Województwo wendeńskie
| ||||
| 1598–1620 | ||||
| ||||
| Państwo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Prowincja | ||||
| Data powstania |
1598 | |||
| Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
| Wojewoda |
zobacz: wojewodowie wendeńscy | |||
| Powierzchnia |
ok. 30 000 km² | |||
| Liczba reprezentantów | ||||
| ||||
Położenie na mapie Rzeczypospolitej
| ||||
Województwo wendeńskie – województwo I Rzeczypospolitej, wchodzące w skład Inflant.
Utworzone zostało w 1598[1] za Zygmunta III Wazy po przekształceniu jednej z trzech prezydencji (prezydiów), utworzonych po rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582 r.[2] jako jedno z trzech województw inflanckich (obok województwa parnawskiego i dorpackiego). Stolicą województwa było miasto Wenden (pol. Kieś, łot. Cēsis). Po 1621 r. województwo faktycznie przestało istnieć w wyniku zajęcia Inflant przez Szwecję, choć formalnie zostało zlikwidowane dopiero po pokoju w Oliwie w 1660 r. Pozostała przy Rzeczypospolitej część województwa wendeńskiego (tzw. Inflanty polskie) została zorganizowana w województwo inflanckie.
- Wenden (Kieś)
- Ryga
- Dyjament
- Kokenhausen
- Kircholm
- Dyneburg
- Rzeżyca
- Marienhaus
- Schwanenburg
- Lucyn
- Lenward
- Kryżborg
Tytuł wojewody wendeńskiego, podobnie jak fikcyjne tytuły ziemskie nieistniejącego już wtedy województwa wendeńskiego, utrzymały się do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów (zob. urzędy fikcyjne).
Wojewodowie wendeńscy[3][edytuj | edytuj kod]
- 1598–1602 Jerzy Farensbach
- 1602–1606 Maciej Dembiński (zm.1606)
- 1609–1619 Krzysztof Słuszka (zm. 1619)
- 1620–1622 Teodor Denhoff (1620–1622)
- ok. 1627–1640 Joachim Tarnowski
- 1641–1643 Tomasz Sapieha (1641–1643)
- 1643–1659 Mikołaj Korff (zm. 1659)
- 1659–1660 Aleksander Morsztyn (zm. 1660)
