Jan Stanisław Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 42: Linia 42:
Brał udział w wojnie ze Szwecją od roku [[1625]]. Nie posiadając talentów wojskowych dał się zaskoczyć armii szwedzkiej [[Bitwa pod Walmojzą|pod Walmojzą]], gdzie jego korpus został całkowicie rozbity. Zebrawszy resztki wojsk zaczął współdziałać z [[hetman polny litewski|hetmanem polnym]] [[Krzysztof Radziwiłł (młodszy)|Krzysztofem Radziwiłłem]], rozpoczynając działania zaczepne. Ze względu na nadciągające większe siły szwedzkie byli jednak zmuszeni się wycofać. W czerwcu [[1626]] dowództwo nad wojskiem litewskim powierzono [[Aleksander Gosiewski|Aleksandrowi Gosiewskiemu]], a Jan Stanisław udał się ze swoim pocztem do Prus, gdzie przebywał [[Zygmunt Waza|Zygmunt III]].
Brał udział w wojnie ze Szwecją od roku [[1625]]. Nie posiadając talentów wojskowych dał się zaskoczyć armii szwedzkiej [[Bitwa pod Walmojzą|pod Walmojzą]], gdzie jego korpus został całkowicie rozbity. Zebrawszy resztki wojsk zaczął współdziałać z [[hetman polny litewski|hetmanem polnym]] [[Krzysztof Radziwiłł (młodszy)|Krzysztofem Radziwiłłem]], rozpoczynając działania zaczepne. Ze względu na nadciągające większe siły szwedzkie byli jednak zmuszeni się wycofać. W czerwcu [[1626]] dowództwo nad wojskiem litewskim powierzono [[Aleksander Gosiewski|Aleksandrowi Gosiewskiemu]], a Jan Stanisław udał się ze swoim pocztem do Prus, gdzie przebywał [[Zygmunt Waza|Zygmunt III]].
[[Plik:Gryzelda Sapieha (Vadynskaja). Грызэльда Сапега (Вадынская).jpg|mały|lewo|Druga żona Gryzelda z Wodyńskich]]
[[Plik:Gryzelda Sapieha (Vadynskaja). Грызэльда Сапега (Вадынская).jpg|mały|lewo|Druga żona Gryzelda z Wodyńskich]]
Począwszy od roku [[1627]] zaczął podupadać na zdrowiu, zapadając na nie do końca rozpoznaną chorobę psychiczną. W latach [[1628]]-[[1629]] wyjeżdżał do wód do [[Czechy|Czech]] i Włoch. W [[1630]] przebywał na dworze cesarskim w [[Wiedeń|Wiedniu]].
Począwszy od roku [[1627]] zaczął podupadać na zdrowiu, zapadając na nie do końca rozpoznaną chorobę psychiczną. Jednak jeszcze w latach 1627-1628 roku interesował się pracami na [[Zamek w Lachowiczach|zamku w Lachowiczach]] oraz modernizacją bastionowych fortyfikacji miejskich i zamku w [[Stary Bychów|Starym Bychowie]], których budowę na jego polecenie ukończono<ref>{{Cytuj |autor = Mikola Volkau |tytuł = Volkau M. Budowa rezydencji w Lachowiczach i Starym Bychowie w 1. połowie XVII wieku // Residentiae tempore belli et pacis. Materiały do badań i ochrony założeń rezydencjonalnych i obronnych / red. P. Lasek, P. Sypczuk. Warszawa, 2019. S. 246–251. |data dostępu = 2019-11-18 |url = https://www.academia.edu/40960606/Volkau_M._Budowa_rezydencji_w_Lachowiczach_i_Starym_Bychowie_w_1._po%C5%82owie_XVII_wieku_Residentiae_tempore_belli_et_pacis._Materia%C5%82y_do_bada%C5%84_i_ochrony_za%C5%82o%C5%BCe%C5%84_rezydencjonalnych_i_obronnych_red._P._Lasek_P._Sypczuk._Warszawa_2019._S._246_251 |język = en}}</ref>. W latach [[1628]]-[[1629]] wyjeżdżał "do wód" do [[Czechy|Czech]] i Włoch. W [[1630]] przebywał na dworze cesarskim w [[Wiedeń|Wiedniu]].


Po powrocie do kraju brał udział w sejmach [[1631]] i [[1632]]. W czasie [[elekcja 1632|elekcji 1632 roku]] został sędzią generalnego sądu kapturowego<ref>Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 6.</ref>. Był elektorem [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] z [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwa nowogródzkiego]] w [[1632]] roku<ref>Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]</ref>. Przygotowywał własne oddziały na wyprawę [[smoleńsk]]ą Władysława IV w [[1633]] roku. Król tolerował go w swoim otoczeniu, mimo oznaki choroby były coraz bardziej wyraźne. Ostatnie wystąpienie publiczne Jana Stanisława odbyło się w początkach [[1635]].
Po powrocie do kraju brał udział w sejmach [[1631]] i [[1632]]. W czasie [[elekcja 1632|elekcji 1632 roku]] został sędzią generalnego sądu kapturowego<ref>Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 6.</ref>. Był elektorem [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] z [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwa nowogródzkiego]] w [[1632]] roku<ref>Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]</ref>. Przygotowywał własne oddziały na wyprawę [[smoleńsk]]ą Władysława IV w [[1633]] roku. Król tolerował go w swoim otoczeniu, mimo że oznaki choroby były coraz bardziej wyraźne. Ostatnie wystąpienie publiczne Jana Stanisława odbyło się w początkach [[1635]].


