Formuła Renault 3.5 Sezon 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2011 Mistrzostw Formuły Renault 3.5
ilustracja
Inauguracja

16 kwietnia

Zakończenie

9 października

Liczba wyścigów

17

Kierowcy

Robert Wickens

Zespoły

Carlin

Poprzedni sezon Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

Formuła Renault 3.5 Sezon 2011 – szósty sezon w historii tej serii. Zmagania rozpoczęły się 16 kwietnia na hiszpańskim torze Motorland Aragon, natomiast zakończyły 9 października na Circuit de Catalunya, również w Hiszpanii. Tytuł w klasyfikacji zespołów broniła francuska ekipa Tech 1 Racing. Ubiegłoroczny triumfator serii Rosjanin Michaił Aloszyn awansował do GP2. Nowym mistrzem został Kanadyjczyk Robert Wickens, natomiast jego stajnia – brytyjski Carlin – zapewniła sobie mistrzostwo na rundę przed zakończeniem zmagań.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

R = debiutant

Zespół Nr Zawodnik Status Runda
Francja Tech 1 Racing 1 Estonia Kevin Korjus[1] R Wszystkie
2 Francja Arthur Pic[1] R Wszystkie
Czechy ISR[2] 3 Wielka Brytania Lewis Williamson[3][4] R 1, 9
Australia Daniel Ricciardo[5] 2–8
4 Francja Nathanaël Berthon[6] Wszystkie
Wielka Brytania Carlin[2] 5 Francja Jean-Éric Vergne[7] Wszystkie
6 Kanada Robert Wickens[8] Wszystkie
Wielka Brytania Fortec Motorsport[2] 7 Stany Zjednoczone Alexander Rossi[9] R Wszystkie
8 Brazylia César Ramos[10] R Wszystkie
Wielka Brytania Comtec Racing[2] 9 Wielka Brytania Daniel McKenzie[11] R Wszystkie
10 Holandia Daniël de Jong[11] R Wszystkie
Hiszpania EPIC Racing[12] 11 Estonia Sten Pentus[13] Wszystkie
12 Hiszpania Albert Costa[14] Wszystkie
Włochy International DracoRacing[2] 15 Monako Stéphane Richelmi[15] R Wszystkie
16 Brazylia André Negrão[15] R 1–8
Francja Adrien Tambay[16] R 9
Hiszpania Pons Racing[2] 17 Wielka Brytania Oliver Webb[17] R Wszystkie
18 Nowa Zelandia Dominic Storey[13] R 1
Francja Jean-Karl Vernay[18] R 2
Czechy Filip Salaquarda[19] 3
Francja Adrien Tambay[20] R 4
Rumunia Michael Herck[21] 5
Hiszpania Marcos Martínez[22] 6
Wielka Brytania Nick Yelloly[23] R 7-9
Malezja Mofaz Racing[2] 19 Nowa Zelandia Chris van der Drift[24] 1–4
Malezja Fairuz Fauzy[21] 5–9
20 Stany Zjednoczone Jake Rosenzweig[25] Wszystkie
Rosja KMP Racing[2] 21 Rosja Anton Niebylicki[26] 1–5, 7-8
Rosja Michaił Aloszyn[27] 6
22 Francja Nelson Panciatici[28] Wszystkie
Holandia P1 Motorsport[2] 23 Austria Walter Grubmüller[29] 1–5, 7-9
Wielka Brytania Adam Carroll[30] R 6
24 Rosja Daniił Mowe[29] Wszystkie
Włochy BVM–Target 25 Włochy Daniel Zampieri[14] Wszystkie
26 Hiszpania Sergio Canamasas[14] Wszystkie
Czechy Gravity–Charouz Racing[2] 27 Czechy Jan Charouz[31] Wszystkie
28 Nowa Zelandia Brendon Hartley[32] Wszystkie

Zmiany[edytuj | edytuj kod]

  • Od tego sezonu będzie obowiązywać nowa punktacja, wzorowana na tej z Formuły 1 (klucz: 25-18-15-12-10-8-6-4-2-1).
  • Z rywalizacji wycofała się francuska stajnia SG Formula.
  • Trzynastym zespołem w stawce została włoska ekipa BVM-Target.
  • Hiszpański zespół Epsilon Euskadi został przekształcony w EPIC Racing.
  • Ekipa Gravity-Charouz zawarła umowę techniczną z francuską stajnią DAMS.

