Stawudyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stawudyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C10H12N2O4

Masa molowa

224,22 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

3056-17-5

PubChem

18283

DrugBank

DB00649

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J05AF04 J05AR28

Stosowanie w ciąży

kategoria C[3]

Stawudyna (d4T) (łac. stavudinum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna nukleozydów, prolek stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Stawudyna zostaje przekształcona wewnątrzkomórkowo w procesie fosforylacji oksydacyjnej w czynny metabolit trójfosforan stawidyny[4]. Trójfosforan stawidyny jest kompetencyjnym inhibitorem odwrotnej transkryptazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV-1)[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest dopuszczona do obrotu w Polsce (2018)[6]. Znajdowała się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) do roku 2015[7][8].

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym działaniem ubocznym stawudyny jest polineuropatia występująca u 15-20% chorych[4]. Poza tym stawudyna może powodować następujące działania niepożądane u ponad 1% pacjentów: lipodystrofia, bezobjawowa hyperlaktatemia, zaburzenia depresyjne, zawroty głowy, niezwykłe marzenia senne, ból głowy, bezsenność, zaburzenia myślenia, senność, biegunka, ból brzucha, nudności, niestrawność, wysypka, świąd oraz zmęczenie[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Stavudine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 18283 (ang.).
  2. Stavudine Cat# B2084-100, 500. BioVision, Inc.. [dostęp 2018-06-20]. (ang.).
  3. Drugs and Supplements Stavudine (Oral Route). Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2018-06-20]. (ang.).
  4. a b c d e Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 768-769. ISBN 978-83-60135-95-2.
  5. a b c Bristol-Myers Squibb: Zerit 15 mg kapsułki twarde Charakterystyka Produktu Leczniczego. Europejska Agencja Leków, 2006. [dostęp 2018-06-20].
  6. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-20].
  7. WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 12. [dostęp 2018-06-20]. (ang.).
  8. WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. [dostęp 2018-06-20]. (ang.).