinstytucjonalne
Organy i jednostki zdecentralizowane
Inne
|
Frakcje w Parlamencie Europejskim – grupy w Parlamencie Europejskim zrzeszające eurodeputowanych z różnych państw według przynależności politycznej.
Regulacje prawne
Frakcje zostały formalnie uznane w 1953 przez Zgromadzenie Parlamentarne EWWiS. Minimalną liczbę członków tworzących nową grupę określono na dziewięciu. Obecnie wszelkie kwestie dotyczące tworzenia i funkcjonowania grup politycznych Parlamentu Europejskiego zawiera jego regulamin. W czasie IV i V kadencji PE (1994–2004) do utworzenia nowej frakcji limity wynosiły odpowiednio:
- brak możliwości powołania frakcji przez przedstawicieli jednego państwa,
- 23 deputowanych z dwóch państw,
- 18 deputowanych z trzech państw,
- 14 deputowanych z czterech lub więcej państw.
W VI kadencji (2004–2009) do utworzenia nowej frakcji trzeba było posłów z co najmniej jednej piątej państw członkowskich:
- 19 deputowanych z pięciu państw (2004–2006),
- 20 deputowanych z sześciu państw (2007–2009).
Do zmiany w trakcie kadencji doszło w związku z rozszerzeniem UE z dniem 1 stycznia 2007 o dwa nowe państwa członkowskie (Rumunia, Bułgaria).
9 lipca 2008 Parlament przyjął nową zasadę, na mocy której w nowej kadencji (2009–2014) limit podniesiony został do 25 deputowanych reprezentujących minimum 7 państw (jedna czwarta państw członkowskich).[1] Limit ten ma nie ulec zmianie nawet w przypadku kolejnego rozszerzenia UE w trakcie kadencji o jedno nowe państwo członkowskie (Chorwacja).
Istniejące
- Europejska Partia Ludowa (EPP) – najliczniejsza obecnie frakcja w PE. Składa się z polityków o poglądach: umiarkowanie konserwatywnych, chadeckich i demokratycznych.
- Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów (S&D) – druga co do wielkości grupa w PE. Skupia deputowanych o poglądach: lewicowych, centrolewicowych i socjaldemokratycznych
- Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) – trzecia co do wielkości grupa w PE. Reprezentuje deputowanych o orientacji: liberalnej i demokratycznej.
- Zieloni - Wolny Sojusz Europejski (Greens/EFA) - na początku VII kadencji była piątą, a teraz jest czwartą co do wielkości frakcją w PE. Zasiadają w niej deputowani o poglądach: ekologicznych, pacyfistycznych i regionalistycznych
- Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR) - na początku VII kadencji była czwartą, a obecnie jest piątą pod względem wielkości siłą polityczną w PE. Zrzesza deputowanych o poglądach: konserwatywnych, konserwatywno-liberalnych, narodowo-konserwatywnych, katolicko-narodowych i część o orientacji eurosceptycznej.
- Zjednoczona Lewica Europejska - Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL) - szósta pod względem wielkości frakcja w PE. Gromadzi deputowanych o poglądach: komunistycznych, socjalistycznych i ekosocjalistycznych
- Europa Wolności i Demokracji (EFD) - najmniej liczniejsza frakcja w PE. Jej deputowani to głównie konserwatyści, konserwatywni librerałowie, narodowi konserwatyści i eurosceptycy
Historyczne
- Europejska Partia Ludowa - Europejscy Demokraci (EPP-ED) funkcjonowała w latach 1999-2009, była naliczniejsza w PE, po odejściu Brytyjskiej Partii Konserwatywnej, Węgierskiego Forum Demokratycznego, Czeskiej ODS oraz utworzenia przez te trzy partie razem z Polskim PiS, Łotewskim TB/TNNK skupionymi wokół prawicowej UEN, Holenderską ChristenUnie należącą do eurosceptycznej IND/DEM a także niezrzeszonymi w żadnej grupie Belgijską LD i Litewską AWPL nowej frakcji konserwatywnej została powtórnie przekształcona w istniejącą międy 17 lipca 1979 a 20 lipca 1999 Europejską Partię Ludową (EPP), grupowała deputowanych chadeckich i umiarkowanie konserwatywnych.
- Unia na rzecz Europy Narodów (UEN) – funkcjonowała w latach 1999-2009, grupowała deputowanych konserwatywnych i umiarkowanie eurosceptycznych.
- Niepodległość i Demokracja (IND/DEM) – funkcjonowała w latach 2004-2009, eurosceptyczna, grupująca zarówno liberałów jak i konserwatystów.
- Tożsamość, Tradycja i Suwerenność (ITS) – powołana przez polityków całkowicie przeciwnych idei integracji europejskiej w obecnym kształcie i uchodzących za prawicowych ekstremistów. Istniała w okresie między 15 stycznia a 14 listopada 2007[2].
- Grupa na rzecz Europy Demokracji i Różnorodności – funkcjonowała w latach 1999–2004, zrzeszając deputowanych z partii o nastawieniu eurosceptycznym. Po wyborach w 2004 przekształciła się w grupę Niepodległość i Demokracja.
Zobacz też
- ↑ Małym trudniej w PE. rp.pl, 2008-07-09. [dostęp 9 lipca 2008].
- ↑ Likwidacja frakcji "Tożsamość, Tradycja i Suwerenność". polskieradio.pl, 2007-11-14. [dostęp 9 lipca 2008].
Linki zewnętrzne
- Frakcje w Parlamencie Europejskim - oficjalna witryna PE