Powiat sieradzki: Różnice pomiędzy wersjami

Powiat sieradzki
	powiat
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Siedziba	Sieradz
Starosta	Mariusz Bądzior
Powierzchnia	1491,04 km²
Populacja (31.12.2019); • liczba ludności	; 117 674
• gęstość	78,9 os./km²
Urbanizacja	43,88%
Tablice rejestracyjne	ESI
	Adres urzędu:pl. Wojewódzki 3; 98-200 Sieradz
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich	1
Liczba gmin miejsko-wiejskich	3
Liczba gmin wiejskich	7
	Położenie na mapie województwa;
	51°35′37″N 18°43′57″E/51,593611 18,732500
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 06:40, 23 mar 2021

Powiat sieradzki – powiat w Polsce (w zachodniej części województwa łódzkiego), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Sieradz.

W skład powiatu wchodzą:

gminy miejskie: Sieradz
gminy miejsko-wiejskie: Błaszki, Warta, Złoczew
gminy wiejskie: Brąszewice, Brzeźnio, Burzenin, Goszczanów, Klonowa, Sieradz, Wróblew
miasta: Sieradz, Błaszki, Warta, Złoczew

Powiat sieradzki graniczy z pięcioma powiatami województwa łódzkiego: poddębickim, zduńskowolskim, łaskim, wieluńskim i wieruszowskim oraz z trzema powiatami województwa wielkopolskiego: ostrzeszowskim, kaliskim i tureckim.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] powiat zamieszkiwało 117 647 osób.

Historia

Powiat sieradzki jest częścią starej piastowskiej prowincji, nazywanej w średniowieczu najpierw kasztelanią, a potem Ziemią Sieradzką. W czasach I Rzeczypospolitej pow. sieradzki od poł. XIV w. do 1793 r. należał do województwa sieradzkiego, a po II rozbiorze Polski został włączony do zaboru pruskiego. Po utworzeniu Królestwa Polskiego był częścią składową guberni kaliskiej, w latach 1845–1867 należał do guberni warszawskiej, potem znowu do kaliskiej – aż do 1914 r. W okresie międzywojennym powiat został włączony do nowo utworzonego woj. łódzkiego. W czasach okupacji niemieckiej w niezmienionych granicach został włączony do rejencji kaliskiej w tzw. Kraju Warty. Po II wojnie światowej jego powierzchnia wynosiła 1422 km², a zamieszkiwało w nim 130 tys. ludności. W 1955 r. jego północną część włączono do nowego pow. poddębickiego, zatem liczba ludności zmniejszyła się do 120 tys., a powierzchnia do 1316 km². W latach 1975–1998 powiat nie istniał bowiem wtedy w miejsce powiatów utworzono w Polsce tzw. rejony. Ziemia sieradzka spełniała ważną rolę w dziejach politycznych, jako miejsce synodów i zjazdów ogólnokrajowych. Położenie na skrzyżowaniu ważnych szlaków komunikacyjnych z Wielkopolski do Małopolski i z Mazowsza na Dolny Śląsk nadało tej ziemi rangę szczególną, bowiem pełniła ona rolę pomostu i pogranicza pomiędzy tymi historycznymi dzielnicami.

Surowce

Na terenie powiatu sieradzkiego^[3] znajduje się część złoża węgla brunatnego o zasobności ok. 490 mln ton^[3]. Złoże nosi nazwę „Złoczew” i zlokalizowane jest 30 km na południe od Sieradza, na terenie gmin^[4]: Ostrówek, Złoczew i Burzenin (na pograniczu powiatów wieluńskiego i sieradzkiego). Eksploatację złoża wstępnie planuje się na lata 2025–2045^[5]. Wydobyty węgiel będzie transportowany do elektrowni Bełchatów. Transport do elektrowni będzie najprawdopodobniej odbywał się za pomocą przenośników taśmowych^[6].

Demografia

Ludność powiatu sieradzkiego 31.12.2006 r. (dane Urzędu Statystycznego w Łodzi) liczyła 120,8 tys. osób, co stanowiło 4,7% ogólnej liczby mieszkańców województwa łódzkiego (trzecia lokata w regionie pod względem liczebności po Łodzi i powiecie zgierskim) oraz 0,31% mieszkańców kraju. Ludność powiatu zmniejsza się zarówno w miastach, jak i na obszarach wiejskich. Tylko w gm. Sieradz i gm. Brzeźnio odnotowano wzrost liczby mieszkańców. W poniższej tabeli przedstawiono stan ludności w latach 2003–2006 według podziału na miasta i gminy (obszary wiejskie).

Piramida wieku mieszkańców powiatu sieradzkiego w 2014 roku^[7].

Starostowie

Józef Jellinek (1927–1930)^[8]^[9]

Zobacz też

Przypisy

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20] .
↑ l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .
↑ ^a ^b http://www.pgi.gov.pl/surowce_mineralne/PDF/wegle_brunatne.pdf.
↑ http://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/11.jpg.
↑ Bełchatów spogląda na węgiel w Złoczewie – Dziennik Łódzki.
↑ http://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/zesprac.pdf.
↑ Powiat sieradzki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ Kronika. Ruch służbowy. „Życie Nowogródzkie”, s. 7, Nr 23 z 15 październiku 1927.
↑ Nominacje w Urzędzie Wojewódzkim. „Express Wieczorny Ilustrowany”, s. 1, Nr 56 z 25 lutego 1930.

