50°17′53″N 19°01′48″E/50,298056 19,030000Huta Jedność
 dawne logo huty „Jedność” | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Sienkiewicza 12 |
| Data założenia |
1836 |
| Data likwidacji |
2003 |
| Forma prawna | |
| Udziałowcy | |
| Nr KRS | |
| Zatrudnienie |
ok. 4 tys. (w najlepszym okresie)[1] |
Położenie na mapie Siemianowic Śląskich  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
| 50°17′53″N 19°01′48″E/50,298056 19,030000
| |
Huta Jedność (dawniej Huta Laura, niem. Laurahütte) – nieistniejąca huta stali, która znajdowała się w Siemianowicach Śląskich, założona w 1836 r., a w 2003 postawiona w stan likwidacji.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1836 r. decyzję o budowie huty podjęli Hugo I Henckel von Donnersmarck i berliński Dom Bankowy braci Oppenfeldów. Tego samego roku położono kamień węgielny pod budowę zakładu hutniczego. Nowej hucie nadano niem. nazwę Laurahütte (do 1922 i w 1939–1945). W latach 1922–1939 i 1945–1948 zakład miał pol. nazwę Huta Laura, którą zmieniono na Huta Jedność. Według projektu miała być to huta surowcowa z dwoma wielkimi piecami z wydziałem pieców pudlarskich, walcownią i z wydziałami pomocniczymi. Pierwszy spust surówki z wielkiego pieca nastąpił 17 lutego 1839[2]. Gdy w 1842 r. zatonął statek z ładunkiem angielskich szyn na budowę linii kolejowej Wrocław Górnośląski-Mysłowice, Towarzystwo Kolei Górnośląskiej zamówiło szyny interwencyjnie w wówczas nieznanej jeszcze na rynku hucie „Laura”. Ich jakość rozsławiła firmę w Europie i szereg pierwszych kolei europejskich budowanych w tym okresie zamawiało odtąd tutaj szyny i akcesoria torowe (m.in. Kolej Wilhelma, Kolej Dolnośląsko-Marchijska).
Huta w swej historii produkowała szeroką gamę wyrobów takich jak: surówka, stal pudlarska, stal martenowska, pręty różnych kształtów, bednarka, kątowniki, szyny kolejowe, blacha gruba, blacha cienka, beczki, wiadra, rynny potrzasalne, rury zgrzewane ogniowo na zakładką i na styk, rury bez szwu.
Po 1945 r. zrezygnowano z produkcji surowcowej i huta zaczęła się specjalizować w rurach stalowych bez szwu, produkowanych w szerokim asortymencie do czasów obecnych.
Na początku XXI wieku czarną kartą w historii Siemianowic Śląskich zapisały się niespełnione obietnice rządu premiera Leszka Millera, doprowadzając najpierw do manifestacji pracowniczych (pracownikom miesiącami nie wypłacano pensji), aż w końcu do masowych zwolnień i bankructwa Huty Jedność przekształconej w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, który nie zapewnił środków na ukończenie zaawansowanej już inwestycji w nową walcownię. W 2003 r. postawiono spółkę w stan likwidacji[3]. 3 czerwca 2015 blisko 16-hektarowy teren po hucie nabyła na licytacji spółka Nexus Group Sp. z o.o. za 2,75 mln zł[4].
Większość zabudowań dawnej huty została wyburzona, pozostawiono zakładową wieżę ciśnień[3], rozdzielnię i jedną halę[5].
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
- Wydział Stalowni z Oddziałem Ciągłego Odlewania Stali (produkował półwyroby w postaci kęsisk kwadratowych i okrągłych dla potrzeb walcowni)
- Wydział Walcowni Rur Mannesmann z Oddziałem Rur Wiertniczych (produkował rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco, o średnicach od 63,5 do 139,7 mm)
- Wydział Walcowni Rur Innocenti (produkował rury stalowe bez szwu o średnicach od 26,9 do 88,9 mm)[6]
- Wydział Ciągarni Rur (produkował rury stalowe bez szwu ciągnione na zimno o średnicach od 6,0 do 110 mm)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Huta Jedność w Siemianowicach: Ostatnia żywicielka miasta.
- ↑ Historia Huty „Jedność”.
- ↑ a b Paweł Pawlik: Na gruzach Huty Jedność powstanie osiedle. Grupa Onet.pl SA, 2017-07-18. [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Siemianowice Śląskie: Huta Jedność sprzedana za 2,7 mln zł! – Dziennikzachodni.pl, www.dziennikzachodni.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Wortolec: Na terenie po dawnej Hucie Jedność pozostanie hala i wieża ciśnień. [w:] naszemiasto.pl Siemianowice Śląskie [on-line]. Polska Press, 2017-02-24. [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Huta „Jedność” Wydział INNOCENTI.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Opowieść o Hucie, która zbudowała miasto w serwisie YouTube