Michaił Aloszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Aloszyn
Ilustracja
Michaił Aloszyn podczas rundy World Series by Renault na Nürburgringu w 2012 roku
Imię i nazwisko

Michaił Pietrowicz Aloszyn

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1987
Moskwa

Sukcesy

2004: Włoska Formuła Renault 2000 (mistrz)
2010: Formuła Renault 3.5 (mistrz)

Strona internetowa

Michaił Pietrowicz Aloszyn (ros. Михаил Петрович Алёшин, ur. 22 maja 1987 w Moskwie) – rosyjski kierowca wyścigowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault[edytuj | edytuj kod]

Rosjanin karierę rozpoczął w roku 1996, od startów w kartingu. W 2001 roku zadebiutował w wyścigach samochodów jednomiejscowych. W rosyjskich mistrzostwach, w roku 2002, został sklasyfikowany na 4. miejscu.

Rok później podpisał kontrakt z ekipą JD Motorsport, na starty w europejskiej oraz niemieckiej Formule Renault. W ciągu ośmiu wyścigów nie zdobył jednak żadnych punktów w europejskim cyklu. W niemieckiej serii z kolei zajął 12. pozycję. W roku 2004 związał się z ekipą Lukoil Team Racing. Już w pierwszym podejściu sięgnął po tytuł mistrzowski we Włoskiej Formule Renault. Poza tym kontynuował również starty w europejskich i niemieckich mistrzostwach. Ostatecznie zmagania w nich zakończył odpowiednio na 17. i 5. miejscu. Sezon 2005 był ostatnim w dwulitrowych pojazdach francuskiej marki Renault. Startując w niemieckiej serii sięgnął po tytuł wicemistrzowski. Oprócz tego wystąpił w dziesięciu wyścigach europejskiego cyklu. Zdobył jednak zaledwie trzy punkty, które dały mu dopiero 30. lokatę.

W październiku tego samego roku Michaił wystąpił w jednej rundzie nowo utworzonej serii A1 Grand Prix, w narodowych barwach Rosji. W obu wyścigach dojechał jednak dopiero na 15. i 17. miejscu.

Michaił Aloszyn podczas wyścigu na torze Donington Park, w WSbR, w 2007 roku

Formuła Renault 3.5 i Formuła 2[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku Aloszyn zadebiutował w Formule Renault 3.5, w brytyjskiej stajni Carlin Motorsport. W ciągu siedemnastu wyścigów Rosjanin siedmiokrotnie dojechał na punktowanej pozycji, z czego dwukrotnie stanął na podium (raz zdobył pole position, na niemieckim torze Nürburgring). Ostatecznie zmagania ukończył na 11. pozycji.

Sezon 2007 rozpoczął od zdobycia pole position i wygrania wyścigu. Pomimo tego, w kolejnych wyścigach Michaił tylko sześć razy zdobył punkty, ani razu przy tym nie stając na podium. Dorobek punktowy pozwolił mu na zajęcie 12. miejsca w końcowej klasyfikacji. Oprócz regularnych startów w Formule Renault 3.5, Rosjanin wziął udział również w dwóch rundach (na torze w Barcelonie zastępował Niemca Michaela Ammermüllera, natomiast w Walencji Szwajcara Sébastiena Buemi) bezpośredniego przedsionka Formuły 1 – serii GP2. We francuskiej stajni ART Grand Prix, tylko raz zdobył punkty, zajmując 6. miejsce w pierwszym wyścigu katalońskiej eliminacji. Trzy punkty zagwarantowały Michaiłowi 25. pozycję w klasyfikacji generalnej.

W trzecim roku startów w Formule Renault 3.5, Aloszyn punktował w jedenastu z siedemnastu wyścigów, dojeżdżając trzykrotnie w pierwszej trójce. Znacznie bardziej udany sezon zakończył na przyzwoitej 5. lokacie.

W sezonie 2009 Rosjanin postanowił zaangażować się w reaktywowaną Formułę 2, w której każdy z kierowców posiada identyczny samochód. Jego sponsorami byli francuska firma paliwowa Lukoil oraz austriacki producent napojów energetyzujących – Red Bull. Aloszyn w ciągu szesnastu wyścigów tylko pięć razy nie zdobył punktów, stając przy tym tyle samo razy na podium. Najlepiej spisał się podczas niemieckich zawodów na torze Oschersleben, kiedy to zwyciężył, uprzednio zdobywając pierwsze pole startowe. Ostatecznie rywalizację ukończył na bardzo wysokiej 3. pozycji.