[1] Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20] .

[2] , Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .

[autonazwa1-3] ttp://www.pgi.gov.pl/surowce_mineralne/PDF/wegle_brunatne.pdf.

[4] ttp://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/11.jpg.

[5] Bełchatów spogląda na węgiel w Złoczewie – Dziennik Łódzki.

[6] ttp://www.igo.wroc.pl/foresight/plansze/zesprac.pdf.

[populacja2016-7] Powiat sieradzki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[8] Kronika. Ruch służbowy. „Życie Nowogródzkie”, s. 7, Nr 23 z 15 październiku 1927.

[9] Nominacje w Urzędzie Wojewódzkim. „Express Wieczorny Ilustrowany”, s. 1, Nr 56 z 25 lutego 1930.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Linia 82: / Linia 82: @@
 {{Powiat sieradzki}}
 {{Powiat sieradzki (dawny)}}
+{{Kontrola autorytatywna}}
 [[Kategoria:Powiat sieradzki| ]]

Miasta na prawach powiatu	Łódź (siedziba) Piotrków Trybunalski Skierniewice
Powiaty	bełchatowski brzeziński kutnowski łaski łęczycki łowicki łódzki wschodni opoczyński pabianicki pajęczański piotrkowski poddębicki radomszczański rawski sieradzki skierniewicki tomaszowski wieluński wieruszowski zduńskowolski zgierski
Inne zagadnienia	Podział administracyjny Herb Flaga

Miasta	Błaszki Sieradz Warta Złoczew
Gminy miejskie	Sieradz
Gminy miejsko-wiejskie	Błaszki Warta Złoczew
Gminy wiejskie	Brąszewice Brzeźnio Burzenin Goszczanów Klonowa Sieradz Wróblew

Przynależność wojewódzka	gubernia kaliska (1867–1915) woj. łódzkie (II RP) (1919–39) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Burzenin (do 1870) Sieradz Szadek (do 1870 i od 1919) Warta (← od 1886) Zduńska Wola (do 1955 →) Złoczew (do 1870 i od 1919)
Osiedla (1954–72)	Karsznice (od 1959)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Barczew (do 1954) Bartochów (← 1886–1954) Bogumiłów (do 1953) Brąszewice (od 1953) Brzeźnio Burzenin (191?–22) Burzenin (od 1953) Charłupia Mała (do 1954) Dzierzązna (do 1926) Godynice (do 1953) Gruszczyce Klonowa Korczew (1953–54) Krokocice (do 1954) Majaczewice (do 1953) Męka (do 1953) Monice (1953–54) Rossoszyca (1926–54) Sieradz (od 1973) Starostwo Szadek (do 1870) Szadek (od 1870) Warta (od 1973) Wierzchy (do 1954) Wojsławice (do 1953) Woźniki (1953–54) Wróblew Zadzim (do 1954) Zduńska Wola Złoczew Złoczew (1870–74)
Gromady (1954–72)	Annopole (1954–61) Barczew (1954–72) Bartochów (1954–58) Brąszewice (1954–72) Broszki (1954–57) Brzeźnio (1954–72) Burzenin (1954–72) Charchów Pański (1954–55 →) Charłupia Mała (1954–72) Charłupia Wielka (1954–72) Chojne (1954–61) Czechy (1954–68) Dąbrowa Wielka (1956–72) Drużbin (1954–55 →) Dzierżązna (1954–59) Godynice (1954–72) Górna Wola (1954–57) Grabówka (1954–68) Grójec Wielki (1954–57) Gruszczyce (1954–72) Jakubice (1954–58) Janiszewice (1954–68) Jeżew (1954–55 →) Kamionaczyk (1954–59) Kamionka (1968–72) Karsznice (1954–59) Kliczków Mały (1954–72) Klonowa (1954–72) Kłocko (1954–58) Korczew (1954–72) Krobanówek (1954–68) Krokocice (1954–68) Kuźnica Zagrzebska (1954–57) Monice (1954–72) Niechmirów (1954–68) Niemojew (1954–57 (→)) Ostrów (1954–57) Owieczki (1954–57) Potok (1954–57) Prusinowice (1954–61) Ralewice (1954–59 (→)) Rossoszyca (1954–72) Rzechta (1954–68) Sikucin (1954–58) Słomków Mokry (1954–61) Sokołów (1954–56) Stolec (1954–68) Uników (1954–57) Warta (1959–72) Wągłczew (1954–68) Wielka Wieś (1954–72) Wierzchy (1954–55 →) Włocin (1954–61) Włyń (1959–68) Wola Będkowska (1954–57) Woźniki (1954–72) Wróblew (1954–72) Zadzim (1954–55 →) Zagajew (1954–58) Zduńska Wola (1968–72) Złoczew (1958–72) Zygry (1954–55 →) Żuraw (1954–58)