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz na sezon 2011 został zatwierdzony 13 października 2010 roku. Na włoskim torze Monza seria ta towarzyszyła zmaganiom WTCC, natomiast w Monte Carlo Formule 1.

Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie w Top 10 Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Impreza towarzysząca
1 W1 16 kwietnia Hiszpania Ciudad del Motor de Aragón Kanada Robert Wickens[33] Stany Zjednoczone Alexander Rossi[34] Stany Zjednoczone Alexander Rossi[34] Wielka Brytania Fortec Motorsport[34]
W2 17 kwietnia Brazylia César Ramos[35] Estonia Kevin Korjus[36] Estonia Kevin Korjus[36] Francja Tech 1 Racing[36]
2 W1 30 kwietnia Belgia Circuit de Spa-Francorchamps Kanada Robert Wickens[37] Kanada Robert Wickens[38] Kanada Robert Wickens[38] Wielka Brytania Carlin[38]
W2 1 maja Francja Jean-Éric Vergne[39] Kanada Robert Wickens[40] Francja Jean-Éric Vergne[40] Wielka Brytania Carlin[40]
3 W1 14 maja Włochy Autodromo Nazionale di Monza Brazylia César Ramos[41] Kanada Robert Wickens[42] Estonia Kevin Korjus[42] Francja Tech 1 Racing[42] WTCC
W2 15 maja * Australia Daniel Ricciardo[43] Australia Daniel Ricciardo[44] ^Francja Jean-Éric Vergne[44] Czechy ISR[44]
4 W1 29 maja Monako Circuit de Monaco Australia Daniel Ricciardo[45] Francja Jean-Éric Vergne[46] Australia Daniel Ricciardo[46] Czechy ISR[46] Formuła 1
5 W1 18 czerwca Niemcy Nürburgring Kanada Robert Wickens[47] Nowa Zelandia Brendon Hartley[48] Kanada Robert Wickens[48] Wielka Brytania Carlin[48]
W2 19 czerwca Kanada Robert Wickens[49] Hiszpania Sergio Canamasas[50] Estonia Kevin Korjus[50] Francja Tech 1 Racing[50]
6 W1 2 lipca Węgry Hungaroring Francja Jean-Éric Vergne[51] Stany Zjednoczone Jake Rosenzweig[52] Francja Jean-Éric Vergne[52] Wielka Brytania Carlin[52]
W2 3 lipca Hiszpania Sergio Canamasas[53] Hiszpania Sergio Canamasas[54] Francja Jean-Éric Vergne[54] Wielka Brytania Carlin[54]
7 W1 20 sierpnia Wielka Brytania Silverstone Circuit Kanada Robert Wickens[55] Australia Daniel Ricciardo[56] Kanada Robert Wickens[56] Wielka Brytania Carlin[56]
W2 21 sierpnia Kanada Robert Wickens[57] Czechy Jan Charouz[58] Kanada Robert Wickens[58] Wielka Brytania Carlin[58]
8 W1 17 września Francja Circuit Paul Ricard Francja Jean-Éric Vergne[55] Nowa Zelandia Brendon Hartley[59] Francja Jean-Éric Vergne[59] Wielka Brytania Carlin[59]
W2 18 września Francja Jean-Éric Vergne[60] Kanada Robert Wickens[61] Stany Zjednoczone Alexander Rossi[61] Wielka Brytania Fortec Motorsport[61]
9 W1 8 października Hiszpania Circuit de Catalunya Kanada Robert Wickens[62] Francja Jean-Éric Vergne[63] Kanada Robert Wickens[63] Wielka Brytania Carlin[63]
W2 9 października Hiszpania Albert Costa[64] Hiszpania Albert Costa[65] Hiszpania Albert Costa[65] Hiszpania EPIC Racing[65]

Uwagi:

  • * Pierwotnie pole position do wyścigu uzyskał Kanadyjczyk Robert Wickens, jednak w wyniku nałożenia na niego kary za pierwszy wyścig, z pierwszego pola startowego ruszył Australijczyk Daniel Ricciardo[43].
  • ^ Po wyścigu pierwotny zwycięzca Francuz Jean-Éric Vergne został ukarany doliczeniem czasu do wyniku, na skutek ścięcia szykany. W efekcie zwycięstwo przypadło Australijczykowi Danielowi Ricciardo[66]. Podczas weekendu wyścigowego na torze Paul Ricard Sąd Apelacyjny przyjął jednak odwołanie od decyzji brytyjskiej ekipy Carlin Motorsport, dzięki czemu Vergne odzyskał zwycięstwo[44].