W 2010 roku Rosjanin powrócił do Formuły Renault 3.5, również do brytyjskiego Carlina. Michaił dzięki równej i konsekwentnej jeździe wreszcie sięgnął po tytuł mistrzowski, w czwartym roku startów w tej serii. Mistrzostwo zapewnił sobie jednak dopiero w ostatnim wyścigu. Mając identyczny dorobek punktowy, co Australijczyk Daniel Ricciardo, wygrał z nim bezpośrednią rywalizację, dojeżdżając na trzeciej pozycji (Ricciardo na czwartej) i ostatecznie to on został mistrzem. Podczas siedemnastu wyścigów Rosjanin ośmiokrotnie stanął na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu. W maju Aloszyn, również z brytyjską ekipą, wystąpił w jednej rundzie serii GP3. Na technicznym obiekcie Istanbul Park, Rosjanin nie spisał się jednak najlepiej, będąc dalekim od zdobycia punktów.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2002 Rosyjska Formuła 3 Lukoil Racing F3 4 0 0 ? 1 40 4
2003 Formula Renault 2000 Germany JD Motorsport 14 0 0 0 0 99 12
Niemiecka Formuła Renault 8 0 0 0 0 0 NS
2004 Niemiecka Formuła Renault Lukoil Racing Team 14 0 2 1 3 185 5
Europejski Puchar Formuły Renault 2000 16 0 0 0 0 26 17
Włoska Formuła Renault 1
2005 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Lukoil Racing Team 10 0 0 0 0 3 30
Niemiecka Formuła Renault 16 1 1 1 7 274 2
2005–06 A1 Grand Prix A1 Team Russia 2 0 0 0 0 0 25
2006 Formuła Renault 3.5 Carlin Motorsport 17 0 1 0 2 41 11
2007 Formuła Renault 3.5 Carlin Motorsport 16 1 1 0 1 44 13
Seria GP2 ART Grand Prix 4 0 0 0 0 3 25
2008 Formuła Renault 3.5 Carlin Motorsport 17 0 0 0 3 73 5
2009 Formuła 2 Motorsport Vision 16 1 1 0 5 59 3
2010 Formuła Renault 3.5 Carlin 17 3 1 2 8 138 1
Seria GP3 2 0 0 0 0 0 NS
Niemiecka Formuła 3 – Trofeum Stromos ArtLine 2 2 2 2 2 N/A NS†
2011 Seria GP2 Carlin 8 0 0 0 0 0 32
Azjatycka Seria GP2 4 0 0 0 0 0 27
Niemiecka Formuła 3 Stromos ArtLine 8 0 0 0 0 3 18
Niemiecka Formuła 3 – Trofeum 8 7 8 8 7 70 3
Superleague Formula Rosja 3 0 0 0 1 56 12
Formuła Renault 3.5 KMP Racing 2 0 0 0 0 4 28
2012 Formuła Renault 3.5 Team RFR 17 0 1 1 1 46 13
2013 Formuła Renault 3.5 Tech 1 Racing 17 0 0 0 0 33 12
2014 United SportsCar Championship – GTD SMP/ESM Racing 1 0 0 0 0 29 62
Verizon IndyCar Series Schmidt Peterson Hamilton Motorsports 17 0 0 0 1 372 16

Wyniki w GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2007 ART Grand Prix Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
3 25
6 NU 9 20
2011 Carlin Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
0 32
NW NW 16 18 15 16 NU NU - -

Wyniki w Azjatyckiej Serii GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w eliminacjach Punkty Pozycja
2011 Carlin Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Włochy
ITA
Włochy
ITA
0 27
NU 24† 19 20†

Wyniki w GP3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 Carlin Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
0 37
NU 22

Wyniki w Formule Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006 Carlin Motorsport Belgia
ZOL
Belgia
ZOL
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
SFR
Belgia
SFR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
41 12
13 NU 15 23 2 7 16 NU 6 3 21 7 9 19 NU 8 13
2007 Carlin Motorsport Włochy
ITA
Włochy
ITA
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Monako
MON
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
44 12
1 19† NU 15 7 9 20 NU 7 9 NU NU 10 NU 14 5 13
2008 Carlin Motorsport Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Monako
MON
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
73 5
5 5 5 3 6 NU 18 9 15 3 NW 6 4 9 23 2 14
2010 Carlin Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Monako
MON
Czechy
CZE
Czechy
CZE
Francja
FRA
Francja
FRA
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
138 1
1 11 1 4 2 NU 9 1 4 2 3 5 4 6 11 2 3
2011 KMP Racing Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Monako
MON
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
4 28
11 8
2012 Team RFR Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Monako
MON
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
46 13
NU 11 8 4 NU 13 6 14 9 11 17 NU 19 12 17 9 2
2013 Tech 1 Racing Włochy
ITA
Włochy
ITA
Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Monako
MON
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Austria
AUT
Austria
AUT
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
33 12
15 14 10 11 8 14 NU 16 5 NU 18 5 13 17 6 NU 14

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]