Zmarł [[10 kwietnia]] [[1635]] na [[Zamek w Lachowiczach|zamku w Lachowiczach]].
Zmarł [[10 kwietnia]] [[1635]] na [[Zamek w Lachowiczach|zamku w Lachowiczach]].


Kazanie na pogrzebie<ref>[[Maciej Kazimierz Sarbiewski]], ''Laska marszałkowska albo kazania na pogrzebie Jana Stanisława Sapiehy, W. Marszałka Litewskiego'', Wilno, [[1635]]</ref> wygłosił jezuita [[Maciej Kazimierz Sarbiewski]].
Kazanie na pogrzebie wygłosił jezuita [[Maciej Kazimierz Sarbiewski]]<ref>[[Maciej Kazimierz Sarbiewski]], ''Laska marszałkowska albo kazania na pogrzebie Jana Stanisława Sapiehy, W. Marszałka Litewskiego'', Wilno, [[1635]]</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 13:48, 18 lis 2019

Jan Stanisław Sapieha
Ilustracja
Herb
Lis
Rodzina

Sapiehowie herbu Lis

Data i miejsce urodzenia

25 października 1589
Mołodeczno

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1635
Lachowicze

Ojciec

Lew Sapieha

Matka

Dorota Firlejówna

Żona

Anna Scholastyka Chodkiewicz
Gryzelda Wodyńska

Jan Stanisław Sapieha herbu Lis (ur. 25 października 1589 w Mołodecznie, zm. 10 kwietnia 1635 w Lachowiczach) – marszałek wielki litewski od 1621, marszałek nadworny litewski od 1617, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1612 roku[1], starosta słonimski.

Życiorys

Był najstarszym synem Lwa i jego pierwszej żony Doroty Firlejówny, bratem Krzysztofa Michała i Kazimierza Leona.

W latach 1599-1603 studiował u jezuitów w Akademii Wileńskiej, następnie w latach 1603-1605 w Kolegium Jezuitów w Braniewie. Dalszą naukę kontynuował za granicą w Würzburgu, Frankfurcie nad Menem i Paryżu. Do kraju powrócił w 1608.

W 1609 został przyjęty na dwór Zygmunta Wazy. W charakterze dworzanina brał udział w wyprawie smoleńskiej, gdzie po upadku Smoleńska otrzymał za zasługi urząd podstolego wielkiego litewskiego (grudzień 1611).

W 1612-1613 odbył drugą podróż zagraniczną po krajach Rzeszy i po Włoszech. Asystował przy wyborze nowego cesarza Rudolfa II.

W 1621 został mianowany marszałkiem wielkim litewskim. W tym też czasie zaprzyjaźnił się z królewiczem Władysławem. Wypowiadał się za zwiększeniem wysiłków w zajęciu przez Władysława tronu moskiewskiego, prewencyjnej likwidacji chanatu krymskiego oraz jak najszybszemu rozwiązaniu problemu szwedzkiego na drodze pokojowej, przez ustępstwa terytorialne w Inflantach i rezygnację Zygmunta III Wazy z tytułu króla szwedzkiego.

W latach 1611-1625 co najmniej sześciokrotnie posłował na sejm.

Brał udział w wojnie ze Szwecją od roku 1625. Nie posiadając talentów wojskowych dał się zaskoczyć armii szwedzkiej pod Walmojzą, gdzie jego korpus został całkowicie rozbity. Zebrawszy resztki wojsk zaczął współdziałać z hetmanem polnym Krzysztofem Radziwiłłem, rozpoczynając działania zaczepne. Ze względu na nadciągające większe siły szwedzkie byli jednak zmuszeni się wycofać. W czerwcu 1626 dowództwo nad wojskiem litewskim powierzono Aleksandrowi Gosiewskiemu, a Jan Stanisław udał się ze swoim pocztem do Prus, gdzie przebywał Zygmunt III.

Druga żona Gryzelda z Wodyńskich

Począwszy od roku 1627 zaczął podupadać na zdrowiu, zapadając na nie do końca rozpoznaną chorobę psychiczną. Jednak jeszcze w latach 1627-1628 roku interesował się pracami na zamku w Lachowiczach oraz modernizacją bastionowych fortyfikacji miejskich i zamku w Starym Bychowie, których budowę na jego polecenie ukończono[2]. W latach 1628-1629 wyjeżdżał "do wód" do Czech i Włoch. W 1630 przebywał na dworze cesarskim w Wiedniu.

Po powrocie do kraju brał udział w sejmach 1631 i 1632. W czasie elekcji 1632 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[3]. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa nowogródzkiego w 1632 roku[4]. Przygotowywał własne oddziały na wyprawę smoleńską Władysława IV w 1633 roku. Król tolerował go w swoim otoczeniu, mimo że oznaki choroby były coraz bardziej wyraźne. Ostatnie wystąpienie publiczne Jana Stanisława odbyło się w początkach 1635.

Zmarł 10 kwietnia 1635 na zamku w Lachowiczach.

Kazanie na pogrzebie wygłosił jezuita Maciej Kazimierz Sarbiewski[5].

Przypisy

  1. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.
  2. Mikola Volkau, Volkau M. Budowa rezydencji w Lachowiczach i Starym Bychowie w 1. połowie XVII wieku // Residentiae tempore belli et pacis. Materiały do badań i ochrony założeń rezydencjonalnych i obronnych / red. P. Lasek, P. Sypczuk. Warszawa, 2019. S. 246–251. [online] [dostęp 2019-11-18] (ang.).
  3. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 6.
  4. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
  5. Maciej Kazimierz Sarbiewski, Laska marszałkowska albo kazania na pogrzebie Jana Stanisława Sapiehy, W. Marszałka Litewskiego, Wilno, 1635