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Kierowca ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		BEL
Belgia 		BEL
Belgia 		ITA
Włochy 		ITA
Włochy 		MON
Monako 		DEU
Niemcy 		DEU
Niemcy 		HUN
Węgry 		HUN
Węgry 		UK
Wielka Brytania 		UK
Wielka Brytania 		FRA
Francja 		FRA
Francja 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		Punkty
1 Kanada Robert Wickens 2 5 1 2 NU NU 2 1 2 5 7 1 1 2 19 1 NU 241
2 Francja Jean-Éric Vergne 6 7 2 1 2 3 12 NU 4 1 1 12 4 1 3 2 NU 232
3 Stany Zjednoczone Alexander Rossi 1 2 7 7 17 2 NU NU NU 2 5 3 DK 16 1 4 7 156
4 Hiszpania Albert Costa 4 3 3 5 18 5 9 5 6 NU 2 5 5 DK 7 NU 1 151
5 Australia Daniel Ricciardo 10 9 6 1 1 2 5 NW 12 2 2 6 2 144
6 Estonia Kevin Korjus NU 1 NU NU 1 NU 4 3 1 6 23 8 8 9 18 11 NU 120
7 Nowa Zelandia Brendon Hartley 21 NU 4 8 5 NU 3 14 7 8 6 21 7 3 20 NW 3 95
8 Hiszpania Sergio Canamasas 22 10 9 NU NU 8 21† 9 11 3 4 10 19 5 17 5 4 69
9 Francja Nelson Panciatici 3 NU 5 10 NW 7 5 18 15 7 17 20† 17 10 11 7 NU 55
10 Rosja Daniił Mowe 5 18 6 13 3 NU 17 17 18 NU 14 13 NS 7 NU 3 14 54
11 Brazylia César Ramos 23 4 13 NU NU 4 20† 4 8 10 24† NU DK 8 9 NU NU 47
12 Nowa Zelandia Chris van der Drift 8 13 11 3 4 6 8 43
13 Francja Nathanaël Berthon 12 8 14 16 NU NU 10 NU NU 9 10 4 3 14 14 9 NU 37
14 Wielka Brytania Nick Yelloly DK 14 NU 5 6 2 36
15 Stany Zjednoczone Jake Rosenzweig 13 12 20 NU 11 16 18 10 NU NU 15 11 6 4 4 19 NU 33
16 Włochy Daniel Zampieri 9 21 18 4 NU 17 14 7 9 12 9 NU 13 13 8 12 NU 28
17 Wielka Brytania Adam Carroll 4 3 27
18 Austria Walter Grubmüller 7 16 12 6 8 13 13 12 NW 9 11 12 NU 13 8 24
19 Rosja Anton Niebylicki NU 6 NW 19 19 19 NU 8 NU 15 15 NU 16 NU 5 22
20 Brazylia André Negrão 14 9 NW 11 10 10 NU 6 12 20 NU NU 16 15 6 20
21 Wielka Brytania Oliver Webb 11 17 NU 18 9 11 NU NU 16 17 19 7 12 11 10 NU 6 17
22 Malezja Fairuz Fauzy 11 3 13 16 NU 18 21 15 15 11 15
23 Francja Arthur Pic NU 14 16 12 NU 9 6 20 14 19 11 16 21 19 NU 10 10 12
24 Estonia Sten Pentus 10 11 NU 14 16 NU 11 19 10 14 NU 6 10 22 NU 14 13 11
25 Czechy Jan Charouz 17 22 8 20 12 12 NU 21 17 NU 21 14 9 NU NU 8 NU 10
26 Monako Stéphane Richelmi 16 NU 17 NU 7 15 16 13 13 15 20 19 20 17 13 NU NU 6
27 Francja Adrien Tambay 7 NW NU 6
28 Rosja Michaił Aloszyn 11 8 4
29 Holandia Daniël de Jong 19 15 NU NU 14 14 19 16 19 16 18 18 NU 20 12 16 9 2
30 Wielka Brytania Daniel McKenzie 18 23 19 17 13 NU 15 15 20 18 22 17 NU 18 NU 17 12 0
31 Hiszpania Marcos Martínez NU 13 -
32 Francja Jean-Karl Vernay 15 15 -
33 Wielka Brytania Lewis Williamson 15 20 18 NU 0
34 Czechy Filip Salaquarda 15 18 -
35 Nowa Zelandia Dominic Storey 20 19 -
36 Rumunia Michael Herck NU 21 -
Pozycja Kierowca ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		BEL
Belgia 		BEL
Belgia 		ITA
Włochy 		ITA
Włochy 		MON
Monako 		DEU
Niemcy 		DEU
Niemcy 		HUN
Węgry 		HUN
Węgry 		UK
Wielka Brytania 		UK
Wielka Brytania 		FRA
Francja 		FRA
Francja 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		Punkty

