Przejdź do zawartości

Ziemia słupsko-sławieńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ziemia słupsko-sławieńska
Herb
Herb
Państwa

 Polska

Stolica

Słupsk, Sławno

Położenie na mapie
Mapa

Ziemia słupsko-sławieńskakraina historyczna, część Pomorza Zachodniego z ośrodkami w Słupsku i Sławnie. Przejściowo związana także z Pomorzem Gdańskim[1]. Polska historiografia często dzieli ten obszar na dwie osobne, choć silnie powiązane ze sobą części – zachodnią (ziemia sławieńska) i wschodnią (ziemia słupska)[2]. Około 1294 r. wyodrębniono z ziemi słupsko-sławieńskiej ziemię lęborsko-bytowską.

Ziemia słupsko-sławieńska była główną częścią księstwa słupskiego. Przyjmuje się, że na ziemi słupsko-sławieńskiej istniało księstwo wendyjskie (zwane również sławieńskim).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział Filologiczno-Filozoficzny: Slavia occidentalis, Tomy 38-40. Poznań: Czytelnik, 1981.
  2. Józef Spors: Studia nad wczesnośredniowiecznymi dziejami Pomorza Zachodniego, XII-pierwsza połowa XIII w. Poznań: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Słupsku, 1988.