Huta Miedzi Głogów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Anulowanie wersji 73484500 autorstwa 78.30.81.54 (dyskusja), NPA Znacznik: Anulowanie edycji |
Nie podano opisu zmian Znacznik: Wycofane |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|nazwa = KGHM Polska Miedź S.A. |
|nazwa = KGHM Polska Miedź S.A. |
||
|nazwa oryginalna = Oddział<br />Huta Miedzi „Głogów” |
|nazwa oryginalna = Oddział<br />Huta Miedzi „Głogów” |
||
|grafika = |
|grafika = Huta głogów.jpg |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|państwo = |
|państwo = |
||
|siedziba = |
|siedziba = |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[File:02073 Głogów Kupferhütte (1971).JPG|thumb|Huta w 1973 roku]] |
|||
Budowę głogowskiej huty rozpoczęto w 1967 (zdolność produkcyjna 80 tys. [[tona|ton]] miedzi elektrolitycznej rocznie)<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Głogów |data = 2014-10-27 |data dostępu = 2023-01-06 |opublikowany = KGHM |url = https://kghm.com/pl/biznes/hutnictwo-i-rafinacja/glogow |język = pl}}</ref>. Rok później podjęto decyzję o jej rozbudowie, zwiększając zdolność produkcyjną do 160 tys. ton (osiągniętą w 1974)<ref name=":0" />. W lipcu 1971 ''HM „Głogów I”'', wyposażona w tradycyjne [[piec szybowy|piece szybowe]], została przekazana do eksploatacji<ref name=":0" /><ref>[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=54964&from=publication Uruchomienie huty miedzi „Głogów”] [[Dziennik Polski]] 1971 nr 171 z 21 lipca s. 1.</ref>. |
Budowę głogowskiej huty rozpoczęto w 1967 (zdolność produkcyjna 80 tys. [[tona|ton]] miedzi elektrolitycznej rocznie)<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Głogów |data = 2014-10-27 |data dostępu = 2023-01-06 |opublikowany = KGHM |url = https://kghm.com/pl/biznes/hutnictwo-i-rafinacja/glogow |język = pl}}</ref>. Rok później podjęto decyzję o jej rozbudowie, zwiększając zdolność produkcyjną do 160 tys. ton (osiągniętą w 1974)<ref name=":0" />. W lipcu 1971 ''HM „Głogów I”'', wyposażona w tradycyjne [[piec szybowy|piece szybowe]], została przekazana do eksploatacji<ref name=":0" /><ref>[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=54964&from=publication Uruchomienie huty miedzi „Głogów”] [[Dziennik Polski]] 1971 nr 171 z 21 lipca s. 1.</ref>. |
||
Wersja z 21:54, 13 kwi 2024
Ilustracja | |
Państwo | |
---|---|
Adres |
ul.Żukowicka 1 |
Data założenia |
1971 |
Dyrektor |
Artur Król[1] |
Położenie na mapie Głogowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu głogowskiego | |
51°41′15″N 15°58′41″E/51,687500 15,978056 | |
Strona internetowa |
Huta Miedzi Głogów – kombinat metalurgiczny w Głogowie, zajmujący się hutnictwem miedzi.
Historia
Budowę głogowskiej huty rozpoczęto w 1967 (zdolność produkcyjna 80 tys. ton miedzi elektrolitycznej rocznie)[2]. Rok później podjęto decyzję o jej rozbudowie, zwiększając zdolność produkcyjną do 160 tys. ton (osiągniętą w 1974)[2]. W lipcu 1971 HM „Głogów I”, wyposażona w tradycyjne piece szybowe, została przekazana do eksploatacji[2][3].
W HM „Głogów I” od 2014 trwały przygotowania do zmiany technologii pieców szybowych na technologię pieca zawiesinowego[2]. Piec szybowy nr 1 został wygaszony do rozbiórki w kwietniu 2015[2]. W lipcu 2016 zatrzymano pozostałe dwa piece szybowe nr 2 i nr 3, co zamknęło rozdział produkcji miedzi w tej technologii w HM „Głogów I”[2]. W październiku 2016 r. została uruchomiona największa na świecie instalacja pieca zawiesinowego i pieca elektrycznego, tworząc tym samym najnowocześniejszą linię produkcji hutniczej miedzi[2].
W 1974 w Żukowicach pod Głogowem rozpoczęto budowę drugiej części huty – HM „Głogów II” (150 tys. t/rok)[2]. Jej uruchomienie nastąpiło 9 stycznia 1978[2]. W HM „Głogów II” zastosowano nowoczesną, pierwszą tego typu na świecie, jednostadialną technologię wytopu miedzi w piecu zawiesinowym[2].