Uwagi:

  • † - nie ukończył, ale przejechał 90% wyścigu.
  • pogrubienie - pole position
  • kursywa - najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zespół Samochód
Nr. 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		BEL
Belgia 		BEL
Belgia 		ITA
Włochy 		ITA
Włochy 		MON
Monako 		DEU
Niemcy 		DEU
Niemcy 		HUN
Węgry 		HUN
Węgry 		UK
Wielka Brytania 		UK
Wielka Brytania 		FRA
Francja 		FRA
Francja 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		Punkty
1 Wielka Brytania Carlin 5 6 7 2 1 2 3 12 NU 4 1 1 12 4 1 3 2 NU 473
6 2 5 1 2 NU NU 2 1 2 5 7 1 1 2 19 1 NU
3 Wielka Brytania Fortec Motorsport 7 1 2 7 7 17 2 NU NU NU 2 5 3 DK 16 1 4 7 203
8 23 4 13 NU NU 4 20† 4 8 10 24† NU DK 8 9 NU NU
3 Czechy ISR 3 15 20 10 9 6 1 1 2 5 NW 12 2 2 6 2 18 NU 181
4 12 8 14 16 NU NU 10 NU NU 9 10 4 3 14 14 9 NU
4 Hiszpania EPIC Racing 11 10 11 NU 14 16 NU 11 19 10 14 NU 6 10 22 NU 14 13 162
12 4 3 3 5 18 5 9 5 6 NU 2 5 5 DK 7 NU 1
5 Francja Tech 1 Racing 1 NU 1 NU NU 1 NU 4 3 1 6 23 8 8 9 18 11 NU 132
2 NU 14 16 12 NU 9 6 20 14 19 11 16 21 19 NU 10 10
6 Holandia P1 Motorsport 23 7 16 12 6 8 13 13 12 NW 4 3 9 11 12 NU 13 8 105
24 5 18 6 13 3 NU 17 17 18 NU 14 13 NS 7 NU 3 14
7 Francja Gravity–Charouz Racing 27 17 22 8 20 12 12 NU 21 17 NU 21 14 9 NU NU 8 NU 105
28 21 NU 4 8 5 NU 3 14 7 8 6 21 7 3 20 NW 3
8 Włochy BVM-Target 25 9 21 18 4 NU 17 14 7 9 12 9 NU 13 13 8 12 NU 97
26 22 10 9 NU NU 8 21† 9 11 3 4 10 19 5 17 5 4
9 Malezja Mofaz Racing 19 8 13 11 3 4 6 8 11 3 13 16 NU 18 21 15 15 11 91
20 13 12 20 NU 11 16 18 10 NU NU 15 11 6 4 4 19 NU
10 Rosja KMP Racing 21 NU 6 NW 19 19 19 NU 8 NU 11 8 15 15 NU 16 NU 5 81
22 3 NU 5 10 NW 7 5 18 15 7 17 20† 17 10 11 7 NU
11 Hiszpania Pons Racing 17 11 17 NU 18 9 11 NU NU 16 17 19 7 12 11 10 NU 6 59
18 20 19 15 15 15 18 7 NU 21 NU 13 DK 14 NU 5 6 2
12 Włochy International Draco Racing 15 16 NU 17 NU 7 15 16 13 13 15 20 19 20 17 13 NU NU 26
16 14 9 NW 11 10 10 NU 6 12 20 NU NU 16 15 6 NW NU
13 Wielka Brytania Comtec Racing 9 18 23 19 17 13 NU 15 15 20 18 22 17 NU 18 NU 17 12 2
10 19 15 NU NU 14 14 19 16 19 16 18 18 NU 20 12 16 9
Pozycja Zespół Samochód
Nr. 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		BEL
Belgia 		BEL
Belgia 		ITA
Włochy 		ITA
Włochy 		MON
Monako 		DEU
Niemcy 		DEU
Niemcy 		HUN
Węgry 		HUN
Węgry 		UK
Wielka Brytania 		UK
Wielka Brytania 		FRA
Francja 		FRA
Francja 		ESP
Hiszpania 		ESP
Hiszpania 		Punkty

