Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Morza Śródziemnego AFMED
| Historia | |
| Organizacja | |
|---|---|
| Sformowanie |
1953 |
| Rozformowanie |
1967 |
| Organizacja | |
| Podległość | |
Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Morza Śródziemnego (ang. Allied Forces Mediterranean AFMED)) – nieistniejące już jedno z dowództw operacyjnych[a] NATO.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W kwietniu 1951 generał Dwight Eisenhower podpisał rozkaz powołujący Naczelne Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych NATO w Europie (ACE)[2]. Obszar Europy podzielono na trzy teatry działań wojennych[3]:
- Północnoeuropejski Teatr Działań Wojennych
- Centralny (Środkowoeuropejski) Teatr Działań Wojennych
- Południowoeuropejski Teatr Działań Wojennych
W tym okresie Wielka Brytania prezentowała odmienne stanowisko w stosunku do sojuszników dotyczące organizacji i zadań sił morskich w rejonie Morza Śródziemnego i dodatkowo rywalizowała z USA o stanowisko głównodowodzącego w tym rejonie. Po przegranej rywalizacji co do obsadzenia stanowiska dowódcy AFSOUTH, domagała się utworzenia niezależnego Dowództwa Sił Morskich w rejonie Morza Śródziemnego, aby móc obsadzić go swoim admirałem. W marcu 1953 na Malcie utworzono Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Morza Śródziemnego[4]
W połowie lat 60. XX w. nastąpiły zmiany w strukturach dowództw w rejonie Morza Śródziemnego[b]. W 1964 roku Malta uzyskała niepodległość, co spowodowało potrzebę przeniesienia Dowództwa Morza Śródziemnego AFMED do nowego garnizonu[6]. W 1966 ze struktur wojskowych NATO wyszła Francja, a w 1967 z rejonu Morza Śródziemnego wycofano brytyjskie siły morskie. Spowodowało to rozwiązanie Dowództwa Połączonych Sił Sojuszniczych Morza Śródziemnego AFMED i przekazanie obowiązków dowodzenia siłami w tym rejonie odtworzonemu Dowództwu Połączonych Sił Morskich Europy Południowej NAVSOUTH (od 1971 z siedzibą w Neapolu.)
Struktura AFMED[edytuj | edytuj kod]
- W 1954[7]
- Dowództwo Połączonych Sił Sojuszniczych Morza Śródziemnego AFMED – (Malta)
- Dowództwo Rejonu Gibraltar – (Gibraltar)
- Dowództwo Zachodniego Obszaru Morza Śródziemnego – Algier (Algieria)
- Dowództwo Centralnego Obszaru Morza Śródziemnego – Neapol (Włochy)
- Dowództwo Wschodniego Obszaru Morza Śródziemnego – Ateny (Grecja)
- Dowództwo Południowo-Wschodniego Obszaru Morza Śródziemnego – Malta
- Dowództwo Północno-Wschodniego Obszaru Morza Śródziemnego – Ankara (Turcja)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pośrednie wyższe podporządkowane dowództwo (Major Subordinate Commands – MSCs). Dowódca MSCs był tytułowany jako Commander-in-Chief[1].
- ↑ W latach 60.XX w. zlikwidowano Dowództwo Obszaru Zachodniego Morza Śródziemnego COMEDOC z siedzibą w Tulonie oraz Dowództwo Obszaru Południowo-Wschodniego Morza Śródziemnego COMEDSOUEAST z siedzibą na Malcie. Rejony te zostały bezpośrednio podporządkowane Dowództwu Sił Morskich Europy Południowej NAVSOUTH[5] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 76/95.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 81/99.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 70/87.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 89/110.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 242/313.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 139/173.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 90/111.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
| Państwa członkowskie | |
|---|---|
| Kandydaci | |
| Struktura |
.svg)