Lotar II: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
drobne merytoryczne |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Po śmierci Lotara I w [[855]] roku odziedziczył ziemię nazwane ''Lotharii Regnum'', od czego powstała nazwa "Lotaryngia". Granice panowania Lotara II obejmowały nie tylko dzisiejszą Lotaryngię, ale także m.in. dzisiejsze [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandy]] i [[Nadrenia|Nadrenię]]. |
Po śmierci Lotara I w [[855]] roku odziedziczył ziemię nazwane ''Lotharii Regnum'', od czego powstała nazwa "Lotaryngia". Granice panowania Lotara II obejmowały nie tylko dzisiejszą Lotaryngię, ale także m.in. dzisiejsze [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandy]] i [[Nadrenia|Nadrenię]]. |
||
W 855 roku poślubił Teutbergę, córkę hrabiego Bozona. |
W 855 roku poślubił Teutbergę, córkę hrabiego Bozona. Po śmierci brata [[Karol z Prowansji|Karola]] w 863 roku odziedziczył po nim część jego ziem. |
||
Po |
Po śmierci Lotara II królestwo na mocy [[Traktat w Meerssen|porozumienia z Meerssen]] zostało podzielone pomiędzy jego stryjów, tj.: [[Karol II Łysy|Karola II Łysego]] i [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika II Niemieckiego]] ([[870]]). Miał nieślubnego syna [[Hugo Ślepy|Hugo Ślepego]], który otrzymał od ojca nadania w Alzacji i próbował uzyskać Lotaryngię. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
Wersja z 04:40, 28 mar 2016
Lotar (Chlothar) II (ur. 825, zm. 8 sierpnia 869 w Piacenzie) – drugi syn Lotara I. Władca Lotaryngii i Górnej Burgundii.
Historia
Po śmierci Lotara I w 855 roku odziedziczył ziemię nazwane Lotharii Regnum, od czego powstała nazwa "Lotaryngia". Granice panowania Lotara II obejmowały nie tylko dzisiejszą Lotaryngię, ale także m.in. dzisiejsze Niderlandy i Nadrenię. W 855 roku poślubił Teutbergę, córkę hrabiego Bozona. Po śmierci brata Karola w 863 roku odziedziczył po nim część jego ziem. Po śmierci Lotara II królestwo na mocy porozumienia z Meerssen zostało podzielone pomiędzy jego stryjów, tj.: Karola II Łysego i Ludwika II Niemieckiego (870). Miał nieślubnego syna Hugo Ślepego, który otrzymał od ojca nadania w Alzacji i próbował uzyskać Lotaryngię.
Bibliografia
- Pierre Riche: Karolingowie. SUPERNOWA-Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA, 1997, s. 393.