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Korjus i Pic kierowcami Tech 1 Racing w FR 3.5 w sezonie 2011.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Two new teams for 2011. [w:] renault-sport.com [on-line]. Renault Sport, 12 January 2011. [dostęp 2011-01-12].
  3. ↑ Williamson zastąpi Ricciardo, Epsilon zmienia się w EPIC w FR 3.5.
  4. ↑ Lewis Williamson ponownie zastąpi Ricciardo.
  5. ↑ Ricciardo zostaje w Formule Renault 3.5, ale zmienia zespół na ISR.
  6. ↑ Nathanael Berthon w ISR w Formule Renault 3.5.
  7. ↑ Vergne wraca do Carlina na pełny sezon w Formule Renault 3.5.
  8. ↑ Wickens completes Carlin's FR3.5 line-up. [w:] carlin.co.uk [on-line]. Carlin, 3 March 2011. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 listopada 2012)].
  9. ↑ Rossi kierowcą Fortec w Formule Renault 3.5.
  10. ↑ Ramos drugim kierowcą zespołu Fortec w FR 3.5.
  11. ↑ a b Comtec skompletował skład kierowców w FR3.5 na sezon 2011.
  12. ↑ Peter Mills: Epsilon Euskadi becomes EPIC. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 8 April 2011. [dostęp 2011-04-08].
  13. ↑ a b Pentus i Storey uzupełnili składy EPIC i Pons w FR 3.5.
  14. ↑ a b c First meeting of season promises high drama. [w:] World Series by Renault [on-line]. Renault Sport, 8 April 2011. [dostęp 2011-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 kwietnia 2011)].
  15. ↑ a b Matt Beer: Draco signs Richelmi and Negrao. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 13 January 2011. [dostęp 2011-01-13].
  16. ↑ Résultats Barcelona 2011 - Entry list.
  17. ↑ Webb dołączył do Pons w Formule Renault 3.5.
  18. ↑ J.K. Vernay en FR 3.5 à Spa. [w:] AUTOhebdo.fr [on-line]. Groupe Hommell, 29 April 2011. [dostęp 2011-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2015)].
  19. ↑ Jamie O’Leary: Salaquarda returns for Monza. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 12 May 2011. [dostęp 2011-05-12].
  20. ↑ Rookies rock in the Principality!. [w:] World Series by Renault [on-line]. Renault Sport, 20 May 2011. [dostęp 2011-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 kwietnia 2012)].
  21. ↑ a b Peter Mills: Herck, Fauzy join FR3.5 field. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 16 June 2011. [dostęp 2011-06-16].
  22. ↑ Nouvelles recrues à Budapest. [w:] AUTOhebdo.fr [on-line]. Groupe Hommell, 30 June 2011. [dostęp 2011-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 października 2011)].
  23. ↑ Yelloly debutta a Silverstone col team Pons. [dostęp 2011-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-25)].
  24. ↑ Peter Mills: Mofaz signs van der Drift for FR3.5. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 8 April 2011. [dostęp 2011-04-08].
  25. ↑ Rosenzweig przechodzi do Mofaz na sezon 2011 w FR 3.5.
  26. ↑ Peter Mills: Nebylitskiy to retain KMP seat. [w:] autosport.com [on-line]. Haymarket Publications, 11 November 2010. [dostęp 2010-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2010)].
  27. ↑ Алёшин выступит на этапе Мировой серии „Рено” в Венгрии. [w:] championat.com [on-line]. SUP Fabrik, 23 June 2011. [dostęp 2011-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2015)].