Obok głównych ciągów produkcyjnych w HM „Głogów” powstały wydziały zagospodarowujące metale i związki towarzyszące miedzi:
- dwie Fabryki Kwasu Siarkowego – utylizujące gazy konwertorowe na kwas siarkowy[2];
- Wydział Ołowiu – przerabiający surowce ołowionośne na ołów surowy[2];
- Wydział Metali Towarzyszących z oddziałami: arsenianu sodu, szlamów anodowych i oczyszczania elektrolitu.
W latach 1990–1993 przy HM „Głogów” został zbudowany Wydział Metali Szlachetnych, przerabiający szlamy anodowe powstałe w procesie elektrorafinacji miedzi[2], z których odzyskuje się srebro, złoto i niewielkie ilości platynowców.
W latach 2000–2001 całkowicie zmodernizowano istniejący od 1973 Wydział Ołowiu[2]. Jego docelowa zdolność produkcyjna wynosi 22 tys. ton ołowiu surowego rocznie[4].
W HM „Głogów I” od 2014 r. prowadzono prace przygotowujące do zmiany technologii z pieców szybowych na technologię pieca zawiesinowego. W kwietniu 2015 r. został zatrzymany piec szybowy nr 1 i przeznaczono go do rozbiórki, a w lipcu 2016 r. podobną operację przeprowadzono z piecami nr 2 i nr 3. W październiku 2016 r. została uruchomiono największą na świecie instalację pieca zawiesinowego i pieca elektrycznego. Pierwszy spust miedzi z pieca zawiesinowego odbył się 16 października 2016 r.[2] Nowa linia została otwarta 20 stycznia 2017 roku. W uroczystości wziął udział prezydent Andrzej Duda[5].
Produkty
Podstawowe produkty HM „Głogów” to:
- Miedź elektrolitycznie rafinowana o czystości 99,99%[2], wytwarzana w postaci katod o wadze ok. 100 kg. Jakość katod miedzianych gwarantują marki: HMG-S dla huty „Głogów I” i HMG-B dla huty „Głogów II”, pod którymi są one zarejestrowane na Londyńskiej Giełdzie Metali (London Metal Exchange) w gatunku „A”[2].
- Srebro o czystości 99,99%, produkowane w postaci sztabek i granulatu[2]. Głogowskie srebro ma dwa certyfikaty: od 17 marca 1995 certyfikat „Good Delivery” na London Bullion Market Association[2] oraz od 26 lipca 2006 certyfikat „Good Delivery” na Dubai Multi Commodities Centre. Srebro z KGHM może być używane w rozliczeniach z bankami. Produkt w postaci granulatu jest wykorzystywany głównie w wymagającym najwyższej czystości przemyśle fotograficznym i elektronicznym[4]. W drugiej dekadzie XXI w. uzyskuje się około 1200 ton srebra rocznie.
- w lubińskiej rudzie miedzi znajdują się też niewielkie domieszki złota, platyny, palladu i selenu, które są pozyskiwane z tej rudy w hucie. Wielkość produkcji złota w 2015 wyniosła 2,7 tony[6], w 2016 r. 3,54 tony, a w 2017 r. 3,649 tony[7].
Kontrowersje
Z powodu szkodliwego wpływu zakładu na środowisko zostały wysiedlone miejscowości Wróblin Głogowski (pozostała 1 rodzina, tj. 6 osób)[8][9], Winowno, Bogomice, Rapocin, Biechów, Żukowice (pozostało ok. 100 osób)[9].
Przypisy
- ↑ Huta Miedzi „Głogów” ma nowego dyrektora. Głogów - Naszemiasto.pl, 2014-05-21. [dostęp 2015-03-10].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Głogów [online], KGHM, 27 października 2014 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
- ↑ Uruchomienie huty miedzi „Głogów” Dziennik Polski 1971 nr 171 z 21 lipca s. 1.
- ↑ a b Huta Miedzi „Głogów”. [dostęp 2011-10-06].
- ↑ KGHM uruchomił instalację pieca zawiesinowego i elektrycznego w hucie w Głogowie [online], forsal.pl, 23 stycznia 2017 [dostęp 2023-01-15] (pol.).
- ↑ KGHM wyprodukował w tym roku ponad 3,1 tony złota oraz ponad tysiąc ton srebra – Hutnictwo [online], hutnictwo.wnp.pl [dostęp 2018-09-15] (pol.).
- ↑ Szyszka G., 2018: Głogów. Tutaj gorączka złota i srebra trwa już 25 lat. Kruszec dla przemysłu, jubilera i banku. Gazeta Wrocławska, 26 IX, s. 05.
- ↑ Anna Białęcka: GŁOGÓW: Mieszkają w sąsiedztwie wielkiego producenta miedzi i nie jest im tam dobrze. Gazeta Lubuska, 2009-03-13. [dostęp 2015-06-12].
- ↑ a b Wróblin Głogowski – postęp i czas upadku. [dostęp 2015-06-12].