  28. ↑ Peter Mills: KMP signs Panciatici for 2011 FR3.5. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 28 January 2011. [dostęp 2011-01-28].
  29. ↑ a b Mowe i Grubmuller kierowcami P1 Motorsport w FR 3.5 w 2011.
  30. ↑ Peter Mills: Adam Carroll to make FR3.5 debut at the Hungaroring. [w:] Autosport [on-line]. Haymarket Publications, 30 June 2011. [dostęp 2011-06-30].
  31. ↑ Gravity–Charouz Racing signs J. Charouz and B. Hartley for Formula Renault 3.5 in 2010. [w:] racing.charouz.cz [on-line]. Charouz Racing System, 16 February 2011. [dostęp 2011-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 grudnia 2014)].
  32. ↑ Hartley kierowcą Gravity-Charouz w Formule Renault 3.5.
  33. ↑ Wickens wystartuje z pole position do dzisiejszego wyścigu FR 3.5.
  34. ↑ a b c Rossi odniósł pierwsze zwycięstwo w FR 3.5 (uzupełnione).
  35. ↑ Ramos wystartuje z pole position do niedzielnego wyścigu FR 3.5.
  36. ↑ a b c Korjus wygrał niedzielny wyścig FR 3.5 w Hiszpanii (akt.).
  37. ↑ Wickens zdobył pole position na Spa do 1 wyścigu FR 3.5.
  38. ↑ a b c Wickens odniósł drugie zwycięstwo w FR 3.5.
  39. ↑ Vergne na pole position do drugiego wyścigu FR 3.5.
  40. ↑ a b c Podwójne zwycięstwo Carlina w niedzielę w FR 3.5 na Spa.
  41. ↑ Ramos pokonał Ricciardo w kwalifikacjach FR 3.5 na Monzy.
  42. ↑ a b c Korjus odniósł drugie zwycięstwo w FR 3.5 (aktualizacja).
  43. ↑ a b Wickens najszybszy w kwalifikacjach do 2 wyścigu FR 3.5.
  44. ↑ a b c d Vergne odzyskał swoje zwycięstwo na Monzy.
  45. ↑ Ricciardo zdobył pole position w FR3.5 w Monako.
  46. ↑ a b c Ricciardo również w tym roku wygrał wyścig FR3.5 w Monako.
  47. ↑ Wickens zdecydowanie najszybszy w kwalifikacjach FR 3.5.
  48. ↑ a b c Wickens wygrał pełen dramaturgii wyścig FR 3.5 na Nurburgringu.
  49. ↑ Wickens ponownie na pole position w FR 3.5 na Nurburgringu.
  50. ↑ a b c Korjus przełamał dominację Wickensa w FR 3.5.
  51. ↑ Vergne wystartuje z pole position do dzisiejszego wyścigu FR 3.5.
  52. ↑ a b c Vergne zdominował sobotni wyścig FR 3.5 na Hungaroringu.
  53. ↑ Canamasas zdobył pierwsze pole position w FR 3.5.
  54. ↑ a b c Vergne wygrywa również drugi wyścig FR 3.5.
  55. ↑ a b Vergne zdobył pole position przed pierwszym wyścigiem FR 3.5.
  56. ↑ a b c Wickens zwycięża w pierwszym wyścigu FR3.5 na Silverstone (aktualizacja).
  57. ↑ Wickens nie zwalnia tempa na Silverstone.
  58. ↑ a b c Wickens wygrywa również drugi wyścig FR 3.5 na Silverstone (aktualizacja).
  59. ↑ a b c Vergne wygrywa przed własną publicznością.
  60. ↑ Vergne kontynuuje perfekcyjny weekend w FR3.5.
  61. ↑ a b c Alexander Rossi przerywa dominację Vergna w FR3.5.
  62. ↑ Wickens zwycięzcą chaotycznych kwalifikacji FR 3.5.
  63. ↑ a b c Wickens wygrywa pierwszy wyścig FR 3.5 na torze Catalunya.
  64. ↑ Costa na pole position ostatniego wyścigu FR 3.5.
  65. ↑ a b c Costa wygrywa, Wickens mistrzem FR 3.5.
  66. ↑ Ricciardo zwycięzcą w niedzielę w FR 3.5 po karze dla Vergne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Lista sezonów Formuły Renault 3.5
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formuła_Renault_3.5_Sezon_2011&oldid=66873982”